CARTIER-SPRANKELING: ZO KAN ROOD FRUIT OOK RUIKEN
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 23/02/15
Neus: Mathilde Laurent
De goddelijke Geurengoeroe vergist zich ook wel eens. Niet goddelijks is hem vreemd. Hij dacht namelijk dat Baiser Volé Lys Rosé een limited edition, dus een eenmalig vorig-jaar-zomers genot was. Non. Cartier en Mathilde Laurent spelen een slim woordspelletje met deze interpretatie.
De bedoeling: rood fruit toevoegen – een inmiddels verplichte noot om de jonge consument te trekken – aan de lelie van Baiser Volé (2011). Wordt gepresenteerd in de vorm van een – speciaal gekweekte naar wordt beweerd – rose lelie. Non. Ik beroep me hierbij op By Ineke, die mij ooit vertelde dat je de geur van een lelie niet uit de bloem kunt extraheren, maar dat je hiervoor een aantal bloemmoleculen moet laten fuseren. Dus is het ‘gewoon’ framboos die aan de lelie (in samenwerking met een lichte jasmijn-injectie) wordt gekoppeld. En gelukkig: dat levert geen snoepgevaar op. Want framboos kan al te zoet geïnterpreteerd als kermiszuurstok, plakkerige siroop overkomen. Niet het geval: de ‘Cartierframboos’ is licht, luchtig en sprankelt. En associeer je daardoor (geholpen door de naam) met de slobber-zomerwijn rosé.
Of om meer in ‘Cartierkringen’ te blijven – de juwelier teelt ‘zelf’ eigen druiven voor zijn Cartierchampagne – met roze champagne. Maar dan wel een roze champagne met een aardse noot die lichtjes zweeft tussen truffel en groen. En dat komt omdat de witte musk in de basis getemperd wordt door een houtnoot, waardoor de geur meer is dan rood fruit + witte musk = makkelijk scoren in de parfumerie. En dat komt ook omdat er een onverwacht licht windje van peper door de hele compositie wordt geblazen (die de zoetheid van de framboos tegelijkertijd intoomt) en ook garandeert dat de musk niet te poederig wordt.
Dat maakt van Baiser Volé Lys Rosé geen een-twee-drie-hupsakee roodfruitgeur. Alleen: had van mij de concentratie wel wat sterker gemogen. In plaats van champagne- een millésime-behandeling.