ROOS-ROES
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 15/08/13
Neus: Michel Almairac, Mylène Alran
Model: Esther Heesch, Caroline Brasch Nielsen, Tilda Lindstam
Concept & realisatie: Fabien Baron
Mij kun je altijd wakker maken voor een nieuwe rozengeur. Ik ben altijd weer benieuwd hoe de neus tegen de koningin der bloemen aankijkt. Op dit moment kun je spreken van vier, vijf minitrends, met name in de nichesector. Eén: de roos die graag contact zoekt met exotische, in parfums nog niet zo vaak gebruikte specerijen.
Bijvoorbeeld peper, komijn en met name saffraan. Tweede trendje: de roos die zich vol genot en plezier laat onderdompelen in een elixer van oud. Trendje nummer drie: een lichte roos. Wil zeggen: roos omringd met frisse bloemen als lelietje-van-dalen, kamperfoelie en fresia.
Trendje vier: de ‘boudoirroos’ – dus poederig, musky, fijn als kant, dus heel zacht. Trendje numéro cinq: de roos als solifeur, een roos die zo puur mogelijk wordt gehouden. In laatste categorie valt ook de vijfde geur van Chloé – Roses de Chloé – die wordt gelanceerd ter gelegenheid van de doorstart van het parfumhuis onder de vleugels van Coty vijf jaar geleden.
Opvallend: alle nieuwe Chloé-geuren staan in het teken van de roos. En dat terwijl rozengeuren lange tijd werden gezien als tuttig en ouwewijverig – de standaard: Paris (1983) van Yves Saint Laurent -, staan die nu voor modern en vintage tegelijkertijd. En Chloé doet wat laatste betreft er nog een schep bovenop. Een wonderlijke fusion van jaren vijftig-chic (de flacon) met de dromerige en maagdelijke ‘Bilitis’-sfeer uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. En niet te vergeten: Roses de Chloé heeft voor mij een onverwacht niche-gehalte. Kwaliteit is gewoon goed.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Roses de Chloé is niet revolutionair, niet schokkend. Gewoon een aangename variatie op het rozenthema. Maar wel heel vol, wel heel puur.
De opening van bergamot waait als een strelend briesje over de rozen die vanaf de eerste spray hun aandacht opeisen. Deze damascus-roos is licht-fruitig, behoorlijk zoet maar vooral ‘roos’ en krijgt een tedere ondersteuning door magnolia.
De afronding is een elegante ontmoeting tussen witte musk (van een uitstekende kwaliteit; dus niet hard, scherp en ‘laundry’) en amber. Laatste is niet donker en vol, maar eerder ook wit te noemen: zacht, warm en fluwelig.
RUIK & VERGELIJK
Nog zo’n moderne solifleur-roos waarin vintage en ‘modern’ zo opvallend samenkomen:
Stella McCartney Stella (2003)
GEURENGOEROE 