GEURENGOEROE

LUXUEUZE WARME STOLA

Jaar van lancering: 2013

Laatst aangepast: 14/09/13

Neus: Alberto Morillas

Ambassadrice: Edita Vilkeviciute

Fotografie: Liz Collins

Fimregisseur: Sonia Sieff

Bulgari is gelukkig weer terug bij af wat de presentatie van zijn geuren betreft: chic, met een zekere distantie en niet te crowd pleaserig. Dat is wel eens anders geweest. Goed voorbeeld: de visuele evolutie van Pour Femme uit 1994. Van uiterst smaakvol, naar cliché – model houdt flacon absurd ‘verliefd’ vast in haar handen – kwam het via de campagne met Kate Moss enigszins weer goed.

Met het in huis halen van Kirsten Dunst heeft Bulgari een adelijke allure gekregen, waar het menig real royalty aan ontbreekt. Is Dunst de soevereine, afstandelijke ambassadrice, topmodel Edita Vilkeviciute vormt het ‘alternatieve’ pendant. Ze is het chique hippie-zusje waar meer gewone jonge vrouwen zich in zullen herkennen denk ik.

Vilkeviciute promoot dan ook een meer relaxte geur: Omnia Crystalline. Niet dat ze makkelijker in de omgang is dan Dunst, want hoewel volgens de Italiaanse juwelier ‘subtiel sexy, lieflijk charmant en ongekend vrouwelijk’ is ze een ‘magnetische muze met een engelachtige, etherische schoonheid gehuld in een mystiek aura’ – over clichés gesproken.

Ze heeft wel een hoog aspiratieniveau: ze laat zich inspireren door ‘grote persoonlijkheden uit de renaissance die op het doek zijn vereeuwigd door Italiaanse grootmeesters’ die om haar ‘vrouwelijke kant te benadrukken haar Venetiaanse (?) lokken tooit met delicate juwelen voor een majestueus effect’: een diamanten tiara, een met diamant gezette rosé-gouden ring, een armband (laatste twee uit de Diva-juwelencollectie).

Alsof dat nog niet genoeg is: ‘Ze belichaamt een tijdloze Bvlgari-prinses – elegant en sprankelend en Omnia Crystalline belichaamt haar bovennatuurlijke gloed, haar aanstekelijke sprankeling’. En dan hebben we het alleen nog maar gehad over het effect van Edita Vilkeviciute als Omnia Crystalline-vrouw in de fotocampagne.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Bulgari is wel erg hoogdravend wat betreft de totstandkoming van de geur. Je struikelt over de adjectieven, waarvan sommige vanzelfsprekend (en daardoor overbodig), andere discutabel zijn. Vanzelfsprekend: ‘Een weelderige interpretatie van de eau de toilette Omnia Crystalline behoort een creatie van topkwaliteit te zijn’. Discutabel: ‘Gebaseerd op zeldzame en exclusieve ruwe materialen’.

Want aan de gebruikte essences is niets bijzonders, in die zin dat die ook in heel veel andere geuren worden verwerkt. Uitgangspunt is de lotusbloem (symbool van puurheid en absolute schoonheid) die voor Alberto Morillas verwijst naar de helderheid en schittering van kristal: ‘Bij het creëren ben ik trouw gebleven aan de lotusbloem, ik heb haar geursignatuur aangepast en het verslavende effect van de glinsterende bloembladeren verbeterd. Het resultaat is verfijnd, rijk in witte en pure tastbare sensaties. Ik zie deze geur als een luxueuze warme sensuele stola’.

Oordeel van Bulgari: ‘Morillas heeft zichzelf met de interpretatie van de lotusbloem, op een meer compacte, nobele manier, overtroffen’. Nou…, het is een variatie op een thema die Morillas al vaker heeft gebruikt. Ik zou het omschrijven als helder en transparant. De geuren van Morillas zitten nooit dicht en vast, zijn geen ondoordringbare oerwouden. Een elegant aaneen rijgen van noten. Ruik je goed in Omnia Crystalline. Wordt geopend met mandarijn. Fris, citrus en zoetig. Dan ruik je een waterbloemige sensatie.

Opgeroepen met de denkbeeldige geur van lotusbloem die van nature niet echt een geur afscheidt. Meer een symbool voor ‘heilige frisheid’ en ‘rust’. Moet dus zacht zijn, moet dus teder zijn… dit idee van frisse bloemigheid wordt in het hart gecombineerd met poederige noten: iris (aards-droog, groen-vochtig) en heliotroop (amandel, vanille) die in basis samenkomen in een zijdezachte streling van romig ‘sandelhout’ (door Morillas vertaald aangezien echt sandelhout niet meer voorhanden is ) en ‘een nieuwe generatie musksoorten en benzoïne uit Siam (foto).

Dit hars met zijn warme, balsemachtige noten, zwevend tussen kaneel-kruidig, vanille en amandel, eist een belangrijk deel op waardoor Omnia Crystalline eindigt als een security blankte-geval gemaakt van kasjmier.

RUIK & VERGELIJK

(Berg)kristal – wel eens gestold water genoemd – heeft vanaf de oertijd een fascinatie uitgeoefend op de mensheid en daardoor ook veel kracht toebedeeld gekregen: dit kwarts heeft een voorspellende gave, straalt energie uit, is concentratieverhogend (goed voor de meditatie) werkt zuiverend met een gunstige uitwerking op lichaam en geest… Is natuurlijk een kwestie van (bij)geloven. Daarnaast staat het voor zuiverheid en ongereptheid. Logisch dat parfumhuizen en parfumeurs zich door dit halfedelsteen (en andere) laten inspireren:

Chanel Cristalle (1975)

Versace Bright Crystle (2006)

Valeur Absolue Oeil de Tigre (2010)

Olivier Durbano Citrine (2011)

Serge Lutens L’Eau Froide (2012)

En wat ‘zichzelf overtroffen’ in combinatie met Alberto Morillas betreft, dan denk ik aan:

Cartier Le Baiser du Dragon (2003)

Hij heeft trouwens ervaring om de zuiverheid van de waterlelie in een geur te vertalen:

Roger & Gallet Blue Lotus (2006)