VIJFSTERREN AMBER-ALDEHYDE
MAAR OOK EEN ODE OP DE KLASSIEKE DIERLIJKE CHYPRE
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 04/07/14
Neus: Aurélien Guichard
Alemeda is een fantasienaam. Tenminste ervan uitgaande dat ‘Robert Piguet’ het niet heeft vernoemd naar de gelijknamige plaats, in het gelijknamige district op het gelijknamige eiland in Californië. Het eau de parfum wordt gepresenteerd als een olfactorische visie op een van ’s werelds beroemdste gebouwencomplexen uit de middeleeuwen inclusief de spectaculaire tuinen – Alhambra in Granada.
Die moesten de Arabieren ‘achterlaten’ nadat ze in 1492 met succes waren wegge-oorlogd van het Iberische schiereiland door het über-katholieke Spaanse koningspaar Ferdinand II van Aragon en Isabella I van Castilië. En ondertussen stelden deze rigide royals de lokale en veelal invloedrijke Joodse bevolking ook voor het blok: het prachtige, enig zaligmakende Roomse geloof aannemen – wat velen deden – of ophoepelen (nog meer). Maar dat dan ook weer: in hetzelfde jaar, na jaren van getreuzel en getraineer, Christopher Columbus de financiële middelen verschaften om zijn weg naar het Verre Oosten te vinden. Hoe liep het na 1492 af het met ‘het rode paleis’? Zie Oranger Alhambra uit de Armani Privé-lijn.
Opvallend: ‘vertaald’ in parfum worden deze tuinen met hun ingenieuze irrigatiesystemen geflankeerd door dichtbegroeide mirtenhagen, cipressen en oranjebloesem-bomen meestal geassocieerd met frisse en klaterende geuren. Aurélien Guichard denkt daar verrassenderwijs anders over.
Hij interpreteert de tuinen als één grote ambersensatie met een eigenzinnig geïnterpreteerd fijnzinnige gourmand-finish. Volgens het persbericht waren de tuinen ‘gevuld met wilde bloemen en rozen geplant door de Moren’. Dit is weer zo’n van enig historisch besef gespeende pr-pruttelzin. Want mochten het ‘wilde’ bloemen zijn, dan graag even toelichten; het bepaalt nogal de toon van wat je ruikt in de tuinen en dus misschien in de verbeelde geur. Valt in oude botanische archieven volgens mij nog wel op te duiken wat de verschillende sultans door hun tuinmannen lieten planten aan flora.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Dit is een geur die me in verwarring brengt en verrast. De eerste indruk: geroosterde hazelnoot ondergedompeld in amber en kruiden omringd door een merkwaardig aldehyden-aura. Amber en aldehyden, voorwaar een ongehoorde combinatie. Maar dan opnieuw geroken, en nog keer, en nog een keer, om Alameda te begrijpen.
Eerst een licht bergamotbriesje begeleid door aldehyden. De laatste zet deze citrusbloemige noot direct vol in een koude lak zo lijkt het. Hier hebben de bloemen in het hart geen last van: die bloeien warm en vol, neem je heel subtiel waar en garanderen dat de geur niet door de basis wordt dichtgemetseld: lelie en een volle roos.
Maar de aldehyden blijven werken, fuseren ‘achter het hart om’ met de ambernoten, met een onverwachte uitwerking: de door de bloemen poederig en roosachtig geworden aldehyden geven de amber op de een of andere manier een ijle toets… warm maar toch met een notie van fris. Heel knap. Ook om te ruiken hoe de ambernoten subtiel een gourmandnoot etaleren. Voor mij geschaafde hazelnoot en amandel zonder dat het te zoet en te ‘banketbakkerig’ wordt.
Hiervoor verantwoordelijk volgens mij: de gewaagde toevoeging van castoreum (foto) die de ‘vastklinker’ in de basis – een hele donkere patchoeli die heel elegant wordt ‘vertederd’ door iris – een animale toets geeft en die Alameda doet uitstijgen boven de gemiddelde ambergeur en hierdoor ook nog eens in de buurt komt van de klassieke animale chypre – en wat blijf je aldehyden toch mooi ruiken, komt telkens als een windje voorbij.
En ondertussen snap ik de modellen maar niet op de Robert Piguet-site die de geuren sfeervol moeten verbeelden. Allemaal zo quasi chic, zo net niet, burgerlijk, truttig. Heeft niets met de strakke haute couture-allure van de man te maken zonder wie de nieuwe geuren waarschijnlijk nooit het licht hadden gezien.
RUIK&VERGELIJK
Alhambra anders…
Giorgio Armani – Armani Privé – Oranger Alhambra (2008)
Roger & Gallet Bois d’Orange (2009)
GEURENGOEROE 