AMBER – ECHT – ANDERS
Jaar van lancering: 2012
Laatst aangepast: 22/01/14
Neus: onbekend
Concept & realisatie: Christopher Chong
In de volksgeneeskunde en het volksgeloof werd/wordt amber gezien als een helende ‘steen’. Zelfs al bij oerculturen. Omringde je er mee, dan werd je geest weer rustig, werd je bevrijd van angsten.
Het verklaart waarom amber, afgezien van het visuele genot, veel werd verwerkt in sieraden. En dit volksgeloof is nooit helemaal verdwenen, kwam via een omweg in de moderne tijd terug. Amber is nu erg new age.
Christopher Chong laat amber stralen in Opus VI, maar niet zoals het je traditiegetrouw in de parfumerie krijgt voorgeschoteld. Niet als een security blanket-parfum dat troost brengt, maar als ‘een kracht die pijnlijke herinneringen laat verdwijnen en vernietigt’.
Hij verwoordt het zo: ‘Personal memories are an eclectic and fragmented journey of our lives. They are a source of profound knowledge in the form of diaries and memoirs deep within the recesses of one’s mind’.
Daarom bevat de drydown een ‘fusie van verontrustende elementen en akkoorden die de conventionele ambergeur opnieuw interpreteren en het turbulente gevoel simuleert van verlies en wanhoop als je probeert persoonlijke herinneringen uit te bannen’. Dat ervaar je dus niet vaak: een negatief geladen parfum. Alsof Chong wil duidelijk maken dat verdriet onlosmakelijk is verbonden met het leven, of je het nu wilt of niet. Het gebeurt gewoon en vormt je. Yin: verdriet. Yang: geluk, die samen ‘the circle of life’ vormen.
Alleen, moet je dit in een geur tot uiting brengen? En ruik je het? Is Opus VI een beetje depri. Ik zeg: ‘Ja’. In de zin dat de geur minder behaagt, niet een echte crowd pleaser is, zich een beetje dissonant gedraagt. Maar dat is natuurlijk een kwestie van: geloof je het, dan ruik je het. En toch: ook zonder al deze voorkennis is Opus VI amber anders.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Ervaar je direct in opening. Mijn eerste associatie: schoenenpoets – niet per definitie negatief. Dus scherp, een beetje terpetijnachtig. Hiervoor verantwoordelijk: tintelend sechuanpeper (met zijn citroenachtige ondertoon) gecombineerd met wierook, het fetish-ingrediënt van Amouage en een intens droog-groene noot van laurier (foto).
En dat terwijl op de achtergrond de amber zich al aan het verwarmen is… Die wordt geleverd in twee variaties: norlimbanol (met accent op hout) en ambranum (met accent op hars). Het effect: gloedvol en ‘open haard’ waarin patchoeli, cypriol (nagarmotha) en sandelhout lekker nasmeulen. Cistus labdanum geeft het geheel een krachtige, musky ondertoon.
Maar maakt het niet te zoet. De balans tussen amber en hout is evenwicht. En toch: zit de geur langer op de huid, dan lijkt deze amber eerst een alcoholische nuance te krijgen zwevend tussen amaretto en rum. En vervolgens iets viezigs, iets weeïgs, iets zurigs. Zou dat komen door periploca? Een rijkbloeiende klimplant uit de zijdeplant-familie, waar ook de wasbloem en stephanitos tot behoren.
Het parfum dat het verspreidt is onduidelijk. Ik heb een beetje gegrasduind op internet, zonder echt verder te komen dan ‘the scent is considered attractive by some people and unpleasant by others’ en ‘has an sweet type odor’. Wel of niet veroorzaakt door periploca, wellicht door de som der delen, feit is dat Opus VI in ieder geval een vreemd en niet-harmonieus accent heeft dat met een beetje fantasie geïnterpreteerd kan worden als verdriet en pijn.
Maar het wat mij betreft gezien de filosofie, de überniche positionering en de dus prijs van The Library Collection geprononceerder gemogen om deze amber nog meer über-anders te laten gloeien en smeulen.
RUIK&VERGELIJK
Een van de redenen dat Opus VI verschilt van de gemiddelde ambergeur in het niche-circuit, komt door het ontbreken van bloemen in het hart en minder harsen (en vanille) in de basis die over het algemeen de amber respectievelijk transparanter en voller en smeuïger maken. Kun je wel goed ervaren in bijvoorbeeld:
Estée Lauder – Private Collection – Amber & Ylang Ylang (2008)
