‘LANDELIJK LUCHTJE’
GROENER DAN GROEN PARFUM
Jaar van lancering: 1974/75/76?
Laatst bijgewerkt: 26/04/12
Neus: Jean-Claude Ellena
Flaconontwerp: Sisley
Toen Huberto d’Ornano in 1974/75/76 zijn exclusieve verzorgingslijn lanceerde, gebaseerd op aromatherapie en phytotherapie (de medicinale toepassing van planten), bevond zich in het assortiment ook geur die vanaf dat moment als klassiek gold. De reden: als er een geur is dat zo treffend het gevoel van groen en het vertoeven in een landelijke omgeving (waar een net gevallen zomers regenbuitje alles nog frisser en groener laat ruiken), dan is het Eau de Campagne.
De geur is gewoon is groen, wat zeg ik: groener dan groen. Eau de Campagne is een ansichtkaart zonder hinderlijke graansilo’s, windmolenparken, intensieve veeteelt en overdekte leg- en plofkipbattijeren. Het opvallende: de onromantische presentatie. Want bij het horen van de naam, zie ik beelden voor me bekend van Guerlain en Caron, niet het simpele cilinderflaconnetje waarin het gehuld is met daarop – dat dan weer wel – een sierlijke kader van een oud familiewapen.
Onduidelijk is of de familie d’Ornano hiermee refereert aan zijn eeuwenoude adellijke achtergrond – met name met die van de oh zo chique van oorsprong Spaanse (‘zeg maar mevrouw’) gravin d’Ornano. Maakt niet uit, maar toch een gemiste kans. Wat telt is de geur – geldt natuurlijk voor alle parfums – en die is zoals reeds enthousiast rondgebazuind: heel erg groen, heel erg lekker. Een klassieker die ook na zoveel jaar zo modern blijft ruiken.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Open de flacon en wat je ruikt is fris, groen en sappige gras, althans dat denk je. Nu het grappige – ha-ha-ha: er komt geen grasnoot in voor. Zelfs het hiervoor vaak gebruikte coumarine (dat ruikt naar gedroogd gras en hooi) zit er niet in. Jean-Claude Ellena pakt het anders en eigentijdser aan. Hij opent Eau de Campagne met een flitsende en aanstekelijke bergamot-basilicummix. De eerste geeft de groenige kruidigheid van de tweede een zonnige frisheid.
Dan de verrassing: een groenige, frisse, beetje houtachtige bitterheid in het hart die Ellena oproept met tomatenblad (foto – in 1976 een novum) en de meer aardse frisheid van geraniumblad. Samen perfect om een nieuw groen gevoel op te roepen. En om te voorkomen dat van dit landelijke luchtje niets meer dan een mooie herinnering resteert, voorziet Ellena het van een stevige en in dit geval vochtige chyprebasis: vetiver, eikenmos en patchoeli.
RUIK & VERGELIJK
Geboren in 1947 in Grasse als zoon van een parfumeur, debuteerde Jean-Claude Ellena in 1974/75/75 (?) met Eau de Campagne. Zijn tweede geur was trouwens ook niet slecht: First van Van Cleef & Arpels (1976). Hij ontwikkelde zich in de loop der jaren tot een van de meest gerespecteerde neuzen doordat hij zijn metier zo intellectueel benadert (soms iets te). Dat ruik je heel overtuigend in de eerste geuren van The Different Company (waarvan hij medeoprichter was) en bij Hermès, waar hij sinds 2004 parfumeur-in-huis is .
Zijn klasse op het waterfront: het vervaardigen van eau de colognes die ofwel opvallen door de radicaal vernieuwende inhoud of door het aangenaam, vertrouwd aandoende klassieke boeket. Ruik je heel goed in:
Bvlgari Eau Parfumée au Thé Vert (1992)
Frederic Malle L’Eau d’Hiver (2003)
Acqua di Parma Colonia Assoluta (2004)
Hermès Voyage d’Hermès (2011)
