ERFGOED VAN OPROER?
CHIQUE ‘GROENE’ COLOGNE
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 06/05/15
Neus: François Demachy
Model: Alain Delon plus onbekende beauté
Muziek: Black Strobe
Interessant om te zien hoe Dior zijn mannenklassieker Eau Sauvage naar deze tijd met zijn nieuwe boegbeeld – de hipster – probeert te trekken. Of probeert de geschiedenis te herschrijven. Alain Delon, die zelden bebaard door het leven ging tijdens zijn woelige jaren, wordt nu als hipster avant-la-lettre gepresenteerd.
Dat is hij nooit geweest. Ook nooit een hippy. Wel de personifactie van de ‘angry young man’, de James Dean van Frankrijk. Daarnaast geloof ik niet dat dit – compositorisch – revolutionaire water tijdens de lancering in 1966 zich richtte op ‘bruisende, levenslustige jonge mensen op zoek naar een nieuwe waarheid’ verpakt in geur ‘waarmee jongeren zich in die roerige tijd konden vereenzelvigen’. Eerder op de vaders van deze jongeren (die gebruikten toen nauwelijks geuren). Het ‘bewijs’: de beroemde illustraties van René Gruau – de mannen afgebeeld, of wat je er van zag, waren volwassen. Feit is wel dat Eau Sauvage – zo zegt Dior – ‘de benijdenswaardige status van klassieker heeft opgebouwd’. Nog een feit: ‘De geur heeft zijn aantrekkingskracht behouden en is in zijn populariteit opvallend constant gebleven.’
Waarom dan gesleuteld aan Eau Sauvage? Is het anno 2015 voor de huidige jongemannen te ouderwets? En: zal Eau Sauvage Cologne een nieuwe revolutie ontketenen? Antwoord op de eerste vraag: Dior zit zoals de meeste grote huizen gevangen in de – op zijn minst – halfjaarlijkse vernieuwingsdwang. Antwoord op de tweede vraag: in een periode gekenmerkt door overcapaciteit (met nivellering van smaak als gevolg) is het onmogelijk een revolutie te ontketenen. Neem daarbij de inhoud van Eau Sauvage Cologne waarover later meer. Het is eerder, zoals Dior zelf constateert, de vraag van hoe je een mythe kunt vernieuwen? Dior antwoordt: ‘Met respect, maar ook met ingrijpende veranderingen. Met ontzag én een flinke dosis lef.’
Ik blijf het vreemd vinden dat Dior voor een toen-jong-nu-toch-echt-oudje kiest, in plaats van te zoeken naar een nieuwe versie van Alain Delon. Daar zijn er plenty van in en rondom Hollywood. Of wordt Eau Sauvage en Eau Sauvage Cologne in combinatie met Alain Delon bewust gebracht als contrast voor het eigentijdse Homme (2005) met nu Robert Pattinson als promotor en Jude Law (nog steeds?) voor Homme Cologne (2013).
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Kort door bocht: Eau Sauvage Cologne is een klassieke cologne. Ofwel, een citrusexplosie geschraagd door hout. Wil je dieper op de compositie ingaan, weet dan dat Dior meent dat ‘met zijn levendige frisheid Eau Sauvage Cologne vriend en vijand weet te verrassen. De tijdloze elegantie is herkenbaar, maar heeft nu een uniek reliëf.
Direct betoverend, fascinerend, helder. Een moderne geur die alle seizoenen en modetrends overstijgt. De tweede jeugd van een legendarische compositie. Een nieuwe kijk op zonnige frisheid. Een wilde geur die zich niet laat temmen. Eau Sauvage Cologne, erfgoed van oproer.’ Zo kan-ie wel weer.
François Demachy over het bewerken van deze ‘mythe’: “Met Eau Sauvage Cologne heb ik gepoogd de schijnbare eenvoud van deze constructie te bewaren. Een heldere compositie die in werkelijkheid vol nuances, details en licht-donker contrasten zit.” In gewone taal: hij is gaan variëren met proporties en verhoudingen van de grondstoffen: van de een wat meer, van de ander wat minder. Het effect: een geur die in al zijn eenvoud toch gelaagder overkomt. Is Eau Sauvage – ik spreek over de nieuwe versie waarin eikenmos is vervangen door vetiver – voornamelijk door hedione citrusbloemig fris, in Eau Sauvage Cologne komt de hesperide-noot diverser over en krijgt de vetiver in basis een chic laagje door galbanum.
De citrusnoten zijn als een gehaaste wandeling door de tuin der hesperiden: een flitsend aaneenrijgen van zoetwrange mandarijn, snel zacht gemaakt door bergamot (Calabrië) die vervolgens een knietje krijgt van grapefruit en een oplawaaier van petitgrain verkregen uit blad en takken van de oranjebloesemboom (foto). Blijf je ruiken, ook als het steringrediënt van Eau Sauvage hedione – ‘zonlicht schijnend over in water drijvend jasmijn’ – om de hoek komt kijken. Nu nog meer ėn in een nieuwe concentratie: bloemiger. Dat ruik ik niet echt. Wel de bekende aangename transparante bloementoets van hedione voorzien van een gepeperd laagje. Nog steeds chic.
Het lekkerste wordt voor het einde bewaard. Moet je wel fan van groen-warm, groen-fris galbanum zijn. Is Geurengoeroe. Die geeft de houtstructuur van vetiverbasis raffinement, klasse. Door Dior treffend omschreven als: ‘zoals brandende zomerhitte dat doet met het struikgewas’. Tot slot: als je goed het verschil wilt ruiken tussen een eau de cologne op basis van hout of witte musk: vraag in de winkel ook naar de Homme Cologne van Dior.
Ik ben groot liefhebber van de Eau Sauvages (m.u.v. de Extreme). Ik ben reuze benieuwd hoe Demachy deze nieuwe Eau Sauvage gestalte heeft gegeven. Wat ik hier lees klinkt al goed. Is ie al ergens te koop?
Zoals ik hier al eerder eens opmerkte, Alain Delon wordt wéér neergezet als jonge god. Delon wordt dit jaar hopelijk 80 jaar oud… Dat wordt nog wat als Delon komt te overlijden, dan heeft Dior ècht een probleem. Voor Delon zelf is het natuurlijk weer een leuke bijverdienste, wat oude filmbeelden gecombineerd met hippe muziek, even “Eau Sauvage Cologne par Christian Dior” inspreken en de kassa rinkelt weer in huize Delon. Slimme marketing, dat wel.