ROZENKRANS 8: ALL DAY, ALL YEAR
MULTI PURPOSE ROSE
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: eerste lentedag 2015
Neus: onbekend
Dat doe ik niet vaak: omlopen om in een parfumerie een geur te ruiken. Wel voor Eau Plurielle – wat vindt Maison Francis Kurkdjian eigenlijk van de naam? – omdat ik ‘altijd’ benieuwd naar ‘any-time-any-place-any-reason’-geuren. Want wanneer gaat privé-parfumeren over in ‘openbaar’ parfumeren? Wanneer gaat persoonlijk genot – share, thumb-up – over in algemeen genot? En voor wie doe je het? Voor jezelf, voor je familie, voor je gasten? En wil je dat je huis, je beddengoed ruiken naar je huidgeur?
Hangt van de compositie af. Nog een omloop-reden: Dyptique heeft al zo’n geur in het assortiment – Vinaigre de Toilette (1975) niet in het Skins-assortiment in Amsterdam – die eigenlijk een stap verder gaat: naast huidtonic kun je het ook in je – vette – haar smeren en in je te vette koekenpan na pannenkoeken bakken mengen met kokend water. Je haar is ontvet, je pan is schoon en weg is de stank. Althans daarvoor heb ik het ook jaren gebruikt, en altijd waren de reacties op zijn zachtst gezegd vol ongeloof terwijl ik deze diverse mogelijkheden demonstreerde. Leg je dan uit waarvoor je gewone huisazijn allemaal kunt gebruiken, dan zag ik iets meer begrip op de gezichten verschijnen. Van alle geuren kun je in principe een azijn maken – over decadent gesproken – maar dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Gebruik je Eau Plurielle divers, dan kom je voor mijn gevoel wel in een vrouwelijke lifestyle-stemming terecht. Zie ik een uitgave van Linda Wonen aan de horizon verschijnen waarin we La Mol voor ‘la jardinière’ speelt, die haar très, très grande living opfleurt met de door haarzelf gekweekte rozen uit haar zelf niet in elkaar getimmerde rosarium.
Een beetje teleurgesteld over het nietszeggende aroma dat ze verspreiden, pakt ze Eau Plurielle en huppelt er al sprayende mee door de eindeloze gangen, de keukens… – leeg, nog een flacon! – de slaapkamers, de inloopkledingkasten, de badkamers, de gastenvertrekken en natuurlijk niet te vergeten zichzelf. De bel gaat… Linda is klaar voor haar in vrienden- en kennissenkring zo geliefde voorjaarsfeest.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Eau Plurielle is een rozengeur die zijn traject aflegt gelijk het groeiproces van de roos: eerste een kale, gesnoeide rozenstruik die na de winter eerst ontbot, dan haar bladeren ontvouwt, gestaag doorgroeit om aan het eind in alle onstuimigheid te volgroeien met trossen rozen die doorbuigen vanwege de rijke oogst.
Met een strakke blauwe, wolkenloze hemel als achtergrond. In al zijn eenvoud ‘best wel’ complex. Hoewel je direct roos ruikt, komt de geur tot bloei met een groene noot die lijkt te zweven tussen ‘iets van’ citrus, galbanum, klimop en aldehyden – alsof het bladgroen met rozenzeep is ingesmeerd. Langzaam kruipt de compositie omhoog, gaat het groen via geranium over in de rozen die rose-transparant zijn. En toch vol, zoet, echt roos (geen derivaat) begeleid met een luchtige, lichte toets.
Daar verandert de basis van hout (meer), witte musk (minder) weinig aan. Aangenaam en zonnig. Ik weet eigenlijk nooit wat je je olfactorisch bij een versgeknipte bos rozen moet voorstellen – want die je koopt in de winkel of op de markt ruiken naar niets – maar Eau Plurielle komt dicht in de buurt. Denk daarbij nog even aan regenbui die heel even overtrekt en de rozen even aanraakt, en de voorstelling is compleet.
GEURENGOEROE 