‘EAU FLORALE’
GUCCI? YES! BAMBOO? NO!
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 16/08/15
Neus: onbekend
Model: Gal Gadot
Fotografie: Mert en Marcus
Videoclip: Fabien Baron
Een opvallend kenmerk van Gucci vintage-design: bamboe. Het Italiaanse luxelabel introduceerde dit buigzame hout voor het eerst in zijn collectie van 1947. En dan met name (door stoom) gebogen bamboe als handles voor tassen. Gevolgd als detail voor accessoires: schoenen (hak), jurken (halssluiting), colberts (knopen) en shawls (als print). Westerse chic en ver weg-exotiek ineen. Nog steeds een populair Gucci-item.
Volgens Gucci heeft de Gucci-vrouw dezelfde eigenschappen als bamboe: ‘Sterk en sierlijk tegelijk, bamboe groeit onder extreme omstandigheden en is zo sterk dat het orkanen kan doorstaan. Slank en elegant, torent het boven andere vegetatie uit’. Zeg je dit ook van een vrouw? Niet bepaald complimenteus dat groeien en uittorenen. Deze vergelijking gaat enigszins op: ‘Net als bamboe straalt ze levenskracht uit’, maar eindigt met het cliché: ‘Ze past zich gemakkelijk aan en weet de uitdagingen van het leven doortastend het hoofd te bieden. Met haar weergaloze, vrouwelijke kracht is ze dus het beste van twee werelden’. Van welke twee? Ik moet in combinatie met bamboe eerder denken buigzaam en plooibaar.
Ander onderwerp: ik zie bamboe nauwelijks terug in de presentatie. Alleen in de twee Gucci-G’s op de verpakking en de gestyleerde dop. Zou toch leuk geweest zijn wanneer de dop van echt bamboe was gemaakt, of met bamboe-houteffect (men kan inmiddels underwear maken van bamboe, dus zou moeilijk is dat niet dunkt me). De flacon zelf is een metafoor waar ik als vrouw niet blij mee zou zijn – zo, zo, zo uitgehold en platgetreden, en waarom wordt die eigenlijk nooit toegepast op mannen: ‘De grafische facetten staan voor de veelzijdigheid van de Gucci-vrouw’.
Is dit nou toeval of niet: de eerste letter van de voor- en achternaam van de ambassadrice zijn hetzelfde als het Gucci-logo. En is ze mooi natuurlijk en gehuld in een rose-paarse gloed met het verplichte glamour- en onafhankelijke vrouw-jargon gebruikt in glamourmagazines: ‘De intrigerend mooie Gal Gadot is het toonbeeld van kracht gecombineerd met verleidelijke, vrouwelijke sensualiteit. De film laat de verschillende kanten van de Gucci-vrouw zien: haar passie, haar intensiteit en haar fascinatie’. Maar waarom rose-paars en niet groen, de kleur waarmee bamboe over het algemeen wordt geassocieeerd?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
En waarom ontbreekt in de compositie ieder spoor van bamboe? Ik weet: de geur van bamboe kun je niet onttrekken aan de plant. Sterker, bamboe scheidt geen aroma af. Maar het is meer het idee van nieuw groen, gelijk groene thee en tomatenblad.
Zoals Kenzo dat bijvoorbeeld heeft gedaan met KenzoKi Bamboo Leaf (2006) en By Kilian met Bamboo Harmony (2012). En daarnaast: groen staat nu symbool voor dat je als merk maatschappelijke tendensen aanvoelt. Dat betekent niet dat je als parfumlabel direct honderd procent eco moet zijn of je je imago – omdat het wordt ‘verwacht’ – gaat green washen. Wat inmiddels veel parfumhuizen al doen met hun duurzaamheidsboodschappen, vaak niet meer dan een wassen neus. Daarnaast suggereert bamboe een andere boodschap: rust, relaxen en onthaasten op oosterse wijze.
In plaats daarvan krijg je een floriental die gezien de bloemencombi minder oriental uitpakt dan je zou verwachten. Want ylang-ylang is koppig en trekt in zuivere vorm een sensueel spoor. Voeg je hierbij Casablanca-lelie (foto), dan wordt de koppigheid en volbloemigheid benadrukt. En dat geldt ook voor oranjebloesem – die kan in essenceconcentratie de sensualiteit extra bevorderen.
In Bamboo lijkt het er op dat de frisse variant van de laatste is gebruikt. Dat levert samen een ‘consumentvriendelijke’ en direct herkenbare witte bloemengeur (‘eau florale’) op met een zacht-cleane landing. Ondanks het (warme) amber, (melk-romige) sandelhout en vanille.