MARKANTE GEUREN VOOR EEN ‘CLICHÉ-COUTURIER’
OFWEL, EEN ONVERWACHTE VERRASSING
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 18/12/14
Neus: Cécile Zarokian, Dorothée Piot
Flaconontwerp: onbekend
Concept & realisatie: Nabil Hayari (foto rechts)
Nabil Hayari is net zoals Elie Saab een goed voorbeeld van een nieuw slag couturiers. Geboren in het Midden-Oosten hebben ze met hun kleding slechts één doel: vrouwen nòg mooier maken, vrouwen nòg vrouwelijker laten voelen. Dus is hun couture heel klassiek (bijna op het saaie af), ongelofelijk knap in elkaar gezet met ingenieuze plooien, intensieve borduursels en vliegende volants. Een sprookje zoals dat heet. Ze wijken hierin af van de Parijse couturegilde die als vanouds meestal kiest voor een meer modernistische benadering van het vak: conventies uitdagen, grenzen verkennen, zoeken naar nieuwe verhoudingen en silhouetten. Maar ook via kleding vragen stellen (dan weer humoristisch, dan met weer met een zeker cynisme) over wat mooi en lelijk is, of hoe het met de positie van de vrouw in de westerse maatschappij is gesteld.
Dat deze werelden naast elkaar kunnen bestaan, bewijst het feit dat na eerst een naam in hun thuisland te hebben opgebouwd deze Midden-Oosterse couturiers kiezen voor de grote sprong voorwaarts. Parijs dus. Het is tevens het bewijs van de toenemende invloed van het Midden-Oosten als fincanciële backer van de wereld van luxe: steeds meer Arabische holdings hebben zich ingekocht bij veel luxe huizen en designlabels. Nabil Hayari zetelt er inmiddels ook.
En geen couturehuis compleet zonder een parfumlijn. Zijn benadering: heerlijk, bijna aandoenlijk ouderwets cliché. Zowel bij vrouwen: ‘A perfume is said to reveal one’s personality. We drew our inspiration from women to create subtle, elegant and sensual fragrances embodying the various facets of their personality: passionate, seductive and mysterious’.
Zowel bij mannen: ‘Scents of the men whose love makes these women so beautiful. Two fragrances, which are both manly and tender at once and magically convey Hayari’s Paris couture values while respecting the codes of niche perfumery’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Ik had nog nooit van de neus – Cécile Zarokian – gehoord. Een aangename kennismaking. Check: maakte samen met Daniel Morel Amouage’s Epic Woman (2009) en solo: Kashnoir (2013) van Laboratorio Olfattivo.
Eigenaardige gewaarwording: ik heb Only for Him een paar keer gepakt, om me ervan te vergewissen of ik niet Hayari’s Only for Her aan het testen ben. Want de geur kun je niet typisch mannelijk noemen door de nadruk op twee bloemen die in het hart vol overtuiging bloeien: jasmijn en lelietje-van-dalen in een aureool van groene noten. Dit duo wordt aangekondigd door een fris-licht briesje van bergamot, grapefruit en (met de nadruk op) sinaasappel. Krijgt vervolgens een licht-pittig, warm accent krijgt door zwarte peper en elemi-hars.
En hoewel begeleidt door sterke houttonen, blijf je deze bloemen vol voorjaarszin lang ruiken. Het duurt even voor ze gaan samenwerken met patchoeli en papyrus (bekender als nargamotha en cypriol – zie foto). Komt niet vaak voor dat je de laatste zo goed ruikt: droog, richting wierook maar zonder de ‘walm’ – meer ‘gedroogd’ wierook eigenlijk. Het ceder- en guaiachout, eikenmos en vetiver in de basis versterken de houtachtige allure – nu heb je ‘pas’ te maken met een mannengeur. Amber, benzoïne en musk maken het hout zacht en warm. Voorwaar, elegant en minder cliché dan ik op basis van de verantwoording had verwacht.
Dorothée Piot ken ik al van naam. Check: ze begon met massmarket: Morgan de Toi, Andy Warhol, Gabriela Sabatini en gelijken, maar is zich meer gaan richten op niche: Amouage’s Memoir Woman (2010), Chambre Noire (2011) van Olfactive Studio, Hayari’s Goldy (2012) en recente geuren voor Jul et Mad Paris.
Haar Le Paradis de L’homme – leuke naam – is een krachtig-sensuele houtgeur. Voor mij meer niche dan Only for Him. En honderd procent hout. Eerst een opening van Braziliaans rozenhout: houtachtig, maar fris en zacht (bijna vloeibaar) met een elegante zweem van roos – vandaar de naam. Dan, ik schrijf het nog een keer: één en al hout: vetiver, cederhout en papyrus. En van deze houtsoorten wordt de droge kant intens benadrukt. Alsof de zon alle groene levenssappen er uit heeft gezogen. Nog meer dan in Only for Him verspreidt papyrus hier zijn bijzonder parfum. Krijgt nog meer kans, om afgezien van ‘gedroogde’ wierook-noot, ook zijn peperachtige, gekruide nuance te verspreiden. Mooi. Het hout wordt in de basis iets zachter door sandelhout, krijgt een sensueel accent door leer en musk.
Eikenmos en patchoeli zorgen ervoor dat de geur eindigt als een chypre. Maar dan droog. Zelf heb ik bij Le Paradis de L’homme een andere geur in gedachten – dierlijke wellust. Dat neemt niet weg dat ik gecharmeerd ben. ‘Voor hetzelfde geld’ had de geur wat mij betreft kunnen verschijnen onder de naam van Frédéric Malle, Armani Privé en Amouage.
GEURENGOEROE 