EEN NIET INGEWILLIGD VERLANGEN
GETEMDE DIERLIJKHEID
Jaar van herlancering: 2015
Laatst aangepast: 08/05/16
Neus: Jorge Lee
Model: ‘Olifantje en Civetje’
Concept & realisatie: Mert Güzel en Murat Katran
‘En Geurengoeroe, kóópt u nog wel eens een parfum?’ Hij antwoordde: ‘Zelden, geen beginnen meer aan. Er verschijnt ook zoveel verdomd schoons. Maar ze allemaal sniffen? Geen tijd voor. Soms word ik echter als door een magneet aangetrokken – door de naam en wat de inhoud van een geur op papier belooft’. De naam: anders en voor kenners reeds een hint gevend: Afrika Olifant. Op z’n Hollands geschreven! Hoe komt dat, hoe kan dat? En dat voor een huis met Turks-Duitse wortels.
De prijs is pittig – het betreft dan ook een parfumextract. De inhoud: dierlijke ingrediënten in overload. Nou, dan heb je me (op dit moment wat betreft mijn ‘parfumbehoeftes’). Heb de geur gekocht bij www.parfumaria.com. Het pakketje – inclusief andere geuren – werd me netjes overhandigd ter plekke door de very soon bride to be-eigenaresse in IJsselstein. Ik met de auto verder – had mijn hond bij me die geplukt moest worden bij de kapper in Langerak. Moest onderweg toch even parkeren om Afrika Olifant op te spuiten.
Te meer, gezien de kapster in Artis werkt, een soort van geurengek is en ik dus benieuwd was naar haar reactie. Artis was namelijk ook wat ik in mijn gedachten had. Gewoon dierentuin ruiken: mest en urine opgedroogd in stro opgeroepen met civet en bevergeil. Even terzijde: wil je niet dat de katten van de buren je mooie tuin als wc gebruik: tijgerpoep geplaatst op strategische plekken – scares the shit out of them. Bij Artis kon je het ooit kopen, weet niet of het deze service nog biedt.
Vol verwachting klopte mijn neus, alleen… het was niet wat ik gehoopt had. Niet dat Afrika Olifant onaangenaam is. Je ruikt een volle, duister geur die eerder aards overkomt dan dierlijk. Ik gaf mijn net nog een keer bespoten hand aan de kapster. Haar reactie: ‘Lekker hoor!’ Maar ook niet meer. Ook de mede-eigenaar van de hond vond de geur intens – maar niet vies, niet naar dierentuin ruiken. Ongewoon maar niet uitzonderlijk…
WAT AFRIKA OLIFANT IK EIGENLIJK?
… en dat terwijl de ingrediënten zoveel ‘beloven’. Geen citrusnoten, geen bloemen. Opening: ambergris, wierook, mirre, cistus labdanum. Hart: bevergeil, civet, leer, oud. Basis: musk en nog een keer civet-pret. In de opening begint vooral de mirre op mijn pols te kloppen die vervolgens wordt ingepakt door de wierook. Cistus labdanum zorgt voor warmte. Ambergris… ervaar ik nie (eerst).
De stinkers ruik je vervolgens wel, maar niet zo ‘Afrika’ en ‘Olifant’ als gehoopt. En de oud speelt ook, zij het braaf, zijn rol. En: het kan aan mij liggen, maar ik ervaar niet een parfumextract – eerder een olie. Eigenlijk is Afrika Olifant een hele, en eigenlijk, een heel elegante, bijna fluweelachtige basisgeur – met name als de geur langer op de huid zit. Het weeïge van ambergris uit de top komt beter tot zijn recht.
Alleen: te getemd voor mijn idee. Het idee van Afrika – warm, droog, duister, mysterieus – komt niet tot zijn recht. De olifant is nog een jong, speels olifantje die vrolijk met zijn slurf instinctief zijn familie volgt, en de civetkat komt ook net uit de boom kijken. Een extra injectie van bevergeil en civet zou de geur meer ruig en meer ongegeneerd ‘dierentuin’ hebben gemaakt.
Qua concentratie gaat er niets boven een extract… of het moet een attar in de ware zin van het woord zijn. Dus Nishane… work aan de winkel wat mijn betreft. Not ‘Out of Africa’ but ‘In Africa’ – ‘Oudh of Africa’ desnoods.
GEURENGOEROE 