Geachte mevrouw Witteman,
Ik weet: over smaak valt niet te twisten, maar aangezien ik uit principe van het tegenovergestelde ben overtuigd, moet ik het opnemen voor de hyacint. Die verspreidt ‘een misselijk makend weeë rotlucht’ volgens u. Volgens mij: een prachtige, transparante, knisperende, beetje groene geur die, vooral verzameld in grote getale, een zwoel spoor kan trekken, zonder kleffe en zoete nasleep. Omring ze met narcis, lelietje-van-dalen en het blauwe druifje, en je ruikt het vroege, nog een beetje kille voorjaar tijdens het krieken. Naast een dagje ‘naar de bollen, waar je sprakeloos geniet van de… etc’, is een bloemencorso eigenlijk de enige mogelijkheid om de hyacint in haar volle glorie olfactorisch te ondergaan. Maar aangezien ik mensen niet graag beledig, bezoek ik die nooit uit angst in hoongelach uit te barsten. Gezien het pover-infantiele artistieke resultaat van de gemiddelde bloemenpraalwagenparade in Nederland.
Hoogachtend,
Erik – Geurengoeroe – Zwaga
GEURENGOEROE 