GEWOON GOED, GEWOON LEKKER
NEW YORK MUSK STATE OF MUSK
Jaar van lancering: 2012
Laatst aangepast: 19/06/17
Neus: onbekend
Geurengoeroe werd gisteren all of a sudden getroffen door een zonnesteek, moest afkoeling zoeken bij zijn eau de cologne-infuus. Hard nadenken over geuren zat er niet meer in waardoor hij zijn ‘Vaderdagobservatie’ niet kon posten. Bij deze. Not interested: sla eerste twee alinea’s over.
Stelling van de dag: zolang geur nog wordt geassocieerd met een Vader- en Moederdagcadeautje neem je parfum an sich niet serieus. Volgende stelling: moeten we deze feestdagen afschaffen (dan maar)? Ik vrees de toorn van de VP (Verenigd Parfumbelang) en mijn conservatieve inschatting is dat mijn amendement in deze tijdens de jaarlijkse vergadering van MiddenstandNederland het niet zal halen. Sterker, uitgejoeld en bespuugd moet ik de zaal verlaten met een royement in mijn broekzak.
En dat terwijl de meeste geuren inmiddels niet meer verkocht – of dat ook voor online geldt weet ik niet – worden bij de ‘eenmanszaakparfumerie’ maar bij de ketens (sta er even bij stil in het kader van ‘Nederland eerst’) waarvan de meeste geen enkele Hollandse link meer hebben, want onderdeel van multinationals. Douglas: Duitsland. Ici Paris XL: China. Pour Vous: overgenomen door Ici Paris XL. DA: dat mensen daar nog geuren kopen dat terzijde, maar heeft inmiddels wel Mooi overgenomen.
Voor de rest: http://www.skins.nl en her en der over het land verspreide niche-online-winkels. Die zetten natuurlijk in aanloop naar en/of tijdens Vaderdag de bloemetjes buiten om (groot)mamma’s en bijbehorend kroost aan te sporen tot aankoop. Nu denk ik zelf: niche-overgroot-vaders kopen wel- en doelbewust hun eigen geuren, gaan echt niet wachten tot Vaderdag als ze zin hebben in iets nieuws.
En wellicht – hier het bruggetje – genieten die inmiddels al sinds de lancering van New York Musk. Vreemde naam en/of makkelijke naam, ik bedoel: je kunt echt álles achter (en voor) een plaatsnaam zetten en daar een geur aan koppelen. New York Mist, New York Trump, New York Bloom, New York Spring, New York Rose, New York Rain, New York AbFab, New York Jasmine, New York Fuck Off, New York Bla-di-Bla, New York Springtime, New York State of Mind, New York State of Musk and so on and so on. Maar dat doet, zoals bekend, Bond No 9 al, alleen het refereert in naam op andere manieren aan The Big Apple.
Snap niets bijna niets van de omschrijving van New York Musk op de site: ‘An alpha perfume for New York. It’s part of our Notes series for serious connoisseurs – but that’s not stopping it from having carnal smarts’. Het wordt er niet duidelijker op met: ‘A take-no-prisoners alpha perfume, packed with carnal smarts, for true scent connoisseurs – male and female alike’.
Wat ik ook niet begrijp: de prijs die Bond No 9 vraagt. In dit geval 50 ml $ 295,00, 100 ml $ 375.00. En dan nog een limited edition – $ 1000,00 – besprenkeld met Swarovskikristallen. Wel een leuke gedachte: waarschijnlijk hebben de kopers een ketenparfumerie à la Douglas en Sephora nog nooit vanbinnen gezien: ‘Mamma, ik hou niet van Perfume for the Poor-shops en shoppingmalls, ook niet voor de leut, kunnen we alsublieft weer normaal doen, echt niet te doen… ?
WAT NEW YORK MUSK IK EIGENLIJK?
Heb in der loop heel wat Bondjes geroken, maar echt kapot en verdomd onder de indruk was ik niet echt. Maar dat heeft voor een groot deel met mijn vooroordeel te maken. Het ligt er allemaal te dik bovenop, ik ‘voel’ bij het merk niets. Enne: het label lanceert net als de rest te veel waardoor het ‘gewoon niet meer leuk wordt’.
Dit dan weer wel: had niet verwacht met zo’n rijkgeschakeerde geur ‘geconfronteerd’ te worden. Het allerleukste: hoe de musk zich vanaf de opening slingert door de geur, als een dartel muskushert, als een sierlijke antilope. En dit alles in een groene setting – de flacon kleurt niet voor niets zo.
Het hert raakt met zijn staart alle ingrediënten even aan waardoor de musk (eerder donker dan wit) niet te overheersend wordt. En wat een prachtige en slimme combi: de door grapefruit nog sprankelender gemaakte zwarte bes die zich hecht aan de osmanthus (foto) die omringd wordt door ‘groene lelie’. Die groeit natuurlijk nergens, maar ik snap de bedoeling: een groenbloemige kick. Maar ook niet te, want de musk dartelt door en krijgt een ‘soort van’ poederig, maar pittig accent van nootmuskaat. Moe van het rennen, zoek het rust in een beschaduwd bedje van patchoeli, sandelhout en vetiver.
En deze drie zijn in mooie harmonie voor een ‘droog hout’-gevoel. En de bloemen blijf je lichtjes ruiken. En de musk natuurlijk: eerder aards, beetje gezoet, droog, stoffig (met dank aan het hout) dan dierlijk. Eindeffect: chic. Met een beetje fantasie wandel je door Central Park op een zomerse dag.
GEURENGOEROE 