‘GODDELIJK LENTEONTWAKEN IN EEN IMAGINAIR BOEKET’
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 19/03/2015
Neus: Alberto Morillas
Illustratie: Mademoiselle Maurice
“Ik heb grote bewondering voor de geur en terwijl ik de uitdaging ben aangegaan een tijdelijke herinterpretatie ervan te creëren, heb ik het grootste respect voor de waarden die het sinds de creatie heeft overgebracht.” Zegt Alberto Morillas zijn bewondering uitend over L’Eau d’Issey (1992).
Als je het over waarden in de parfumerie hebt – hoeft van mij niet echt; klinkt nogal hoogdravend en pathetisch – dan heb je het natuurlijk over normen. Die zijn in combinatie met deze nieuwe klassieker en dito vrouwelijkheid ver van de vaste verwijderd: dus essentieel en verrassend zonder kunstmatigheden. Maar wat zijn de waarden?
Volgens Issey Miyake: ‘Haar baanbrekende geurspoor, de zuiverheid van geurnoten en de klaarblijkelijke eenvoud van haar boodschap. Herkenbaar te midden van alle anderen en onaangetast door de invloeden van de mode, was het in staat om de gelederen van iconische geuren te overstijgen en tegelijkertijd tijdloos, puur en esthetisch te blijven.” Dat bedoel ik nou – hoogdravend.
De stad als plek om daar de natuur op onverwachte plekken te ontdekken is niet nieuw. Heel lang geleden: Dans le Jardin de mon Curé (1904) van Guerlain. Iets dichterbij: Kenzo’s Flower (2000) en Un Jardin sur le Toit van Hermès (2011). Issey Miyake voegt toe: in het hart van de stad de natuur die uitbarst met L’Eau d’Issey City Blossom – een geur die stedelingen moet verrassen omdat het ‘alle clichés opzij werpt. Want de stad is noch monotoon, noch monochromatisch’ – laatste zoeken we op. Betekent licht van één enkele golflengte. Iets dat monochromatisch is, heeft één enkele kleur. In de natuurkunde wordt het gebruikt voor elektronischemagnetische straling van één bepaalde golflengte. In de kunst is een monochroom werk een eenkleurig werk Het woord monochroom is afgeleid van het Grieks: mono (één) en chroma (oppervlak, huidskleur).
Verder: ‘Om de poëzie en vluchtige schoonheid van L’Eau d’Issey City Blossom te benadrukken, en om te garanderen dat de subtiliteit van deze lenteode zowel aromatisch als visueel is, nodigde Miyake een beeldend straatkunstenaar uit – Mademoiselle de Maurice – die de campagne, verpakking en flacon een visuele identiteit – chic! – geeft zoals een chrysalis die uitgroeit tot een dagvlinder klaar om rond te wervelen in het licht en tumult van de stad…’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het eerste beeld: bloemzaadjes nog verborgen onder de bestrating die popelen om te pop-uppen om de vlinder-transformatie te ondergaan – het worden ‘perfecte bloemen vertoond achter ramen van de mooiste bloemisterijen, die hun elegante blaadjes op de trottoirs verstrooien’.
Let wel op dames en heren: deze blaadjes zijn niet afkomstig van ‘wilde bloemenboeketten zorgvuldig verzameld door een parfumeur om stadsbewoners te inspireren tot een plattelandnostalgie’. Juist het tegenovergestelde: ‘ze zijn geplukt van muren en verzadigen de lucht met hun warmte, in de letterlijke en figuurlijke zin’.
Hoe gaat dat in zijn werk? Eerste indruk: de ‘verrassing van herkenning’ en de zich daarachter verschuilende, maar toegevoegde bloemen. Want de geest van L’Eau d’Issey zweeft rond, alleen is de kenmerkende waternoot minder geprononceerd.
De natuur komt tot leven in een nevel van frisse noten die niet te cologneachtig is. Want de citrusnoten worden begeleid – door de nu bijna verplichte – noot van roze peper. Energiek in plaats van verfrissend. Nu beginnen de bloemen te bloeien. Eerst diffuus en onbestemd, zonnig en ‘vrij’, maar als je je snuit wat dieper in deze stadsruiker steekt merk je dat rum/rozijn/perzikachtige osmanthus (foto) de frisheid van fresia en magnolia een zacht-warm, licht sensueel randje geeft. Dit alles heel subtiel – als een aquarel.
Dat L’Eau d’Issey City Blossom niet alleen in de lucht blijft hangen, maar ook kan aarden – tussen de stoeptegels, stekend uit opengereten asfalt, tegen de muren opkruipend – koos Alberto Morillas voor een zacht-houtige mix van cederhout, ambrox en witte musk die aldus Issey Miyake textuur geeft aan dit imaginaire boeket die eerder poederachtig dan katoenpluizerig is.
GEURENGOEROE 