MON CHÉRIE (DE BONBON)
‘THET ASTE OF LIPS THAT HAVE JUST BITTEN INTO A CHERRY DIPPED IN CHOCOLATE’
Jaar van herlancering: 2014
Laatst aangepast: 31/05/16
Neus: Anne Flipo
Model: onbekend
Fotografie: onbekend
Twee jaar geleden werd via de abri’s van Brussel de nieuwe geur van Lolita Lempicka bekend gemaakt: Sweet. De voor de gelegenheid fel rood gelakte verboden appelflacon spatte van de foto af. Mijn eerste gedachte, misschien vreemd: maar hoe lang blijft een ‘nieuw’ parfumlabel geloofwaardig, blijft het trouw aan zijn filosofie voor het afdaalt naar massa-entertainment?
Lolita Lempicka – anno 1997 – spiraalt al een tijd neerwaarts. In de zin van: wel heel erg veel geuren. Ze is natuurlijk niet de enige, bijna iedereen gaat mee in de fragrance fast forward-gekte. In hetzelfde dat Sweet verscheen, verblijdde ze ons ook met L L’Aime , Elle L’Aime Eau à la Folie, Minuit Sonne. 2015 schonk ze de wereld L’Eau en Blanc Edition Perles (2015), Édition d’Été Elle L’Aime en Au Masculin Eau de Parfum Intense. Dit jaar: slechts Lolita Lempicka Edition d’Été. Maar we hebben nog een paar maanden te gaan. En hoewel alles klopt en de dromerigheid van het merk recht overeind blijft, verliest het zijn bijzonderheid. Als Lolita Lempicka niet oppast – niet dat ze zich van dit bewust is – is ze over tien jaar vergeten, heeft zich nu niet kunnen waarmaken als nieuw serieus (te nemen) parfumhuis.
Zal ze er om treuren? Nee denk ik. Ook Lolita is een kind van haar tijd zoals dat heet, en daar om zal ze herinnerd blijven. Ik bedoel Mary Quant was in de jaren zestig en zeventig naast haar mode, ook very beloved om haar geuren. Nu vergeten. Tot het moment dat een overzichtstentoonstelling haar werk en leven belicht. En dat zal dus ook wel gebeuren met Lolita Lempicka.
WAT SWEET IK EIGENLIJK?
Afgelopen weekend liep ik een Planet Perfume-winkel te Brussel binnen, en god mag weten hoe het kwam – een ingreep van boven? – ik liep recht af op Sweet. En spoot mijn linkerarm vol en liep naar buiten om de geur niet te ‘verwarren’ met die van de winkel. En wat ik door de naam en de kleur bevroedde, werd zo bewaarheid: zoooooo zoeeetttttttttttt! Een gourmand-blast van de eerste orde met een enorm zoet roodfruit-akkoord.
Een van de kenmerken van gourmand: het bijna achterwege blijven van frismakers in de opening of ze moeten zich in de vorm rood fruit presenteren. Bij Sweet is dat voor Lempicka fans een bekende: kers. Zoet, vol en sappig en extra zoet gemaakt door iets dat lijkt op poedersuiker. Die wordt vervolgens in een cacao-chocolade akkoord waardoor er met een beetje fantasie het Mon Chérie-effect. Om vlakheid te voorkomen wordt iris toegevoegd (is hier koel) en engelenzaad (en die ruik ik niet echt). De basis daarentegen wel, maar het duurt redelijk lang voor de ‘cacao-kers’ om de achtergrond raakt: een sterke combi van een musk en kasjmierhout. Die na lang op de huid te hebben gezeten – een beetje vlak wordt.
Het bedoelde effect: ‘Sweet is the taste of lips that have just bitten into a cherry dipped in dark chocolate’. Alleen had voor mij het effect wat smeuïger, ronder, voller, voluptueuzer gemogen. Als je – nu nog – gourmand doet, doe het dan met volle overgave. Zoals je dit voorjaar bijvoorbeeld wel overtuigend proeft in Angel Muse – maar die is dan ook gemaakt door de uitvinder van de gourmandgeur. Moet ik zijn naam nog noemen?
GEURENGOEROE 