GENIETEN VAN DE KLEINE – ROOD GEPARFUMEERDE – DINGEN IN HET LEVEN
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 13/11/13
Neus: Guillaume Flavigny
Ambassadrice: Ginta Lapina (en side kick Jonatan Frenk)
Regisseur: Giampaolo Sgura
Iedereen die wel eens een tekenfilm van Popeye the Sailorman heeft gezien, weet wat deze zeeheld allemaal doet om zijn liefje te redden en the pleasen. Geen zee gaat hem te hoog, geen Pippi Langkousvader- kaper op de kust doet hem vrezen. Het ontroerende: deze spinaziespierbonk valt niet echt voor de clichébeauty. Zijn Olijfje, of echte vrouwen die er op lijken zie je zelden in de glossies (het Lolita-model dat ChicPetals promoot daarentegen in overvloed).
En dat terwijl de herkenning zo groot zou zijn geweest onder de gemiddelde lezeres als de promotrice geen stunning beauty was geweest, maar een muurbloempje. Want dat zou je bijna gaan vermoeden als je het persbericht van ChicPetals leest: ‘Een eenvoudige, gevoelige vrouw die als geen ander van de kleine dingen in het leven kan genieten’.
Zoals van ‘de onweerstaanbare elegantie en authentieke schoonheid van bloemen die een nieuwe, zintuiglijke lichtheid uitdragen die door plezier en spontaniteit wordt gekleurd’. Het refereert in ieder geval aan Moschino’s enigszins cynische gevoel voor humor en lak aan alles. En daarnaast aan het gevoel voor ‘subtiliteit, elegantie, stijl, klasse en verfijning’ van de draagster van deze geur. Toch niet het eerste waaraan je denkt als je Olijfje voor je ziet (wel enigszins bij Ginta Lapina).
Volgens Moschino ook is zij nog eens ‘een interessante vrouw die zich met stijl en autoriteit door de fantasiewereld van bloemen en luxe beweegt’ die, wanneer ze aan ChicPetals ruikt ‘de tijd ziet stilstaan’ om met dit ‘elixer van geluk een verrukkelijk moment vol van gelach en opgetogenheid’ te ervaren.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het is charmant van Moschino dat hij zijn boegbeeld Olijfje trakteert op een geurlekkernij die het nu erg goed doet bij de beoogde doelgroep: vanaf zestien jaar zou ik zo zeggen. Dat ruik je met name in de opening.
Dus een overdaad van rood fruit. In dit geval granaatappel (foto) en wilde aardbei die doet denken aan een volle vruchtensiroop. Vooral de eerste ruik je goed. En wat die wilde aardbei betreft: neem dat met een korreltje zout. Het verschil met de ‘getamde’ aardbei zit hem vooral in de smaak, niet in de geur. Eveneens charmant (en toevallig) in verband is de rode gember. Geeft deze rode zoetheid een prettig ‘geëtst’ randje. Ook niet geheel ontoevallig: de rode orchidee in het hart. Kleurt en geurt zo mooi bij het geheel. Maar zoals ik al bij Nero Assoluto (2013) van Roberto Cavalli opmerkte: de meeste orchideesoorten verspreiden geen geur. Het is meer een interpretatie van wat wij ons bij deze, meestal sierlijke bloem voorstellen.
Of beter gezegd wat de parfummarketing vindt wat wij ‘moeten’ ruiken: exotiek, sensualiteit en zoetheid. Wordt in ChicPetals vermengd met zachtfluwelig gardenia die samen een transparante, waterige en heldere toets krijgen door waterlelie.
Even ter herinnering: de geuren van al deze drie bloemen in het hart moeten in het laboratorium gekopieerd worden, gezien je die niet op natuurlijke wijze aan ze kunt onttrekken. Dat maakt de onschuldige parfumpret er niet minder om. Als was het alleen maar om het feit dat de basis geregeerd wordt door katoenzachte witte musk die een licht houtspoor meekrijgt van hinoki. Kortom, alle ingrediënten voor een jonge, olijke Olijf-geur zijn present: rood fruit, een bloemige sfeer en witte musk.
RUIK&VERGELIJK
Eigenlijk niet te doen. Rood fruit, bloemen en witte musk… je ruikt het tegenwoordig zoveel. Zelfs bij een luxelabel waarvan je het eigenlijk niet zou verwachten, maar die ondanks zijn extreme Parijse chic toch niet de aansluiting met de jonge generatie wil missen. By the way: de ambassadrices van onderstaande geur en ChicPetals zouden elkaars eeneiïge tweelingzussen kunnen zijn. Of zie ik door het rode fruit nu niet meer helemaal zuiver…
Dior Addict Eau Délice (2012)
