WAT EEN STORYTELLING!
ALS EEN TEDERE OCHTENDDAUWSTRELING
Jaar van lancering: 2017
Laatst aangepast: 29/03/17
Neus: Amandine Clerc-Marine
Perfume telling is storytelling. Een goed, geloofwaardig en/of sprookjesachtig verhaal maakt een parfum verkooptechnisch interessanter. Mocht dit zo zijn… ik krijg spontaan medelijden met de beauty-advisors op de winkelvloer. Al die honderden verhalen die jaarlijks verschijnen moeten ze levendig en enthousiast weten over te brengen. Als het even kan telkens als was het de eerste keer. Alleen: hoe houdt zij/hij dit vol na drie keer een ontstaansgeschiedenis met – ik haat het woord in deze – passie te hebben gedeeld. Ook voel ik medelijden met de potentiële koper. Zit zij/hij hierop te wachten?
Izia heeft wat storytelling betreft veel meegenomen. Zoals literatuur: er wordt – voor de zoveelste keer – verwezen naar het verhaal De kleine prins (1943) van de piloot/schrijver Antoine de Saint-Exépury waarin hij het onder meer over een bijzondere roos heeft. Zoals de voorliefde van de opdrachtgeefster – Isabelle d’Ornano – voor rozen. Met name die groeien in haar tuin ‘ergens’ in de buurt van het kasteel van George Sand (haar turbulente leven is storytelling avant la lettre) en waarmee Izia – een Poolse verkleining van Isabella – haar buitenverblijf aldaar mee siert – ‘in een vaas, een theepot of oude karaf’. En zelfs in vochtige kranten ingewikkeld meeneemt naar Parijs voor vrienden en kennissen.
Ook een story om te tellen en wat het nu goed doet in glossy’s: het ‘onder vrouwen’ zijn. Want Izia is ook het verhaal van vijf vrouwen allemaal van een andere generatie. Isabelle d’Ornano, dochter Christine, Sonia (nichtje van de familie en muze van de campagne), parfumeur Amandine Clerc-Marie en kunstenares Quentin Jones. Het meest nieuwsgierigmakend voor mij: de link waarover zijdelings wordt verteld tussen Isabelle d’Ornano en prinses Dolly Radziwill (1886-1966).
De laatste was de tante van de eerste zo nu blijkt. En dat was me er een! Haar eveneens turbulente leven zou het nu heel goed doen als biopic. Ze was beschermvrouwe van en bevriend met onder meer Jean Cocteau en Christian Dior, en een sleutelfiguur van de ‘café society’ tijdens de eerste helft van de twintigste eeuw.
Ik zou een boom over haar kunnen opzetten versierd met talloze anekdotes over ‘les années folles’ in Frankrijk en ‘the jazz age’ in Amerika. Geen tijd voor. Dus over naar de geur. Maar eerst nog even dit. Sisley vindt dat ‘Sonia, nichtje van’ nonchalant en ongekunsteld poseert voor de promotiefoto. Ha-ha-ha! Not! Eén en al gekunsteldheid en pose, maar dan in een ‘natural setting’. Niets mis mee by the way.
WAT IZIA IK EIGENLIJK?
In zijn soort – een rozengeur gepresenteerd als een lenteboeket – is Izia krachtig, duidelijk en aangenaam. Bijvoorbeeld in vergelijk met de jaarlijks terugkerende Paris Premières Roses van Yves Saint Laurent, ruik je in Izia meer puur natuur, het tintelen en ruizen van bloemen tijdens een voorjaarsbriesje. Maar ook hier: de roos speelt eigenlijk een ondergeschikte rol, want het is juist de combinatie met de andere bloemen die voor het lente-idee zorgt.
Wil niet zeggen dat je de ‘Ornano-roos’ niet ruikt; haar zoetige en fruitige noten begeleiden de opening, maar ze vertrekt vervolgens weer even om plaats te maken voor een fris-pittige wind. Ofwel, een mix van bergamot en über-injectie van roze peper. Aangenaam, geeft het begin vaart en levendigheid. Vanuit hier neem je een lichte stroom waar die noten van frisse fresia en dito thee combineert.
Het effect: een bloemenaquarel waaruit de roos weer tevoorschijn komt. Nu omringd met fruitige en bloemige noten. Ofwel, peer omkranst door jasmijn, pioenroos, lelietje-van-dalen met een kruidig-musky ondertoon van engelwortel die als het ware het stokje van de roze peper overneemt.
In de basis wordt dit aquarel een schilderij, want het geheel wordt ‘verzwaard’ door duidelijk en strak cederhout geleidelijk zacht gemaakt met amber en musk. En ondertussen blijft het boeket – de ‘Ornano-roos’ omringd door bovengenoemde metgezellen die haar een luchtige en speelse toets geven – ‘gezellig’ doorbloeien.
Samenvattend: elegant, neigend naar niche maar ook voorspelbaar. Bij veel andere nichehuizen groeit en bloeit deze roos ook vol overtuiging. Opvallend: de klassieke Sisley-signatuur wordt met Izia verlaten. Misschien flauw om te zeggen, maar doe het toch: was de ‘Ornano-roos’ geënt op de chyprestructuur dan had de compositie aan kracht en eigenzinnigheid gewonnen en was het in de buurt gekomen van Guerlains Rose Barbare (2005), voor mij een van meest geslaagde new millennium chypre-roosparfums.
GEURENGOEROE 