JASMIJNTHEE & ‘VIOOLTJESTHEE’
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 05/010/14
Neus: Calice Becker, Olivier Creed
Concept & realisatie: Kilian Hennessy, Creed
Net zoals met Sacred Wood zijn door de naam en de producent verwachtingen hoog gespannen: Imperial Tea verscheen tegelijkertijd in de Asian Tales-lijn. Keizerlijke thee – hoger kun je niet reiken. Of je moet een theegeur willen creëren ter ere van de wel of niet bestaande entiteit ‘boven ons’ die miljarden mensen met verschillende religies aanhangen: Thé Divin.
Maar het is van Kilian Hennessy bekend: onbescheidenheid is een deugd niet eigen aan hem. Vind ik wel geinig en tegelijk irritant. Want zijn zogezegde over the top luxe – vind ik nog wel meevallen – omringd door een aura van parfum- en romantiekclichés doet hem en zijn fervente aanhangers wel eens vergeten dat het in de nicheparfumerie om de inhoud zou moeten gaan.
En – Geurengoeroe gaat weer zeuren – thee in een geur, dat hebben we nu toch wel gehad? Van luxe (Bvlgari) tot very mainstream (Yves Rocher). En – Geurengoeroe wordt iets milder, komt door de thee – het lijkt er op dat theegeuren nu twintig jaar na de introductie pas echt worden begrepen. Want ‘uitvinder’ – Bvlgari – gaat zijn thee-extracten opnieuw in de etalage zetten (en werkt aan een nieuwe variatie).
In dit licht is Imperial Tea ‘vanzelfsprekend’ en de eerste theegeur van Creed ook: Asian Green Tea. Creed zegt: ‘Born from Olivier’s appreciation of Japanese art and culture of the Far East, Asian Green Tea opens with green, golden notes evoking the landscape of Malaysia, one of his favorite Eastern destinations’. Net zoals Imperial Tea is ook Asian Green Tea een zeer toegankelijk, om niet te zeggen gemakkelijk. Voor iedereen bekend met het theegeuren-concept een ‘feest der herkenning’ en – dus misschien – een teleurstelling.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Is Geurengoeroe dat ook? Nee, niet echt. Hij is mild gestemd door de thee… Alleen verrassend, dat is teveel gezegd. Maar schrik niet, Imperial Tea is heerlijk, licht, zonnig, dorstlessend en tegelijkertijd ‘warm’ met de onmiskenbare geur van jasmijn en thee. Op zijn site is Kilian Hennessy zeer kort en krachtig in de omschrijving: ‘The olfactive impression of an authentic Jasmine tea’. Ik vind die van Lucky Scent lichtelijk overdreven: ‘The result is an Oh-my-God-this-is-it!, jaw-droppingly realistic rendition of the steam rising from a fresh cup of the finest jasmine tea’.
Mijn onderkaak gaat er niet van hangen, mijn mindset glijdt wel direct in een soort van Happinez-flow. De opening is als een jasmijnregen die met bakken uit de hemel valt. Interessant: dit is een waterjasmijn maar geen hedione, daarvoor is de jasmijn te puur. Komt door de combinatie van jasmijn en bergamot die vervolgens een thee-toets krijgt die zweeft tussen groene thee en lapsang souchong.
Maar het knappe: Caliche Becker gebruikt om dit op te roepen niet deze ingrediënten maar maté – met zijn donkergroene, kruidige noot en linkt dit heel lichtjes met hout – guaiac. De heldere, crispy toon wordt in de basis voortgezet met witte musk die gelukkig niet te overheersend wordt doordat het verpakt is in viooltjes – en die hierdoor de zoetheid van de inmiddels jasmijnthee geworden geur versterkt.
Ook mooi: hoewel licht en sprankelend van toon heeft Imperial Tea geen cologne-effect. Daarvoor is de geur te ‘vol’ en te bloemig in zijn lichtheid. Alleen de geur is bijna te simpel voor de statuur van By Kilian. Als je Thé Vert (2003) van Yves Rocher layert – met bijvoorbeeld zijn Tendre Jasmin (2008) ervaar je hetzelfde gevoel. Kostentechnisch alleen een ander plaatje.
Bij het ruiken aan Asian Green Tea was mijn eerste reactie ‘citruswater’. En dat komt door de cologne-uitbarsting. Eén en al hesperide-vreugd: mandarijn, citroen, bergamot en petitgrain. Laatste twee met hun meer fris-bloemige noot gaan op in het hart van heliotroop waarvan de vanille-amandel zoetheid wordt versterkt door viooltje en roos. Leuk: de zwarte bes geeft het geheel een onverwachte sprankelende zoetige frisheid waardoor de groene thee, hoewel duidelijk present, minder thee wordt. Asian Green Tea is eigenlijk een zoete bloemengeur opgelicht door groene thee in plaats van andersom.
De basis van sandelhout, amber en witte musk houdt de compositie vast zonder dat je je het beseft. Het zoete bloemenhart blijft kloppen en niet ‘pruttelen’ iets waarmee je een theegeur eerder associeert. Maar ook hier: meng Yves Rochers Thé Vert met April Violets (2014) van Yardley of een eenvoudige Violettes de Parme-cologne en je creëert hetzelfde effect.
GEURENGOEROE 