SEASIDE RENDEZ-VOUS
EEN AQUA ALLEGORIA MET MEERWAARDE
Jaar van lancering: 2016
Laatst aangepast: 17/03/06
Neus: Thierry Wasser
Van zo’n naam krijg ik alleen al goede zin. Dan zal het met de inhoud ook wel snor zijn. In gedachten zie ik me zelf rond promeneren, maar dan wel in een 19de eeuwse setting. Als een ‘dandy warhol’: wandelstok, haar gepommeerd, strak kostuum, een mouchoir besprenkeld met de geur. Én vanzelfsprekend begeleid door mijn valet die me met een parasol beschermt tegen de zon. Exentricité oblige! Dit vintage-gevoel komt natuurlijk door de presentatie – de geur zit in de beroemde abeille-flacon waarvan in 2013 de160ste verjaardag werd gevierd.
Promenade des Anglais is trouwens geen fantasienaam: zo heet nog steeds het beroemde wandelgebied in Nice langs de kades waar de 19de eeuwse well to do-Engelsen hun tweede, derde of vierde huis hadden om de somberheid van hun vaderland te ontvluchten. Nu heet het La Prom en is niet alleen populair bij Engelse flaneurs: op zondag is het een geliefde bestemming voor hele – lokale – families.
Heel lang werd de wereld van het Europese gedeelte van de Middellandse Zee olfactorisch opgeroepen met een blend van citrus- en aquanoten begeleid door ‘lokaal’ groen en hout. Rond 2000 voegt zich daar een ‘nieuw’ ingrediënt bij die een extra dimensie toevoegt: de vijg. Natuurlijk in gang gezet door Dyptique’s Philosykos in 1996 en door Hermès letterlijk geklonken aan het Méditerranée-gevoel met Un Jardin en Méditerranée in 2003.
Dit is niet de eerste keer dat Guerlain de vijg prominent opvoert: in 2008 deed Jean Paul Guerlain het himself met Maria Salamagne (en Sylvaine Delacourte naar wordt beweerd) in Fique – Iris. En die iris is ook prominent present in Promenade des Anglais.
Mijn indruk hierdoor: Promenade des Anglais is in feite een Aqua Allegoria, maar dan met diepgang. De speelsheid en het ongecompliceerde karakter (uitgangspunt van Aqua Allegoria) krijgt in de basis een sterkere sillage waardoor de totaalimpressie zich rijk-geschakeerder aandient.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Iets aangenaams dat zeker. Alleen ruik ik meer dan alleen bergamot, vijg en iris. Blijkt ook als je goed door ruikt: het is een voorjaarsguirlande van fris-fruitige en bloemige noten die worden gewikkeld in een cocon van iris. Mooi in de opening: het groen-wrange, groen-zwoele, groen-zoete karakter van de vijg wordt versterkt door zwarte bes en viooltjesblad. Knisperend zoet. En de iris lijkt ingepakt door een ‘Guerlinade’, want een diffuse bloemenblend van roos, mimosa, lelietje-van-dalen en viooltje dient zich aan. Zoet, honing-poederig, fris-knisperend en ‘zuurtjes-zoet’. Heel Guerlain, dus elegant is de basis, want de witte musk wordt hier verzacht door iris en heliotroop.
Ook hier weer ‘grappig’: het vermelden dat alle ingrediënten ‘van de zuiverste kwaliteit zijn’. Hé allo, bien sûr c’est Guerlain, hein! Opvallend in deze: in oude persberichten maakte Guerlain hier nooit gewag van – verondersteld vanzelfsprekend.
‘Eerlijkheid’ gebied te zeggen: de prijs is ‘parfum-pittig’, 125ml € 205,00. Terwijl je voor een Aqua Allegoria-flacon met hetzelfde volume € 89,00 betaalt. Voor ‘mijn gevoel’ was het logischer geweest wanneer de verkoopprijs somewhere in between was geweest. En hoe komt het toch dat ik bij het horen van Promenade des Anglais dit nummer van Queen door mijn gedachten zweeft: Seaside Rendez-vous…
GEURENGOEROE 