ONLY FOR MEN?
ONVERWACHT: MINDER ANIMAAL, MINDER SWEATY DAN WHITE MUSK
Jaar van lancering: 2007
Laatst aangepast: 04/04/06
Neus: Evelyne Boulanger
Is het nu eigenlijk wel of niet maatschappelijk geaccepteerd dat mannen meer mogen stinken dan vrouwen? Ik bedoel: de machoman die met zijn zweet ‘extra’ seksuele codes verspreidt, prikkelt de zinnen. Zo wil het ingeroeste beeld. Zie de talloze daarop geïnspireerde parfumpromotie-clips: vrouw ziet testoron verspreidende hunk en ze smmmmmelt.
Daarentegen: de vrouw die zich drie dagen niet heeft gewassen en daardoor ‘iets’ onaangenaams verspreidt, en er niets aan doet dit te maskeren; daar halen de meesten – enkele zweetfetisjisten daargelaten – letterlijk hun neus voor op.
Ik stel deze vraag naar aanleiding van White Musk for Men. Wordt in White Musk voor de vrouw (1981) de dierlijke noot van ‘cruelty free musk’ geaccentueerd, bij mannen verwacht je dus, het cliché indachtig, dat die animale moleculen extra-extra in stelling worden gebracht.
En dat streeft The Body Shop ook na. Alleen: dat valt nog al mee, valt nogal tegen – is maar net hoe je er tegen aan kijkt. Dit is duidelijk een geur die meevaart op de talloze white musk-geuren die de afgelopen decennia verschenen en die eerder katoenpluizerig overkomen, dan een erotische kik willen bewerkstelligen – zoals in White Musk wel gebeurt. White Musk for Men valt meer in de categorie ‘tweelinggeuren’: een voor haar, dus ook een voor hem. Of andersom.
WAT WHITE MUSK IK EIGENLIJK?
De makkelijkste manier om het verschil tussen een mannen- en vrouwenversie te accentueren, is het weglaten van bloemen. Maar: die bloeien ook volop in White Musk for Men. Zo wordt de geur op de The Body Shop-site omschreven: ‘Opent fris en helder, waarna White Musk for Men de mannelijke geuren onthuld van vetiver en sandelhout, vermengd met sensuele ondertonen van muskus. Het geheel is een verleidelijke, moderne, sensuele mannengeur’.
De eerste bloem, geeft direct het mannelijke aspect van de geur weer: lavendel (foto). In dit geval puur en zuiver en gaat mooi samen met de ‘mannelijke roos’. Ofwel, geranium: fris-zoet gebloemd. De ‘gekristalliseerde’ – wat dat ook moge betekenen – jasmijn ruik ik niet echt.
Of het moet de versterking van het gehele ‘bloemengevoel’ zijn. Maar in deze geur draait het om de basis: die is houtachtig en tegelijkertijd zacht. De vetiver ‘klopt’, de sandelhout ‘slaapt’ en hier is natuurlijk ook de musk – logisch, want what’s in a name. Die ruik je, maar niet zoals in White Musk. Is eerder bedeesd, ingehouden en voor mijn gevoel niet animaal-viezig, eerder gekarameliseerd door tonkaboon zo lijkt het. Enne, correct me if I’m wrong, but White Musk for Men zou ik vrouwen aanraden die White Musk (voor haar) te heftig, te ‘zweterig’ vinden – was een reactie van iemand die op mijn bespreking van die geur zo reageerde.
GEURENGOEROE 