GEURENGOEROE

WANNEER WORDT PARFUM – NU EENS – ECHT SERIEUS GENOMEN DOOR DE MEDIA?

Popsterren en neuzen hebben meer ‘in common’ dan je in eerste instantie denkt. Jammer alleen dat de laatsten geen, werkelijk serieuze aandacht krijgen in de media. Een gemiste kans. Gesteld Geurengoeroe-doel voor 2016: keren van het tij. Matthijs van Nieuwkerk: “Dank je wel Kim van Kooten voor de toelichting van je eerste, overdonderende, ogen opende roman, maar nu snel over naar Jeroen oude Sogtoen van het parfumhuis Mona di Orio met Nederlands wortels naar ik heb begrepen – ik ben erg benieuwd waarom ‘zijn’ oud bij kenners als de non plus ultra-oud wordt gezien. Jeroen, welkom en je hebt iemand meegenomen die zich Geurengoeroe noemt. Leg uit.”

Ik dacht van de week: ‘dus toch maar’ even aandacht besteden aan het verscheiden van David Bowie – ik was ‘vraiment’ verbaasd over de zoveel meer dan gemiddelde likes. Waarvoor mijn dank. Vroeg me ondertussen wel af: ‘Who’s next?’ Want er staan heel wat sterren voor de eindsprint klaar om het tijdelijke met het eeuwige te verwisselen – alleen al puur afgaande op hun leeftijd en lifestyle. En dan kan er ook zo maar een celeb ongevraagd – ‘dat was niet de afspraak!’ – tussenuit glippen. Auto-ongeluk, ‘facelift horribly gone wrong’ en fijne, andere pech onderweg-momenten waar de roddelrubriekredactie van showbizz-programma’s op tv vol ‘ha-ha’ha’-leedvermaak bijna op klaarkomt. Als er niet goed onderling overlegd wordt, moeten we binnenkort wekelijks een ‘held’, ‘ikoon’, ‘trendsetter’, ‘ster’ en dergelijke betreuren. Met als hoogtepunt de serieuze hoogmis (in den Nederlanden geleid door Matthijs van Nieuwkerk) bij DDDD: De Dood Draait Door.

Dit gezeurd hebbend en de link met parfum leggend: het is nog nooit voorgekomen volgens mij dat een neus wereldwijd werd betreurd door miljoenen ontroostbare fans omdat hij naar de andere kant ging. En dat is, als je even doordenkt, vreemd. Want net zoals popsterren, artiesten en andere celebs, geeft hij/zij ook het dagelijks leven vorm puur om het simpele feit dat miljoenen mensen (fans) zijn geuren dragen. En wat is het verschil? Genieten van popklassiekers terwijl je danst, de liefde bedrijft, in een café hangt. Genieten van geuren terwijl je hetzelfde doet. Maar ik zie een gunstige ontwikkeling in deze: want de neus wordt, naast de sterrenkok, geleidelijk aan naar voren geschoven als celeb.

Heeft diverse redenen. Ten eerste: van de meeste ‘klassieke’ parfumhuizen zijn de oprichters dood, dus wordt in plaats daarvan de neus naar voren geschoven tijdens lanceringen en interviews. Soms meer dan één. Licht een parfumeurstrio toe wat de inspiratie was en hoe ze elkaar hebben aangevuld en versterkt om tot een – vooropgesteld – prachtig resultaat te komen. Ten tweede: het aanstellen van een nieuwe huisneus is voor luxe labels sinds een tijdje reden met een officiële persverklaring te komen. Wereldnieuws weliswaar in kleine kring nog steeds, maar meer en meer media die dit bericht oppikken. En dan zijn er nog gewoon neuzen die op een positieve manier pr-perfect zijn zonder pedant te worden – uitzonderingen daargelaten – en graag de wereld rondreizen om hun boodschap te verkondigen. Pierre Guillaume van Parfums Générale, Francis Kurkdjian van zijn gelijknamige maison. Ik zag vorig jaar Chantal Roos op de Franse televisie in een nieuwsrubriek waarin ze serieus werd geïnterviewd. Haar – terechte – staat van dienst werd doorgenomen om het uiteindelijk te hebben over haar ‘parfums d’exception’ van haar nieuwe initiatief Dear Rose.

Het wordt de hoogste tijd dat neuzen – gelijk schrijvers, cabaretiers, kunstenaars en ‘ervaringdeskundigen’ – worden gevraagd hun nieuwe parfum toe te lichten, hierover worden serieus ondervraagd worden in ‘kijkcijferkannonen’ zonder de mallotige cliché-lifestylelink zoals in RTL Boulevard. Want de wereld van geuren is zoveel meer dan ‘een lekker luchie’ – iets waar de gemiddelde koper volgens mij nog geen weet van heeft.

Sterker, ik ben van mening dat 80 procent van de consumenten geen verstand heeft van geuren. Ze kopen een geur vaak aangespoord door de ‘foute’ prikkels: overdonderde campagne, geil model en ‘droom’. Daardoor wordt een geur vaak vanzelfsprekend als direct ‘lekker’ ervaren, zonder dat ze zich afvragen wat ze nu echt aangenaam vinden. Dat laatste is een interessante zoektocht die zeer de moeite waard is en die uiteindelijk leidt tot het echt ‘parfum-dna’ van de drager.

Extra stimulans en aanzet zou zijn, wanneer invloedrijke glossy’s en blogs parfum als zodanig behandelen en niet het tevreden stellen van de adverteerder als uitgangspunt nemen. Daar heb je als ‘dolende parfumzoektochter’ meer aan. Ondertussen: I have a dream: bij het overlijden van een neus (vul in) verschijnt in de parfumerie een limited edition met zijn/haar greatest hits.