NATUURLIJKE ELEGANTIE MET EEN KLASSIEK-DEGELIJKE ROOS
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 23/05/14
Neus: ik vermoed François Demachy
Flaconontwerp: Acqua di Parma
Acqua di Parma in 1916 begonnen als een strak-elegante eau de cologne en tegen wil en dank – niet geplanned, celebritymarketing bestond toen nog niet – uitgegroeid tot cultcologne van Hollywood en gelijkgestemde oorden waar de rich & famous elkaar ontmoeten, is steeds klassieker aan het worden.
Sterker, als je er even door denkt – doe ik nu -, valt op dat het op een perfecte, veilige middenplek huisvest. Boven het huis zijn de nichemerken: Nobile 1942, Famarcia SS Annunzata, Profumi del Forte, Xerjoff, Lorenzo Villoresi en Santa Maria Novella – to name a few. Links zien we modernistische labels zoals Prada, Bottega Venetta en Bvlgari, rechts luxemerken die zich meer richten op massavermaak: Dolce & Gabanna, Versace, Giorgio Armani en al die anderen. En daaronder… vul maar in.
Kortom, Acqua di Parma als luxelabels straalt vertrouwen en degelijkheid uit doordat het zwaar op de Italiaanse culturele geschiedenis leunt (waar het zelf nog geen eeuw onderdeel van is, de niet-actieve jaren meegerekend). Met name in de Nobile-reeks: zeer klassieke interpretaties van zeer klasieke parfumbloemen die ‘speciaal’ voor Acqua di Parma bloeien in bijzondere, historische tuinen – ‘waar kunst en schoonheid elkaar vinden in perfect evenwicht’ – die Italië rijk is en.
Zo ook de nieuwe loot: Rosa Nobile. Dat is roos, roos, roos, roos, roos, roos, roos. Merk je ook aan de verantwoording: ‘Wanneer een roos ontluikt hangt er een vleugje poëzie in de lucht. De bladeren strelen hart en ziel van dichters die haar maar al te graag bejubelen met stralende woorden en beelden; ontelbare verhalen, sonnetten en liederen zijn aan haar opgedragen, haar mysterie en aan de manier waarop ze pure vrouwelijkheid symboliseert. De roos is een parel van elegantie: kleur, vorm en geur zijn door de natuur tot een perfect gesmeden. Een rozenknop is als een kelk vol emoties en wie die weet te vatten – een dichter, een vrouw – kan er een unieke en verwarrende schoonheid aan onttrekken’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het idee: een boeket vers geplukte rozen. Het bijzondere: de centifoliaroos gebruikt voor Rosa Nobile is beperkt qua opbrengst én biologisch (steeds vaker een ‘voorwaarde’ voor niche), want afkomstig van kleine rozenkwekerij in Piemonte in de buurt van Alba: 600 kilo in de ochtend geplukte bloemen resulteren uiteindelijk in een kilo absoluut.
En dat ruik je want deze roos – voorafgegaan door een fris-zoete opening van bergamot en mandarijn omringd door een pittige wolk van witte peper – heeft iets ‘groen-puur’, is zeepachtig. Dat kan ook komen door het toevoegen van geranium, die niet in de ingrediëntenlijst wordt opgevoerd maar vaak wordt gebruikt om roos nog meer naar roos te laten ruiken en haar tegelijkertijd een frisse ondertoon te geven.
De roos bloeit trouwens niet solifleur, want Rosa Nobile ruikt meer naar een klassiek bloemenboeket waarin de roos weliswaar de hoofdrol speelt, maar om haar meer te laten leven, meer lucht te geven wordt omringd met andere bloemige noten. In dit geval zoetig viooltje, bloemig-transparante pioenroos en voorjaarsfris lelietje-van-dalen. En deze weelde wordt netjes vastgehouden in een beproefde basis: cederhout uit Virginia, grijze amber en musk. Het enige moderne aspect is de ‘pepernoot’ in de opening.
GEURENGOEROE 