‘TIJGERBALSEM’ VOOR DE DIERLIJKE ZIEL
VOOR HAAR, VOOR HEM
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 23/11/15
Neus: onbekend
Concept & realisatie: Françoise Donche
Geurengoeroe voelt zich nog helemaal op zijn gemak in het Givenchy-atelier, dus analyseert hij vandaag een andere editie: Ambre Tigré. Françoise Donche vertelde hem dat de compositie is geïnspireerd op een couturejurk met tijgerprint van Hubert de Givenchy die hij ooit gemaakt had voor zijn muze: Audrey Hepburn. In het persbericht van Atelier Givenchy wordt die helaas niet afgebeeld.
Dus op Google tikt Geurengoeroe – ‘Hubert de Givenchy’, ‘haute couture’, ‘tiger print’, ‘Audrey Hepburn’ – en ziet een aantal creaties voorbij komen. Niet zo vreemd: exotisch bont en de daarop geïnspireerde prints waren decennia een typisch haute couture-item.
Want ‘chic’, rijk en ‘bedreigd’- dus een perfect cliché voor exotische passie en gedroomd hunkerend verlangen. En bijna elke designer van naam laat tegenwoordig met uitsterven bedreigde diersoorten – in print, niet ‘in vel’ – om de zoveel seizoenen op zijn catwalk voorbij sluipen.
Grootgebruikers: Roberto Cavalli, Dolce & Gabanna. En ook huidig Givenchy-designer – Roberto Tisci – is er van gecharmeerd. En – hellup! – zelfs op de gewone markt zie je al veel te lang ‘slank afkledende’ leggings met dergelijke gevaarlijke motieven in alle maten.
Alleen: een dergelijk ongetemde wildheid vangen in een geur, is natuurlijk een ander ding, van een andere orde. Zo ziet Givenchy het: ‘Een katachtige fantasie, een oproep tot passie… die op een mysterieus temperament en een opstandige geest duiden. Ambre Tigré wekt ons meest sensuele instinct en bereidt ons voor op allerlei soortige bezweringen’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Als het klopt, dan is het knap: Ambre Tigré is opgebouwd uit slechts drie hoofdrolspelers: amber, cistus labdanum en vanille (foto). Maar Geurengoeroe gelooft dat niet, want er gebeurt zoveel meer. Neemt niet weg dat cistus labdanum ‘van zichzelf’ alleen al een rijk vol en bijna dierlijk, muskachtig effect kan opleveren.
En het is waar: Ambre Tigré is ruig, ‘onbehouwen’ – in de zin van niet geciseleerd – en laat zich niet echt makkelijk temmen door zachtmakers. In dit geval vanille. En amber is tegenwoordig ‘in geur’ een verzamelnaam voor ‘niet-Europese’ warmte.
Amber is een compositie ‘op zichzelf’, want een melange van – heeft u even! – kaneel, foelie, kruidnagel, piment-achtige noten, vanille, tonkaboon, diverse harsen, hout, patchoeli. En al deze amber-schakeringen ruik je ook in Ambre Tigré. Mooi, en tegelijkertijd toch weer braaf.
Ambre Tigré kun je op één lijn stellen met andere ambergeuren uit het couture-nichecircuit: warm, ‘troostend’, openhaard. Was prikkelender geweest als de geur iets, of juist méér vilein was geweest – zoals een tijger(print). Nog beter: een ‘griffe’ van een tijger die uithaalt. Dus een extra animale injectie die je (blij verrast of oprecht ontdaan) doet realiseren dat Ambre Tigré zich onderscheidt van zijn amber-collega’s in de (neo)-nichesector. Een druppeltje civet had in deze wonderen gedaan, want altijd goed voor het ‘haren prikkelende’ effect van (tijger)bont op een naakte huid.