CHANEL N°5 REVISITED
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 23/02/15
Neus: Andy Tauer
Concept & realisatie: Andy Tauer
Hè hallo, jij komt mij bekend voor. Ik heb je al zo vaak geroken. Wat is je bedoeling, eigenlijk, Andy Tauer met Noontide Petals? Leuke, poëtische naam, maar ik ontkom niet – hoe ik de geur ook analyseer – aan N°5(1921). Als ik me over het wonder van een aldehyden-parfum wil verbazen – een paar keer per jaar – dan pak ik Chanel N°5. Heb ik jou niet voor nodig.
Andy, wil je misschien aantonen dat je als self taught nose kunt bewijzen dat je ook de grote klassiekers kunt interpreteren – of is het nu kopiëren? Je toelichting bevestigt mijn vermoeden: “I am referring to a glittering age of perfumery. Then, in the first quarter of the last century, aldehydes found their way into some of the most beautiful fragrances. It was like turning on the light in a dim room. Aldehydes they were and still are the key to noble glamour’.
N°5 in a nutshell. Tauer noemt Noontide Petals een aldehyde met een moderne twist. Ik vraag me af waar die moderniteit in schuilt. Misschien in het feit dat Noontide Petals iets droger, minder vol overkomt. Maar dat is echt een heel klein detail. Te klein voor mijn gevoel. De ingrediënten zijn niet helemaal comme N°5 – geranium, tuberoos, wierook, iris en styrax zitten niet het aldeydenparfum der aldehydenparfums.
Maar ga de straat op, vraag N°5-gebruikers Noontide Petals te inhaleren. Ik drink een liter aldehyden, als negen van de tien niet zeggen: N°5. En dat brengt me bij de vraag: in hoeverre zijn parfumformules beschermd? Hoe gaat Chanel met dit soort imitaties verpakt als hulde om? Wordt vervolgd.
GEURENGOEROE 