IN DE SCHADUW VAN DIOR(ISSIMO)
HERMESSENCE RIJMT – OOK – OP ELEGANCE
Jaar van herlancering: 2016
Laatst aangepast: 10/05/16
Neus: Jean-Claude Ellena
Er verschenen de laatste jaren in het niche-circuit enkele pure lelietjes-van-dalengeuren. Waaronder het kristal-groene Muguet Fleuri (1925/2014) van Oriza L. Legrand. Maar die kregen pr-technisch minder aandacht dan Muguet Porcelaine van Hermès. Hoe zou dat nou komen?
Ik gok op de reputatie van het merk én de neus die erachter steekt. Beide een garantiebewijs voor kwaliteit. Jean-Claude Ellena presenteert zich, of wordt tegen wil en dank ‘altijd’ als de intellectueel binnen de wereld van neuzen naar voren geschoven. Hij speelt met woorden, is belezen, kent de geschiedenis, doet beroep op de algemene ontwikkeling.
En dat vinden ‘we’ – ik bedoel intelligente en snobby klanten – aangenaam in een wereld die letterlijk en figuurlijk uit lucht is opgebouwd. Ellena geeft er diepte en verantwoording aan. Hermès doet wat dat betreft niet onder voor zijn ‘inhuisneus’. Het omschrijft de Hermessences als ‘olfactorische verzen, sober en intens als haiku’s die met enkele woorden met grote diepgang en ritme eer betoont aan de vergankelijkheid en de schoonheid van de dingen’. U hoort het: we communiceren op niveau.
Wordt vervolgd met ‘Hermessence rijmt op quintessence, de essentie van het beroep van de parfumeur die de kunst verstaat om de dialoog aan te gaan met het materiaal, zodat het beter tot zijn recht komt’. Kanttekening: kan het niet meer horen: ‘dialoog aangaan’. Doet tegenwoordig bijna iedereen. Zelfs de bakker op de hoek met zijn deeg. En het persbericht volgt met dat Hermessence ook rijmt ‘op renaissance, wedergeboorte van de natuur, altijd nieuw, waarmee de parfumeur samenstelt, uitvindt en opnieuw samenstelt’.
Nou, nog eentje dan: ‘Hermessence rijmt op présence, aanwezigheid, van de geuren die zich aaneenrijgen, elkaar oproepen, echoën en samen spelen, heel luchtig, een olfactieve verdeling. Gevoed door ontmoetingen en onverwachte combinaties weven de parfums banden tussen het hart en de zintuigen van mensen en materialen, landschappen, landen, culturen en woorden’.
Over Muguet Porcelaine zegt Jean-Claude Ellena: ‘De natuur naar eigen hand zetten, zo ziet men mijn beroep van parfumeur. Het lijkt wel eens op hinkelen. Als je al hinkelend na vele testen ‘de hemel’ bereikt, heerst er vreugde, is het feest. In lelietje-van-dalen zit zoveel subtiliteit, dat ik ervan droomde deze bloem te sublimeren. Ik heb me verdiept in de geur, tot ik mijn andere zintuigen vergat, om de schoonheid en de soepele verleidelijkheid van deze bloem, fragiel als porselein, weer te geven’.
Hermès eindigt met: ‘Omdat Muguet Porcelaine het verhaal is van een door de geest veroverde bloem – Geurengoeroe roept in zichzelf bij de laatste vijf woorden ‘haiku!’ -, ruikt deze puur en alleen naar het lelietje-van-dalen, zijn ontluikende klokjes en beschermende blad’. Als nu de geur ook niet op intellectueel als aangenaam wordt ervaren…
WAT LELIETJE-VAN-DALEN IK EIGENLIJK?
Geurengoeroe zegt: ‘Hermessence rijmt op concurrence’. Want er zijn meer geuren die ‘puur en alleen naar het lelietje-van-dalen’ ruiken. De directe associatie: de door velen als het lelietje-van-dalenparfum-der-lelietjes-van-dalenparfums beschouwde Diorissimo (1956). De neus Edmond Roudnitska – Ellena’s mentor – beschouwde op zijn beurt Muguet du Bonheur (1935) van Caron als zodanig. Voor mij bungelen de kwetsbare meiklokjes van Hermès tussen beide. De eerste is misschien wat meer ‘gesuikerd’, de tweede meer bloemig.
Geurengoeroe zegt: ‘Hermessence rijmt ook op élegance’. Want de geur is elegant, in al zijn eenvoud alle facetten van het lelietje-van-dalen benadrukkend: fris, groen, knapperig startend, snel overlopend in de kenmerkende helder-subtiele bloemengeur. C’est tout. U leest het goed: that’s it.
Vindt Geurengoeroe jammer. Juist omdat Ellena ervoor tekende had ik meer iets meer onverwachts verwacht. Iets meer anno nu. Juist omdat het lelietje-van-dalen als bloem, het kan er zelfs niets aan doen, met tutty en old fashioned wordt geassocieerd. Een overdonderde aqua-noot, een verrassende lotsbeschikking met een andere bloem (mimosa), een hars (wierook), of een ‘lekker gek’ nieuw ingrediënt, zoals de bosaardbei.
Geurengoeroe zegt: ‘Hermessence rijmt eveneens op distance’. Want als je de geur, die ‘by the way, fly away’ snel vervliegt, beter leert kennen, neem je een soort zachte, warme noot waar die schommelt tussen ‘huideigen’ en ‘lactone’, tussen poederig en smeuïg – denk zeepachtig.
Aangezien alle geuren uit de Hermessence-lijn zo puur zijn, kun je ze goed layeren. Om het lelietje-van-dalen dus in een andere richting te sturen en Hermessence ook nog eens rijmt vacances, heb ik Muguet Porcelaine gemengd met Jardin en Méditerranée (2003). Lekker hoor. Meer groen. En omdat Hermessence óók nog eens rijmt op exuberance en complaisance – laatste is een doordenkertje op niveau voor de ‘intellos entre nous’ – reisde ik iets verder naar China voor Osmanthe Yunnan (2005). Meer bloem. Et… quelle performance! Rijmt ook weer.
GEURENGOEROE 