KAF VAN HET KOREN
EN: EAU SENSUELLE BOTTEGA VENETA
Jaar van lancering: 2016
Laatst aangepast: 14/09/16
Neus: Michel Almairac, Mylène Alran
Concept & realisatie: Tomas Maier
Was ik dus onlangs bij www.parfumaria.com – ter gelegenheid van de introductie van twee nieuwe merken; Sammacro en Parfum Sartori. Kom ik nog op terug. Of niet? Want daar had ik het met ‘Maria van Geuren’ over in verband met mijn ‘transitieperiode’ als Geurengoeroe. Ze gaf me als advies: besteed alleen aandacht aan lanceringen, merken die je echt interessant vindt. Kaf van het koren scheiden dus. En er is me tegenwoordig toch veel van het laatste – ook in het nichesegment. Zelfs op de Pitti, zo vernam ik uit diverse bronnen, moet je steeds meer tussen als paddenstoelen uit de grond pop-uppende nichebomen goed zien of het parfumbos nog wel bestaat. ‘Oh Lord have Pitti on our pour perfume souls!’
Wat is volgens u dan kaf? Hoewel er vaak op de kwaliteit niets is aan te merken, val ik in slaap, wordt bijna kwaad van alle merken die hun identiteit steeds meer opgeven om maar dat extra graantje te kunnen meepikken. Wat krijg je: inwisselbare chic. Dus, waarom ook niet, een, twee, drie, vier, vijf, etc., etc., creaties op de markt zetten die je meevoeren naar het Midden-Oosten waar in het zinderende woestijnzand caravans bepakt met oudh op weg zijn naar eeuwenoude parfumateliers. Even zoeken de kameeldrijvers beschutting en koelte bij een oase. Palmen wuiven, dadelbomen bezwijken onder hun vruchten, een kortstondige regen – een fata morgana? – verdampt in aanraking met het hete zand; ‘Hé, weer een idee voor een geur! Noteren niet vergeten’.
Maar dit gezever van mijn kant kan ook een luchtweerspiegeling zijn in mijn gedachten. Zie ik het verkeerd? Ja, het is waar, ik moet oppassen dat ik niet cynisch word. Niet makkelijk als je een persbericht te lezen krijgt waarin staat vermeld dat de nieuwe geur is bestemd ‘voor de vrouw die niet bang is om haar vrouwelijke en sensuele kant te tonen’. Cliché van het zuiverste water.
Je vraagt je af waarom het in alle opzichten nieuwe luxe-label Bottega Veneta voor deze benadering kiest. Tuurlijk: het wil natuurlijk dat zoveel mogelijk consumenten op de hoogte worden gebracht van Eau Sensuelle. Alleen de Bottega Veneta-klant is niet ‘iedereen’. Het Italiaanse label ontleent zijn kracht juist aan het uitzonderlijke. En de geuren vragen, zeker in vergelijk met het aanbod in de ketenparfumerie, nèt iets meer van de consument. Ik ken er een. Ze woont in Zwolle. Een vrouw van middelbare leeftijd, met een artistieke achtergrond en niet op de hoogte van niche en wat dies meer zij. Toen ik haar voor het eerst ontmoette drie jaar geleden, en we het dus – mijn roem was me vooruitgesneld – al snel over geuren hadden, vertelde ze mij hoe blij ze was met die van Bottega Veneta. Haar woorden: voorbij de middelmaat, van vroeger, mooie, volle, echte geuren, chypre – haar favoriete groep. Bij toeval ontdekt en nu een ware fan. Haar dus even gebeld naar aanleiding van Eau Sensuelle. En ja hoor, ze had hem al.
WAT EAU SENSUELLE IK EIGENLIJK?
Wat vond ze ervan? Lekker fris en pittig in de opening. Maar het was vooral de zacht-bloemige noot die haar beviel. En het allerlekkerste: het idee dat Bottega Veneta’s eerste geur erin viel te bespeuren. There you have de compositie in a nutshell.
De opening komt op conto van bergamot en met name roze peper – die zorgt voor een aangename prikkel met, zo komt het mij voor, een lichte gembernuance op de achtergrond (zal de bergamot wel zijn). Het Eau Sensuelle-hart: een elegante combinatie van fluwelig gardenia (tekening) die extra zacht wordt door perzik. Jasmijn versterkt het bloemengeheel. En dan het leer. Mooi op de achtergrond, maar niet al te prominent door het lang aanhoudende effect van perzik. Het chypre-karakter van de geur komt tot wasdom in de basis: patchoeli met een toefje vanille.
Kortom, een mooie neo-chypre. Niche in de ketenniche. Niet masstige, maar massniche. Hoewel cliché, klopt deze constatering in het persbericht: ‘Discrete elegantie, tijdloze verfijning’. Mocht dit niet voldoende overtuigen hier het droombeeld van Bottega Veneta’s artistiek directeur, Tomas Meier: ‘Het zonovergoten platteland van Veneto, waarin de rijke geuren van de Italiaanse natuur zich mengen met de soepele lederwaren van het modehuis’.
En over de doelgroep: ‘Eau Sensuelle zal een andere vrouw aanspreken dan Signature Bottega Veneta eau de parfum – iets jonger, in leeftijd en/of in mind’ en – here we go again – ‘niet bang haar vrouwelijke en sensuele kant te tonen’. Mijn vraag: zijn vrouwen daar bang voor?
Goeroe, mag ik je net als Maria ook nog een tip geven? Ik bespeur op de vele parfumblogs die ik lees een trend: mopperen op de parfumindustrie, niche of niet. Teveel lanceringen, te pretentieus, teveel ambroxan ;-), teveel ISO, teveel om op te noemen. Kan je nou niet een tegen trend inzetten dat parfum (niche of niet, fruity floral of niet – hand in eigen boezem- tigste versie of niet) weer leuk is? We hoeven niet te klagen, gewoon reviewen wat prachtig is. Of een keer mopperen en de draak steken met sensuele oud kamelen, maar niet te vaak! Er is volgens mij nog heel veel moois te ruiken.