TUINWANDELING ANNO 1986
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 14/04/14
Neus: Carlos Benaïm
Concept & realisatie: Maison Martin Margiela
Replica is de naam van een collectie van Maison Martin Margiela die oude, versleten maar door hun coupe en uitstraling interessante kleding opnieuw in productie neemt. Je zou het re-vintage, upcycle vintage kunnen noemen. De naam vond de huidige artistieke leiding ook toepasselijk voor de parfumlijn gestart in 2011.
Het idee: ‘vergeten’ en ‘verwaarloosde’ geuren en geurherinneringen van voorheen weer oproepen met nieuwe. Het huis noemt het zelf de ‘reproductie van vertrouwde geuren en momenten van verschillende momenten en periodes’. Het was natuurlijk nog leuker én interessanter geweest als Maison Martin Margiela – haar filosofie indachtig – het had aangedurfd geuren van ‘echte’ vergeten parfum- en couturehuizen opnieuw te lanceren waarvan de kans eigenlijk nihil is dat dat nog ooit gaat gebeuren – zijn er meer dan je denkt.
Hierdoor zou je nog dichter in contact komen met the real thing, met het uitgangspunt van de Replica-geuren. Want die hebben nu iets onlogisch omdat die – met name het nieuwe trio uit 2013 – zijn gebaseerd op herinneringen van de neus die de geur samenstelde. Logischer zou zijn: herinneringen van Martin Margiela (of een van zijn familieleden) vertaald in een geur. Maar de ontwerper die het huis dat zijn naam draagt groot maakte is ermee gestopt.
En aangezien het huis geen sterontwerper – zoals Dior, zoals Givenchy, zoals Yves Saint Laurent – in dienst heeft genomen, koos het voor deze ‘omweg’. Ik weet niet of Carlos Benaïm zich voor Promenade in the Gardens daadwerkelijk liet inspireren door een door hem gemaakte wandeling in een tuin in graafschap York waar hij ‘werd overweldigd door deze geïdealiseerde weergave van de natuur. Het kalme water van een meer, de bucolische grasvelden, de bosjes en het heerlijke zicht van rozen en jasmijn… Al mijn zintuigen werden gestreeld door dit idyllische landschap’.
Wat ik het meest interessant vind: het jaartal waarin Benaïm wandelde. Op de flacon staat namelijk 1986. Eigenlijk twee jaar nadat de laatste, echte ‘dramatische’ klassieke chypre in de ketenparfumerie werd gelanceerd: Mon Parfum van Paloma Picasso. En dat maakt Promenade in the Gardens dubbel interessant.
Want a: de klassieke chypre wordt nu als ouderwets (en dus vintage) gezien en b: je krijgt niet wat je misschien zou verwachten: een lieflijke, frisbloemige geur met groen accent die een zomers gevoel wil oproepen. Promenade in the Gardens zoekt meer de schaduw op, de bomen die de tuin begrenzen. Maar het fijne: de geur komt met zijn ‘alternatieve’ ingrediënten dicht in de buurt van de klassieke chypre… de tuin die met een beetje fantasie met liefde wordt onderhouden door de ‘to the manor born’-buren van de eigenaren van de tuin waardoor Promenade in the Gardens ontstond.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het kan dus wel: een klassiek chypre-effect zonder het daarvoor verplichte, maar nu verboden eikenmos in de basis te gebruiken. Zonder het verplichte bergamot in de opening. Die is overigens eerst behoorlijk scherp, doet niet ‘echt’ aan: een knisperend, bijna ‘schel’ groen akkoord opgelicht door fresia… Eerder een plantenkas- dan tuin-effect.
Maar snel neem je de eerste ‘chypre-intentie’ waar met koriander (altijd een geliefd chypre-ingrediënt geweest): droog, kruidig, donker die een schaduw werpt over de bloemen in het hart – Turkse roos, sambacjasmijn (foto) en pioenroos. Het chypre-effect wordt vervolgens versterkt door de patchoeli.
Die trekt de bloemen als het ware de aarde in, voorziet ze van een herfstachtige, ‘vegetale’ gloed. Geholpen door donker-intense houttonen in de basis: vetiver en Australisch sandelhout. Mooi gedaan en olfactorisch meer niche en minder cliché geïnterpreteerd dan de andere twee geuren die tegelijkertijd verschenen: Jazz Club en Lazy Sunday Morning.
Daarnaast interessant om te zien dat een van de meest platgetreden paden in de parfumerie die leiden naar een heerlijk ruikende tuin, door Maison Martin Margiela heel chic-intellectueel, bijna klinisch wordt ingekaderd. Terwijl de boodschap hetzelfde is.
RUIK&VERGELIJK
Nog twee geuren die de ouderwetse chypre met moderne middelen heel goed benaderen:
Brécourt Avenue Montaigne (2010)
Oriza L. Legrand Chypre Mousse (2013)