PARFUMPROJECT VOOR MILLENNIALS
NA BENETTON PRESENTEERT KENZO UNITED COLORS OF THE WORLD
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 10/07/15
Neus: Christophe Raynaud, Natalie Greco-Cetto, Olivier Pescheux, Antoine Lie, Jean Jacques
Flaconontwerp: Studio Nendo
Stamleden: Batani Khaifani, Crystal Chin, Keyon Tutelelapaga, Vanessa Hernandez, Elena Ghenoiu, Kevin Brodzinski, Larry Leong, Alfred Kendrick, Aldrin Coto
Muziek: The Do
Concept & artistieke realisatie: Patrick Guedji, Carol Lim, Humberto Leon
Moest knipperen met mijn ogen, toen ik het Totem onder ogen kreeg. Eerder gezien? Ja. Qua presentatie en inspiratie ademt het de wereld van de ooit zo populaire jaren negentig-campagne van Benetton uit: United Colors of the World voor de generatie Y. Het Italiaanse merk had zelfs een Totem ‘avant la lettre’: Tribu (1993).
Maar eerst dit: de parfumafdeling van Kenzo was de laatste tijd in een fast fragrance forward-mood waardoor de interessante lanceringen niet de aandacht kregen die het verdienden. Fast forward: L’Eau par Kenzo Mirror Edition (2014), Kenzo Homme Night (2014), de erg op Balenciaga leunende travel retail Floralista (2014), Coleur Kenzo Violet (2014), Flower in the Air Summer Edition (2015). Meer aandacht waard: Jeu D’Amour (2015) en het nog niet geroken L’Eau Par Kenzo Intense (2015).
De totale ‘totem’-ommezwaai – een ‘puur collectief project vol positieve, communicatieve energie’ – nu gemaakt, komt volgens mij op conto van de nieuwe ontwerpers bij Kenzo, Carol Lim en Humberto Leon. Maar hoe Kenzo-kleurrijk ook, het is wel erg Facebook-thumps up gecombineerd met een alles-wordt-anders-nee-moet-anders-boodschap.
Is natuurlijk ontzettende de bedoeling: veel parfumhuizen zoeken via social networks de jeugd op. Dan spreekt dit aan? ‘Drie parfums die lak hebben aan clichés’. Of: ‘Een mix van gezichten, culturen en ideeěn gedragen door Totem, het embleem van de Kenzo-tribe’. Die bestaat uit dansers – wie is wie? – ‘gevonden’ in Los Angeles. Allemaal millennials die door Michael Rooney, ‘een van de grootste choreografen van overzeese clips’, in de ‘warme en broeierige sfeer’ van Vasquez Rocks ten noorden van Los Angeles samenkwamen.
Hoe wordt er gedanst? ‘Instinctieve, tribale en nerveuze bewegingen afgewisseld met openlijk gechoreografeerde bewegingen, hiphopmoves en spectaculaire, fysieke figuren of bewegingen rondom accessoires’.
De dieppaarse totemflacon is goed geslaagd. Wordt door Kenzo toegelicht ter voorkoming van een negatieve connotatie: ‘Een totem is een houten sculptuur met dierlijke en mytische trekken die in Noord-Amerika vereerd en met een sterk emotionele waarde waar men zich rond verzamelt. Bij Kenzo vind je wel de filosofie (oink!) maar de vorm heeft niet voorouderlijks’ (is dat erg?).
Ontwerper Oki Samto denkt simpeler: ‘Je vindt steeds een vleugje humor waardoor het object haast een vriend wordt’. En humor is toch wel een Kenzo’s kenmerken – in ieder geval in de Kenzo-mode. Zie je gelukkig nu terug in de geuren. Want Patrick Guedji is soms erg filosofisch en poëtisch in zijn functie (sinds 2000) als creatief directeur van Kenzo Parfums.
Ben benieuwd of dit millennials-all-over-the-world-come-together-project zal aanslaan. Want de gemiddelde millennial heeft, net zoals de Benetton-follower van toen, een nuchtere realiteitszin die je geen sprookjes meer kunt verkopen ‘gebaseerd’ op de dagelijkse realiteit die wat de beloftes betreft de laatste tijd nogal wat te wensen overlaat.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Persbericht: ‘Kenzo heeft beslist drie universele uniseksgeuren – met eigen karakter – te lanceren in plaats van één, om zo alle persoonlijkheden te verleiden. En is volgens mij het maximum dat een consument van één merk in één keer kan hebben. Waarom uniseks? ‘Millennials laten mannelijk en vrouwelijk met elkaar versmelten en veranderen avond na avond van gender en identiteit’. Ha-ha-ha. Dat geloof ik dus niet. De ene avond vrouw, de andere man – afhankelijk van je stemming en ‘zin in’?
Wat wel klopt: een uniseks parfum is een uitdaging voor een parfumeur. Wat niet klopt: ‘Het concept voor een groot publiek werd nooit echt volledig geëxploiteerd’. Menen Antoine Lie en Jean Jacques. Ik meen: Calvin Kleins ck One (1994) en de talloze zomervariaties van de geur (ook dit jaar). En hoe krijg je je het uit je mond als neuzen: ‘De challenge was het doseren van alle ingrediěnten om niet te vervallen in een te uitgesproken perceptie van een genre. Ten slotte richt je je tot een community, een beetje zoals op de sociale media’.
De diverse neuzen hebben hun neus allemaal in één richting staan wat betreft de uniseksinterpretatie: geen bloem is in de drie geuren te herkennen. Het zijn eigenlijk geuren zonder hart. Het is de aaneenschakeling van fruit en of citrusachtige geuren die snel contact zoeken met de houtachtige basis. De overeenkomst tussen alle drie: de frisse flair en de ongedwongheid. Prettige ontspannen begeleiders tijdens dagelijkse bezigheden.
Totem Blue (Antoine Lie en Jean Jacques) gaat richting fruitige gourmand. Maar meer fruitig dan gourmand, dan zoet. Lang geleden dat ananas zo een geur prominent opent: zoet, beetje scherp, maar vooral rijp. Goed idee om het combineren met het groee-frisse kardemon – temt de ananas geleidelijk aan. Met op de achtergrond een aqua-noot. Droog, strak en zonnig cederhout zwaait de geur uit.
Totem Yellow (Christophe Raynaud) is de meest lieve, de meest zachte van het trio. Komt op de eerste plaats omdat de explosie van roze grapefruit wordt verzacht door groene thee – kalmerend en toch opbeurend – stromend door een aqua-noot (paradision?). Hier is het ‘onbestemde’ hout verpakt in een dun laagje leer dat voor de beklijving zorgt.
Totem Orange (Natalie Greco-Cetto, Olivier Pescheux) die opent als een eau de cologne, een tonic door good old oranjebloesem. Fris, met een lichtbloemige noot die wordt begeleid door de iets zachtere citroenbloesem (maar nog steeds met een frisse allure). Ik meen ook de groene noot galbanum te herkennen. En hier past de frisgroene, houtachtige noot van vetiver goed bij.
Zoals ‘Kenzo’ zelf zegt: ‘De geuren zijn speels en makkelijk eigen te maken’. En dat komt door de simpele, straight forward-opbouw. Doen me qua ‘geuridee’ ook denken aan de easy going en erg toegankelijke Big Pony Collection (2010 voor hem, 2012 voor haar) van Ralph Lauren. Ook hier felgekleurde twee laag-geuren zonder hart.
De geuren worden exclusief verkocht bij Ici Paris XL. Waar je tijdelijk een Totem-clutch cadeau krijgt als je een flacon koopt – hoezo androgyn?
GEURENGOEROE 