GEURENGOEROE

EEN ARGENTIJNS PARFUMLABORATORIUM

VANILLE EN ZWARTE BES OPNIEUW GEBOTTLED

Jaar van lancering: 2010

Laatst aangepast: 27/11/13

Neus: Julián Bedel

Concept & realisatie: Ama Amoedo, Julián Bedel

Fueguia 1833 is helemaal nu. Dus zo ecologisch en recyclebaar mogelijk. Neem daarbij het feit dat het zich geen huis maar een laboratorium noemt én dat het zich laat zich leiden door wat ik noem een soort van nationale bewustwording. Wil zeggen: Parijs als absolute stad en Frankrijk als absoluut land van het parfum werkt steeds minder tot de verbeelding, minder ‘intimiderend’. En dat geldt in mindere mate ook voor Italië en de Verenigde Staten.

Parfumhuizen zonder Made in France-referentie openen vol ‘nationale’ trots hun deuren in het land van herkomst van de oprichters. Hoewel veel van deze huizen nog de hulp inroepen van de Franse know-how (neuzen, ingrediëntenleveranciers), zoals het Zweedse Byredo en het Spaanse Carner, zie je ook dat nieuwe huizen kiezen voor lokale fabricatie en zich laten inspireren door de cultuur en geschiedenis van hun land.

Als je je een beetje meer verdiept in de geschiedenis van het parfum, dan kom je er achter dat veel landen ooit hun eigen huizen hebben gehad (Duitsland, Rusland, Canada en Tsjechië bijvoorbeeld), maar die zijn na de Tweede Wereldoorlog geleidelijk door de Franse suprematie van de kaart verdwenen. Maar wie weet, zie je die over een tijdje door lokale enthousiastelingen weer heropend worden, want de wereld schijnt maar niet genoeg te krijgen van vintage én nieuwe labels.

Fueguia 1833 is honderd procent Argentinië. De naam, zo meldt het persbericht, is een ode aan de ontmoeting tussen Charles Darwin, Robert Fitz Roy en Fueguia Basket in 1833. Laatstgenoemde was een oorspronkelijke bewoner van Tierra del Fuego als kind door kapitein Fitz Roy meegenomen naar Groot-Brittannië bij wijze van experiment. En drie jaar later, samen met Darwin en Fitz Roy aan boord van de beroemde Beagle, terugkeert naar Patagonië. De reis waar Darwins’ Origin of Species ontstond. Patagonië met haar unieke natuur vormt de inspiratiebron voor de oprichters Julián Bedel en Amalia Amoedo. Het staat symbool voor een maagdelijk landschap waar de natuur domineert (en de invloed van de mens minimaal is). Het heeft een bijna onuitputtelijke bron van grondstoffen. Lokale fauna wordt door de inheemse bevolking geoogst en duurzaam verwerkt. Het resultaat: een zeer uitgebreide ‘database’ van zeldzame en onconventionele ingrediënten.

Duurzaamheid staat hoog in het vaandel bij dit laboratorium; het streeft een zo laag mogelijke impact op het milieu (de flacons zijn honderd procent recyclebaar, de met de hand van sprokkelhout uit het Valdiviano-bos gemaakte verpakkingen worden door leerlingen van een timmermanschool in Patagonië vervaardigd) en een ecologisch bewustzijn van de maatschappij na. Een percentage van de winst wordt daarnaast gedoneerd aan Help Argentina (richt zich op sociale ontwikkeling- en scholingsprojecten).

En het lab onderscheidt zich op een nog andere manier: Julián Bedel werkt niet volgens de traditionele piramideopbouw. Hij noemt zijn formule ‘orbits’; één dominant ingrediënt ondersteunt twee andere. En in tegenstelling tot veel Europese en Amerikaanse huizen maakt Fueguia 1833 geen gebruik van internationale parfumproducenten. De inmiddels 50 (!) parfums worden ‘in house’ geproduceerd.

Skins Cosmetics selecteerde 25 parfums; een mix van bestsellers en meer uitdagende melanges geïnspireerd op het Zuid-Amerikaanse landschap. Ze zijn onderverdeeld in zeven collecties (inspiratiebronnen): Jorge Luis Borges (auteur), Destinos (bestemmingen), Personajes (personen), Fabula Fauna (fauna), Linneo (Carl Linnaeus), Amalia (opgedragen aan de schoonheid van vrouwen) en Armonías (muziek). En deze hoeveelheid is wel bezwaarlijk. Waar te beginnen, hoe te kiezen? Geurengoeroe kreeg tien proefjes toegestuurd en pakte blind: Xocoatl en Malena. Beide uit 2010, beide voor man en vrouw.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Xocoatl, onderdeel van de Linneo-serie, is een ode aan Carl Linnaeus (1707-1778). Een Zweeds arts, plantkundige (zoöloog en geoloog) en grondlegger van de botanische nomenclatuur: zijn wetenschappelijke latijnse indeling van de plantenwereld geldt ook nu nog als standaard. Centraal staat vanille (door Linnaeus geclassifieerd als Vanilla planifolia) ondersteund door cacoa en rum. De ‘Argentijnse’ link in deze aldus Fueguia: ‘De Azteken gebruikten de peul van de vanille-orchidee om hun drank gemaakt van cacoa – xocoatl – te verrijken voor de adel en krijgers’.

Geurengoeroe merkt hierbij op dat de oorspronkelijke habitat van vanille Mexico is. En de Azteken, ook wel bekend als Mexica, hebben hun rijk nooit uitgebreid tot het huidige Argentinië. Met andere woorden: weinig Patagonië aan deze geur of het moet zijn dat de ingrediënten voor Xocoatl in dit gebied zijn geteeld.

Het is gewoon een vanillegeur die opvalt door zijn kruidige toets en de rum heeft daarnaast een opmerkelijke pruimachtige, likeurachtige sensatie. Ik kan me dus bijna niet indenken dat er alleen maar vanille, cacao en rum is gebruikt. Want de kruidigheid ‘verraadt’ noten van kaneel en nootmuskaat. Of al deze nuances moeten allemaal in de vanille aanwezig zijn.

Met Malena, onderdeel van de Armonías-lijn (een hommage aan de muziek en waarvan elke geur is samengesteld door ‘unieke noten’) springt de zwarte bes er direct uit. En hoe! Lang geleden dat deze bes zich zo manifest presenteert. Dat is vooral in het begin, want geleidelijk wordt de fris-zure, fris-zoete noot verzacht door een mix van magnolia (teder, bloemig, maar met een frisse ondertoon) en ‘good old’ witte musk. Aangenaam, maar ook hier voor mij weinig typisch Argentijns en niet gebruik makend van de uitgebreide database van zeldzame en onconventionele ingrediënten kenmerkend voor Patagonië.

RUIK & VERGELIJK

Wat Xocoatl betreft: ik moet denken aan, hoewel voller en meer ‘dronken’:

Guerlain – L’Art et la Matière – Spiritueuse Double Vanille  (2007)

Yves Rocher – Secrèts d’Essences – Vanille Noire  (201o)

Mona di Orio – Les Nombres d’Or – Vanille (2010)

En wat Malena betreft: de eerste geur die zwarte bes in overdrive liet resoneren:

Hermés Amazone Eau de Fraîcheur (1993)