BOYISH CHARM
GERANIUM IN THE SPOTLIGHTS
NIET DE BLOEM, MAAR HET BLAD
Jaar van herlancering: 2016
Laatst aangepast: 28/05/16
Neus: Olivier Polge
‘Model’: Boy Capel
Hij was haar lover, ‘muse’ en sponsor. Boy Capel (op de foto in het midden) geboren 1881 in Brighton, Sussex. Zij was zijn ‘irrégulière’: naam voor een vrouw uit de mindere kringen (zoals dat toen niet zo heette) die een relatie onderhield met iemand uit de betere kringen (tegenwoordig nog nauwelijks gebruikt). Gezien zijn upper class afkomst trouwde hij braaf gelijkstandig met Diana Wyndham, maar de affaire met Chanel eindigde hierdoor niet. Chanel (op de foto rechts) had hem leren kennen via weer een andere lover van haar: Etienne Balsan (1878-1953) – op de foto links.
Het verschil tussen Balsan en Capel: de laatste zag wel de originaliteit, creativiteit en andere kijk op luxe en rijkdom van Gabrielle Chanel. Hij financierde haar eerste boetieks in Parijs, Deauville en Biarritz. Zijn met flair gedragen kleding, waaronder de klassieke Engelse blazer, zou Chanel hebben geïnspireerd tot de Chanel-look (toen anders zoals we die nu kennen).
Ook wordt beweerd dat Boys’ reisnecessaire Chanel het idee gaf voor de flacon (eerste versie) van N° 5 (1921). Maar het noodlot sloeg toe: op 22 december 1918 kwam hij op tragische wijze om het leven tijdens een auto-ongeluk. Chanel over Boy 25 jaar na zijn dood, opgetekend door Paul Morand: ‘Zijn dood was een verschrikkelijke klap voor me. Door hem te verliezen, verloor ik alles. Wat volgde was niet een gelukkig leven, moet ik zeggen’.
Leuk dat de huidige eigenaren van Chanel Boy en Coco nu eren met een parfum – will Etienne be the next? ‘Chanel’ is sowieso in een boyish mood gezien de namen van diverse producten die refereren aan de voor Chanel belangrijke mannen in haar leven. Lees in deze ook mijn droomverhaal naar aanleiding van Misia (2015). Enne, wie zou toen niet verliefd worden op deze dandy, deze man met good en ambigue looks, flair en geld.
Wat Olivier Polge aantrok was Capels’ onweerstaanbare elegantie: de manier waarop hij zijn haren kamde, aandacht had voor de kragen van zijn overhemden, hoe hij zij sports- en nightwear met panache droeg. In feite is Boy een fusie van de ‘mannelijke kant’ van Chanel en de ‘vrouwelijke kant’ van Capel. Of zoals het persbericht meedeelt: ‘Een olfactorische huldeblijk voor een verslindende passie en het eindeloze spel tussen mannelijk-vrouwelijk’.
WHAT BOY IK EIGENLIJK?
Mijn ‘Boy’-gevoel: op bezoek bij de klassieke barbershop (die steeds meer populair wordt door baarddragende hipsters en ‘gentrificators’0. Zou Chanel dit in gedachten hebben meegenomen?
Nieuwe doelgroep? Slim. Wat erg ‘verhelderend’is: je ruikt in Boy goed waarom geranium de mannelijke roos wordt genoemd. Zoet-bloemig (benadrukt door een toegevoegde echte roos) plus haar kenmerkende munt-toets. Met andere woorden een frisgroen roosgevoel, komt honderd procent binnen na de scherp-frisse opening van citroen en grapefruit. We hebben het met een klassieke fougère te maken, dus – met name – lavendel en oranjebloesem verplichte kost. Ruik je goed tussen de gerenaium door. Omringt ze met een zonnig en clean aura. Tegelijkertijd heeft deze geranium ook iets zurigs, die reminiscenties – we houden het chic – oproept met uit de grond getrokken rabarber.
In de basis wordt niet het barber-gevoel compleet. Niet zozeer door sandelhout, heliotroop, vanille en ‘katoenmusk’ – zorgen samen voor een warm ‘huidzoetig’ gevoel – wel door coumarine met zijn typische hooi-effect. Heel fijn: de toevoeging van eikenmos. Geeft het geheel – tijdens de ‘indaling’ van de compositie – een duidelijke, aardse en dus voor mij chique structuur. Alleen, rechtvaardigt dit de compositie onderdeel te zijn van Les Exclusifs? Ik weet het niet.
In vergelijk met andere uit de serie is Boy erg makkelijk en erg duidelijk in zijn intenties – geen verrassende omwegen, geen diep weg duiken in. Ik mis een ‘verslindende passie’. Het is net zoals de lavandelgeur Jersey (2011) : het is de eenvoud die siert. Maar zou Boy als compositie in de ketenparfumerie onder een andere naam begrepen worden door ‘monsieur tout le monde? Ik weet het niet.
Nog iets: ik ‘ervaar’ Boy eerder als mannelijk dan vrouwelijk. Is voor mij ook niet echt ambigu. Daarvoor ontbreekt iets – verrassende omwegen, diep weg duiken in. Ben benieuwd wat de geur gaat doen. En of die het meest gekocht wordt door mannen of vrouwen.