‘LE PARFUM EN ROZE’
SAKE-ROOS
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 09/10/15
Neus: Nicolas Beaulieu, Dominique Ropion
Model: Lesley Masson
Fotografie: Carlotta Manaigo
Eerste vraag: waar moet ik mee beginnen? Met de overeenkomsten die de flacon met andere parfums heeft? Vraag twee: de naam? Vraag drie: de zoveelste keer dat een link wordt gelegd tussen de facetten van edelstenen en die van parfums? Vraag vier: het ‘la-vie-en-roze’-gevoel dat het totaalplaatje uitstraalt?
Of – vraag vijf – beginnen met het ‘vernieuwende’ ingrediënt waar Lady Emblem door gedragen wordt. Compositorische vernieuwing gebeurt nog zelden in een parfumformule, en het gaat Geurengoeroe uiteindelijk om de geur dus… Montblanc beweert dat Nicolas Beaulieu en Dominique Ropion de sake-geurnoot hebben uitgevonden. Dat klopt van de ene kant niet en van de andere kant wel. Niet: de sake-geurnoot wordt niet onttrokken aan de bekendste Japanse alcoholische drank gemaakt van rijst (en daardoor ook rijstwijn genoemd). Wel: het is een combinatie van een aantal geurmoleculen die samen het ‘idee van sake’ oproepen gecombineerd met roos.
Het aroma van sake – in het Japans seishu en sinds 1973 nihonshu (日本酒: betekent Japanse alcohol) – proef je over het algemeen meer dan dat je het ruikt. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor wodka, eau de vie, mare de champagne, ouzo en grappa. Wat je ruikt is een ‘bleke’ alcoholische noot met een scherpe, etherische, snel vervliegende prikkeling, maar toch met een fluwelen afdronk, finish.
Lady Emblem past perfect in de huidige trend van rode fruitgeuren met een poederige drydown. Dat je met sake, en niet een champagnenoot te maken hebt ruik je in de opening. De tinteling van roze grapefruit en de kruidige pittigheid roze peperkorrel (een van de laatste echt nieuwe natuurlijke ontdekte ingrediënten in de parfumindustrie) is van korte duur omdat die direct wordt verzacht door de zachte ‘sake’ voorzien van een fruitige noot.
Die zweeft tussen lychee en granaatappel gecombineerd met ‘groen’ – die zich als vloeibaar fluweel over de roos-jasmijncombinatie in het hart verspreidt. Dit alles gaat over in een vertrouwde basis van sandelhout en musk. De eerste geeft een romig, vloeiend blank hout-accent, de tweede zorgt voor een poederige zoetheid zwevend tussen vanille, amandel, heliotroop en amber. Eindresultaat en antwoord op vraag vier: een zachtbloemige geur helemaal passend in de ‘le parfum en roze’-trend van nu die niet de volheid van de roos, maar de zachtheid ervan benadrukt. Beschaafd, intiem, meer voor jezelf dan voor ‘je omgeving’.
En dit alles is gehuld in een flacon – hier volgt antwoord op de eerste vraag – die mij direct doet denken aan Wish (1997) van Chopard en minder direct aan Paco Rabanne’s Lady Million (2010) en ok, weliswaar cheaper maar toch: Killer Queen (2013) van Kate Perry.
Het antwoord op vraag drie: ‘De flacon is een kopie van de Montblanc-diamant: het heeft dezelfde facetten, schittering en roept dezelfde dromen op’. En: ‘Doordat ze de overeenkomsten tussen edelstenen en parfum begrepen, richtten Ropion en Beaulieu hun talent op het concept van de schittering’. ‘Een tijdloze creatie geïnspireerd op het eeuwige… Elk element werd gebruikt om de zuiverheid te behouden en te versterken’. Aldus de neuzen.
Tot slot de naam. Ik vind Emblem een mannelijke, stoere naam en die wordt er voor mij niet vrouwelijker op door de toevoeging van Lady, eerder meer bourgeois. Emblem Femme had ik krachtiger en meer eigen gevonden. Ook vraag ik me af of ‘de vrouw van tegenwoordig’ diamanten als ‘a girl’s best friend’ beschouwt zoals het persbericht meldt – ik geloof eerder een trouwe, liefdevolle partner. Het ‘bewijs’: veel ‘voorbeeldvrouwen’, die zich deze beste vrienden in overvloed kunnen veroorloven, lenen altijd voor rode loper-performances deze schitterende waar van Van Cleef & Arpels, Boucheron, Chopard, Tiffany’s, Henry Winston en Cartier…