‘ON A CLEAR DAY YOU CAN SEE FOREVER’-ROOS
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 14/09/15
Neus: Michel Almairac, Sidonie Lancesseur.
Model: Dree Hemingway
Fotografie: Inez en Vinoodh
Gebeurt vaker dan je denkt. Soms onaangekondigd, soms aangekondigd: het herformuleren van de eau de toilette-versie van een populaire geur(lijn). Prada deed het bijvoorbeeld met Infusion d’Iris in 2010, Paco Rabanne met Lady Million in 2012, Dior met Miss Dior (2014). De reden? Verschillende. A: om de aandacht vast te houden. B: blijkt dat-ie niet zo goed verkoopt als gehoopt, en om nu een nieuwe geur, met dito naam en dito campagne te ontwikkelen, is me ook zo wat (niet dat het niet gebeurt) terwijl de rest van de lijn wel goed loopt.
Chloé doet het nu gezien de eau de toilette (uit 2008) niet meer zo succesvol was ‘als haar andere drie zusjes’. Point taken. Maar waarom geuren zusjes noemen… zijn toch jong volwassen vrouwen tot wie Chloé zich richt? Anyway, nieuwe versie, nieuw model. Maar zo ‘parfum-ambassadrice-nieuw’ is Dree Hemingway nu ook weer niet. Heerst er op dit moment een tekort aan modellen, of heb ik iets gemist? Want het is eerder een kwestie van ‘surprised to see you again… and again… and again’. Want ze deed het ook voor Lady Million, Salvatore’s Ferragamo Attimo (2010) en – can’t belieb it – Someday (2011) van Justin Bieber.
Lachen: hoe Chloé haar ziet en neerzet als voorbeeld voor de Chloé-vrouw (geen zusje): ‘Vrij van elke kunstmatigheid, drukt Dree moderne vrouwelijkheid uit. Vrij om de vrouw te zijn die ze nu is. Vrij om te zijn wie ze morgen zal zijn’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Er werd voor een ‘totaal andere invalshoek gekozen, alle aandacht gaat uit naar de witte roos die het hart van de geur vormt’. Maar dat klopt dan niet echt, want de door de neuzen daadwerkelijk gebruikte roos heeft kleurschakeringen overlopend van licht roze tot rozerood: de rosa damascena uit Ispartha, Turkije.
Wat dan wel weer klopt: Chloé heeft de ‘pure’ roos salonfähig gemaakt bij de jonge vrouw van nu. Terwijl – kort door de bocht – Guerlains Nahéma (1979), Yves Saint Laurents Paris (1983) en Calvin Kleins Eternity (1992) dat deden bij de vorige generaties jonge vrouwen van nu. En hoe dichter deze pure roos vanuit het verleden naar ons toekomt, hoe lichter van toon ze wordt – in kringen van de ketenparfumerie welteverstaan.
Een andere reden tot compositieverandering: de markt is er achter gekomen dat één bloem in het bijzonder de roos licht, zon en frisheid kan geven, haar volheid tempert zonder haar specifieke zoete, licht-fruitige noot te ontkennen, én dat deze ‘aanvulling’ zeer wordt gewaardeerd bij de consument: de magnolia (f0t0). Breekbaar, teder-bloemig en met een frisse noot die neigt naar citrus.
Het verklaart voor een gedeelte het ‘on a clear day you can see forever’-karakter van deze nieuwe eau de toilette-versie. Het laat deze dag beginnen met bergamot – ook fris, ook bloemig – extra fris gemaakt door citroen. Dan dus de roosmagnolia-combi die wordt geflankeerd door gardenia waarvan ik de romige-fluweelachtige noot alleen niet echt waarneem. De reden: de dag gaat snel over in de (heldere zomer)avond. Witte musk-wolken met katoen-pluizerig effect verschijnen aan de horizon die hoe langer ze op de huid ‘zitten’, de huid steeds cleaner en frisser laat aanvoelen – de rode roos is verbleekt tot wit…