UTOPIA-TUIN (NIET AANGELEGD DOOR JOHN DE MOL)
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 21/02/15
Neus: Antoine Lie
Model: Andrew Westemann
Fotografie: Pierre Debusschere
Concept & realisatie: Ennio Capasa
Artistic direction: Patrick Blanc
In feite is elke geur die een ‘tuingevoel’ wil oproepen ver verwijderd van de inspiratiebron. In het parfumlaboratorium wordt door de neus clean en sec gemengd met synthetische en natuurlijke ingrediënten. Het resultaat: een cyber-geur die probeert de natuur zo getrouw mogelijk te kopiëren.
Costume National gaat een stap verder: Cyber Garden wil een interpretatie zijn van een tuin in de nabije toekomst, een tuin niet op (van) deze aarde, maar ergens far away in het melkwegstelsel. Ofwel, ‘pure olfactory science fiction’.
Toch heeft de geur een link met onze blue planet: het idee is geïnspireerd op een ‘tapestry of curated plants’, ook wel bekend als de CNAC Wall, het drie verdiepingen tellende Aoyama Complex in Tokio (Geurengoeroe onbekend) waar Costume National zijn Japanse flagshipstore heeft. Kunstenaar en botanist Patrick Blanc werd gevraagd de grootste verticale tuin van Japan te creëren waar meer dan honderd verschillende planten groeien en bloeien. Ennio Capasa, oprichter van het kledinglabel (die in zijn studentenjaren stage liep bij Yoshi Yamamoto), ziet deze hangende tuin en de daarop geïnspireerde geur als de toekomst.
Past perfect in de ‘haal-het-platteland-naar-de-stad’-trend. Je eigen groenperceel op je dak, je eigen kruidentuintje op het balkon. Sisley begon legde zijn tuin al een tijdje geleden aan: Eau de Campagne (1976). Guerlain deed het met Herba Fresca (1999), Hermès met Un Jardin sur le Toit (2010), Comme des Garçons met Amazing Green (2012). Ik verwacht nog meer van dit soort urban-greengeuren. Terzijde: uit onderzoek blijkt dat de honing afkomstig van in het centrum van Parijs op het dak geplaatste bijenkorfen, gezonder is dan die ‘geïmkerd’ op la campagne de la douce France.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Een spagaat-geur, want Cyber Garden paart ‘easy-to-wear commercial notes’ met meer ‘experimental, avant-garde ones’. Dat was namelijk de wens Ennio Capasa: artistieke parfums worden volgens hem gepromoot onder het twijfelachtige vaandel van ‘only the finest natural ingredients’. Hij wou hier aan voorbijgaan door die te combineren met een ‘clever layering of synthetic notes that defines this futuristic garden’.
Met andere woorden: het hier en nu wordt gecombineerd met ‘hier en buiten de dampkring’. Ruik je dat ook? De opening is ongekend aards: groen, muntachtig en pittig fris-scherp.
Je krijgt het gevoel dat het knisperende gebladerte – begeleid door grapefruit, bergamot en peper – net voor de inkapseling in de geur is geoogst. Deze groene noot wordt naar het hart doorgetrokken met geranium- en viooltjesblad (foto). Die maken het groen nog aardser, zij het met een bloemige ondertoon.
Eigenlijk – onder ons gezegd en gezwegen – gaat Cyber Garden niet à la Startreck ‘beyond places that man has not seen before’ want het overall ‘plastic plantengevoel’ omschreven als ‘groene ether’ en een ‘vinyl akkoord’ (aldehyden volgens mij) ervaar ik niet als zodanig. Ook al noem je de gebruikte mossoort hybride – die vloeit toch gewoon samen met de natuurlijke patchoeli, vetiver en harsen (opoponax, cistus labdanum).
Wat ik nu weer grappig/opmerkelijk vindt: door de lichte, weeïge lactonenoot moet ik denken aan het ook door Antoine Lie samengestelde ‘sperma-en-bloed’-vervreemende Sécretions Magnifiques (2007) van Etat Libre Orange. En typisch mannelijk, ook dat niet.
GEURENGOEROE 