FRIS RAFFINEMENT MET EEN KLASSIEKE CHYPRE-COLOGNE
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 14/05/14
Neus: Michel Almairac
Ambassadrice: Nine d’Urso
Fotografie: Bruce Weber
Concept & realisatie: Tomas Maier
‘Als je eigen intitialen voldoen’. Het lovenswaardige credo van Bottega Veneta. Maar hiermee is het ‘intrecciato’-luxeleerlabel uit Vicenza, Italië, bijna een roepende in de westerse wereld die van labels aan elkaar lijkt te hangen.
Miljoenen mensen hebben luxe-initialen nodig om die van hun zelf te benadrukken of te maskeren. Ooit gold voor de westerse mens, de bevrijdende filosofische gedachte van René Descartes (1596-1650) ‘Ik denk dus ik ben’. Is inmiddels verworden tot ‘Ik draag … (vul je favoriete merken in) dus ik ben’.
En op steeds jongere leeftijd. Zoals blijkt uit volgende: Bulgari had als ‘extraatje’ voor een masterclass parfum die ik had gegeven een cadeautje. Ik laat de zonnebril in kwestie aan een zestienjarige neef zien. Het eerste wat hij doet: gaat internet op om te kijken ‘hoe duur die wel niet is’. Zeg ik voor de grap tegen hem: ‘Mooie bril, maar wat jammer dat Bulgari op de pootjes gegraveerd staat. Zal ik die maar afplakken?’
Hij kijkt me verontwaardigd aan met een blik waar uit ik meen op te maken dat hij de familiebanden per direct met me verbreekt, mocht ik tot deze misdaad tegen de menselijkheid overgaan. Waarom schrijf ik dit? Om aan te tonen dat Bottega Veneta ook niet aan deze dwingende ‘luxe wet’ ontkomt.
Ik ken niemand die de naam uit discretie weigert te noemen van het merk als ik zeg ‘wat ruik je lekker’. Sterker, in relatie met Bottega Veneta ken ik bijvoorbeeld twee vrouwen die juist trots zijn op hun Bottega Veneta-geur omdat a: niet iedereen die draagt en b: ze beiden het prettige gevoel van een ‘ouderwetse’ chypre geeft.
En echt consequent is Bottega Veneta niet in het belijden van zijn credo. Want het ‘gebruikt’ toch maar mooi de initialen van een ‘beroemde dochter van’ ter promotie van zijn vrouwengeur. In principe zou een afbeelding van de flacon moeten volstaan in de campagne. Je onderscheidt je hierdoor direct, maar dat kan ook tot verwarring leiden in de door celebrities en famous people gedicteerde parfumwereld: ‘zijn ze het model vergeten?’
Genoeg ‘gefilosozeurd’. Want Bottega Veneta is wel consequent in zijn geurenfilosofie. Het schaamt zich niet, is juist trots op het feit dat het bijna ‘vergeten geurfamilies’ in de ketenparfumerie als leidraad heeft. Het is dan ook niet meer dan logisch dat Essence Aromatique – een cologne-interpretatie van Bottega Veneta (2011) klassiek is. Dus niet, zoals nu erg en vogue is, een cologne een witte musk-basis geven, maar ‘tot leven laat komen’ door een houtachtige structuur.
En dan neem ik de verantwoording voor lief, want die komt weer dicht in de buurt van ‘when your initials are not enough’, de clichés volgend van ‘parfumwonderland’. Want Essence Aromatique ‘vangt de kern van een speciaal moment in het leven van de Bottega Veneta-vrouw. Een lichte zomerbries waait door het haar van een aantrekkelijke vrouw die ontspannen in een perfect wit badpak op het strand ligt. Zich koesterend in de sereniteit van het moment, straalt ze een moeiteloze elegantie uit die haar innerlijke schoonheid op een natuurlijke manier aanvult’. Come again? Hoe gaat dat in zijn werk? Maar gelukkig: ‘Op de achtergrond weerspiegelt een jadegroene zee de frisheid van het parfum zowel qua palet als geur’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Tomas Maier: ‘Onze primaire inspiratie bron was de frisheid van een zomerdag en de rust van een strandbeleving, van de warmte van de zon, tot een zachte bries en de onvoorstelbaar boeiende inbreng van de zee. Ik wilde een onverwachtse, verfrissende eau de cologne die blijft hangen als de essence van de ingetogen zelfvertrouwen van de vrouw die het draagt’. Was ik een vrouw en ze zouden van me zeggen dat ik een ‘ingetogen zelfvertrouwen’ uitstraal, ik zou de spreker in kwestie direct ten huwelijk vragen.
‘Hé, Geurengoeroe, zit niet zo te zwetsen, come to the point!’ Doen we. Essence Aromatique is voor mij de perfecte klassieke cologne. Want a: verkoeling schenkend, b: je toch een ‘parfumsensatie’ laat ervaren en c: met een hoog puur natuur-gehalte geschraagd door hout.
A wordt opgeroepen met een sprankelende hesperide-toets op basis van Italiaans bergamot die een mooi donkergroen randje krijgt door koriander uit de Oekraïne (hoe lang nog… ?). B: de parfumsensatie wordt geleverd door Turkse roos (foto) met een elegant zoet-bloemig effect tot gevolg. C: Indonesische patchoeli en Australisch sandelhout zorgen ervoor dat deze cologne niet koel en kil eindigt, maar warm en houtachtig en dus een amberachtige, ‘omarmende’ sensatie schenkt.
RUIK&VERGELIJK
Het geheim van een klassieke cologne: frisheid uitmondend in een ‘droge’ warmte. Kom d’r maar eens om in de parfumerie. Ik ken eigenlijk alleen deze, en dat zijn bepaald geen crowdpleasers.
Dior – Les Créations de Monsieur Dior – Eau Fraîche (1953/2007)
Guerlain Eau de Cologne 68 (2006)
Maision Francis Kurkdjian Cologne du Soir (2009)
Tom Ford – Private Blend – Rive d’Ambre (2013)