PARADIJS IN HET HIERNUMAALS
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 10/02/15
Neus: Louise Turner
Model: Edita Vilkeviciute
Flaconontwerp: Eva Maria Duringer
Fotografie/videografie: Mario Sorrenti/Jonas Akerlund
Eerst een zakelijke mededeling: uit onderzoek blijkt dat sinds Roberto Cavalli onder Coty valt, zijn geuren als zoete broodjes over de toonbank gaan. Dat wordt wat wanneer deze producent de eerste geur van Miu Miu, de goedkopere Pradalijn, gaat lanceren. Geeft Coty dan Puig ook het nakijken? Dit rommelt allemaal door me heen, terwijl ik me in het Paradiso waan en aan het bijkomen ben van een lange Diana Vreelandgeurencruise.
Wordt me aangeboden door Roberto Cavalli. Ik was door Vreeland al dicht in de buurt: ‘haar’ nieuwste geur Smashingly Brilliant (2015) is Capri-inspired. En dat ligt dus, mocht je topografische kennis beperkt zijn, in de Middellandse Zee en wordt jaarlijks op zijn minst door een couturier/designer/parfumhuis wordt bezocht ter inspiratie voor een get away-geur.
En die ervaren en ruiken allemaal dezelfde sensaties maar dan net iets anders, genieten allemaal van het ‘dolce far niente’ en het ‘dolce vita’, stoppen het alleen in een net iets andere flacon om het ons – de eindgebruikers – aan te bieden. Zet je alle deze geuren op een rij dan kun je stellen dat god of de duivel in de details schuilt.
Het verhaal dat Roberto Cavalli rondom zijn Middellandse Zee-geur schreef, is – het zal je niet verbazen – vaker geschreven. Klinkt bekend: ‘Paradiso is een sleutel naar een andere wereld, een aards paradijs vol spannende sensaties en zinnelijk genot… een spontaan uitstapje naar de Middellandse Zee, een schitterende villa en haar geheime tuin… de streling van water, zonlicht op de huid, de vluchtige geur van jasmijn’.
Nieuw: het exotische en fantastische element – Geurengoeroe heeft nog nooit kleurrijke ara’s in het Middellandse Zeegebied zomaar voorbij zien vliegen… Ze laten je in ieder geval extra joie-de-vieveren, want ‘Paradiso is opwekkend, stimulerend, straalt van vreugde en geluk. Als een duidelijke ode aan sensualiteit en verleiding stimuleert het ons het moment te pakken en voluit te genieten’.
Ook vaker gelezen: de Paradiso-vrouw – verbeeldt door Edita Vilkeviciute – ‘straalt charme, vrolijkheid en levendigheid uit. Ze is optimistisch, heeft een zonnig karakter, haalt zoveel mogelijk uit het leven en gebruikt elk moment om te genieten en het te koesteren’. Nou vooruit, mocht je twijfelen aan haar: ‘ze begrijpt dat stijl en glamour meer zijn dan uitstraling, het betekent een echte levensstijl’. Zo, nu jij weer. Dit zag Geurengoeroe voorbijkomen op internet en kon een schaterlach niet onderdrukken – hoezo parfumcliché: ‘the bottle is inspired by the many facets of a diamond, as well as the different aspects of a woman’s personality’. Zo nu jij weer. En kijkend naar de in ‘too-good-to- be-true’-kleuren verdrinkende promoclip, zal het hem niet verbazen dat de man weldra voor het Cavalli-parfumparadijs wordt uitgenodigd.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Niet echt een mediterrane geur in de zin van fris, verkwikkend, een bries die je lichaam en gemoed opwaarts stuurt, begeleid door sprankelende en schurende citrusvruchten. Daarvoor ligt de nadruk in Paradiso in de opening toch meer op zoet-fruitige mandarijn dan op citroen en bergamot. Maar er is ook een ondefinieerbare exotische noot – vandaar de papagaaien? Ik moet denken aan tropische fruitbomen.
Die overwoekeren eerst de jasmijnstruiken, en als de vruchten zijn gevallen, de oosterse jasmijn (foto) volop kans geven. Alleen die ruikt niet zo dierlijk als Roberto Cavalli ons belooft, geeft eerder bloemige sensualiteit dan animale wellust. De afronding is een ‘verfijnde mix van typisch Italiaanse geuren’ – cipres, roze laurier en (parasol)pijnboom die het ‘hypnotiserende’ effect van jasmijn verlengt. Ik haal dit hout er niet echt uit, en weet niet wat ik me bij de roze variant van laurier moet voorstellen. Wat wel opvalt, deze basis houdt behoorlijk lang aan: na het ’s middags testen, zat het hout Paradiso de volgende ochtend nog te lonken op mijn pols.
Toch maar even opgezocht, want het knaagt: roze laurier. Heeft dus niet met de groene laurier (Laurus noubilis) te maken. Is een andere naam voor (Nerium) oleander en die verspreidt geen geur. Niet de bloem, niet het blad, niet het hout – wordt meer voor de sfeer opgevoerd.