TRUSSARDI-TRADITIE
UOMO WORDT BLACK EXTREME
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 25/11/14
Neus: Aurélien Guichard
Ambassadeur: Tomaso Trussardi
Fotografie: VanMossevelde+N, Geurengoeroe
Black staat in de parfumerie voor mysterie, duisterheid en intensiteit. Extreme voor… lijkt me nogal duidelijk… Kort gezegd: de grenzen tartend in elk denkbaar opzicht. Black Extreme in combinatie staat voor dat de marketingafdeling het ook allemaal niet meer echt weet, dat het vastzit in de ‘ieder-jaar-een-nieuwe-geur’-dwangbuis.
De geur wordt zo een invuloefening voor zowel de copywriter, de stylingafdeling, de fotograaf als de neus. Dus is ‘Black Extreme de nieuwe geur voor de succesvolle, moderne man op zoek naar sterke sensaties. Traditie en affiniteit worden opgeroepen door een tijdloos, elegant design dat de Italiaanse uitmuntendheid van Trussardi uitstraalt’. Dit doet het ook altijd goed in verfijnde designerskringen: Black Extreme is ‘een eerbetoon aan het verleden met het oog gericht op de toekomst, de perfecte balans tussen moderniteit en traditie’.
Als een merk te lang uitwijdt over een flacon die niet meer dan een flacon is, dan weet je ook dat de inspiratie geen vleugels heeft gekregen: ‘De matzwarte flacon reflecteert de elegantie en verfijnde allure van het merk met de hazewindhond, terwijl de buitengewoon glanzende zwarte band langs de flacon het aantrekkelijke ontwerp benadrukt. Het gegraveerde logo op de zamak-dop verfraait de flacon. De naam Trussardi Black Extreme in elegante, goudkleurige letters, is een onderscheidend kenmerk van karakter en intensiteit’.
Gelukkig heeft Trussardi nog iets in huis wat bij veel luxemerken ontbreekt: fotogenieke erfgenamen van de oprichter die nog in leven zijn en het familiebedrijf zonder inbreng van buiten voortzetten. Die kunnen – heel slim – ook als huismodel ingezet kunnen worden. Voor Black Extreme is dat Tomaso (vierde generatie). Als ceo van de modetak van de Trussardi Group ‘kosmopolitisch, succesvol en modern die op natuurlijke en spontane wijze de stijl, elegantie en traditie van Trussardi uitdraagt’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Hoewel very, very cliché, heb ik hier geen moeite mee: ‘Alle kernwaarden van Trussardi komen terug. Krachtig en uitgesproken, en verovert als een wapen van verleiding’.
Hiermee wel: ‘Zijn extreme opening tart klassieke concepten en maakt een gedurfde, eigentijdse indruk’. Nou, niks geen getart, want Black Extreme is een veel beproefd concept en logisch: het heeft Trussardi’s Uomo (1982, 2011) als uitgangspunt. En dat is dan wel weer leuk, want de geur is ‘sò eighties’. Een echte krachtpatser en dat komt voornamelijk door de overdrive van aqua-noten vermengd met ambergris die vanaf het begin al aan de oppervlakte ruikt, dwars door de scherp-frisse citroenopening heen.
Zet je je neus dieper in de geur, dan ruik je een pruimaccentje met een gepeperd randje dat zich later ontpopt als iris. Interessant: het accent van pruim wordt naar verloop van tijd toch voller en rijper, en ruik je langer dan verwacht. Maar het is vooral de synthetische ambergris (Io Super) ondergedompeld in zeewater (zo worden echte ambergris-klonten ook gevonden, spoelen af en toe aan op stranden, zie foto) die de toon bepaalt. Het hout – vetiver en patchoeli – in de basis zorgen voor wat ‘aarde’ en verankering. Opvallend: Uomo is in vergelijk zachter, minder ruig. En al doorruikende kun je constateren dat Black Extreme eigenlijk – onbedoeld – ‘modern vintage’ is.