PROOSTEN OP PARFUM
Jaar van lancering: 2012
Laatst aangepast: 07/02/13
Neus: onbekend
Concept & realisatie: Francois Henin
Ik was afgelopen maandagavond door Maria van Geuren uitgenodigd om kennis te maken met haar nieuwe verleidingsmethode in IJsselstein: een parfumbar. Niet in een winkel op A1-lokatie, maar tot afgrijzen van veel concullega’s op een industrieterrein in the middle of nowhere naast McDonalds! Dat doet dus volgens velen van hen afbreuk aan de prestige en uitstraling van geuren die het juist van een chique omgeving zouden moeten hebben: nicheparfums. Daar denken veel importeurs inmiddels anders over.
Sterker, die lijken in de rij te staan bij Parfumaria (naam van het concept) om in de verkoopcollectie te worden opgenomen. Bij het zien en in me opnemen van haar nieuwe huizen, zonk mij de neus in de schoenen: daar valt niet tegen op de bloggen. Dit had ze net binnen: Oliver and Co, Ruth Mastenbroek en Friedemodin. En liet ze me ook nog de nieuwe geuren van Etat Libre Orange en Brecourt ruiken. Doe je dus aan een bar. Maria pakt een xxl-cognacglas waarin zich een tissue ligt en spuit die vervolgens vol met de geur die je wenst of zij voor je heeft uitgezocht. Daar stop je dus je neus in en dan lijkt het net alsof je bent even bent afgesloten van de realiteit: zo diep ervaar je de geur. Als je niet oppast, verlaat je dronken de bar… ‘En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet…’.
Kwam bij mij op conto van Les Yeux sont Faits van Jovoy. Wat een prachtige en sierlijke krachtpatser. Ja, van het huis had ik al eerder gehoord. Kort: opgericht in 1923 door Blance Arvoy (die een jaar al weer een ander huis opende: Corday). In 1961 wordt de productie van parfums onder meer Severem (1923), Hallo! Coco! (1924) en Gardez-Moi (1926) gestopt.
Maar wat nu precies de link is met de nicheparfumerie Jovoy (4 rue de Castiglione Parijs – zie foto) die in 2006 onder deze naam ook geuren lanceert, is onduidelijk. Tot nu toe zeventien stuks. Ach waarom ook niet. Waaronder de serie Les 7 Parfums Capitaux die ieder een favoriet parfumthema behandelen, gevolgd door Terra Incognita (2008), Quand? (2010), Private Label, Ambre Premier, L’Arbre de la Connaissance, L’Enfant Terrible, La Liturgie des Heures, Psychédélique (alle vijf in 2010). Vorig jaar Rouge Assasin en Les Yeux sont Faits dus. Laatste is een geur die gemaakt is voor de mannen uit de jaren van de vorige eeuw. Zegt Francois Henin: ‘Had mijn vader en zijn tijdgenoten kunnen dragen, toen mannengeuren onpopulair waren en bijna niet bestonden. Deze mannen overleefden de oorlog en de bezetting. Ze waren arm, alleen de criminelen verdienden veel met prostitutie, casino’s en frauduleuze bezigheden.”
De naam is gelukkig niet, zoals ik vreesde, gebaseerd op het gelijknamige en bijna niet door te komen boek dat ik op mijn Franse boekenlijst had staan, van Jean Paul Sartre uit 1947. Wel op het ‘stopteken’ van groupiers in casino’s die spelers gebied te stoppen met inleggen. Casino’s en het daarbij horende (vaak) illegale, maar spannende en in veel films noirs verheerlijkte sfeertje kun je dus ruiken in Les Yeux sont Faits, want de compositie is gebaseerd op de toen in Frankrijk veelal verboden en/of gerantsoeneerde genotsmiddelen: sigaren, gin, cognac en rum. Kortom, proosten op parfum.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Bij de eerste snuif, dacht ik aan een van mijn eerste geuren die ik kocht: Macassar van Rochas (1978) deze prachtig kruidig-sensuele en mannelijke-elegante geur. Alleen Les Yeux sont Faits is zoeter, meer oriëntaal van karakter.
Dat ruik je eigenlijk al vanaf de opening. Niet braaf-fris, maar fris-groen en musky door petitgrain (gemaakt van blad en tak van de oranjebloesemboom) en engelwortel (met zijn groen-aardse ‘musk-feel’) mooi omringd door een zoete nuance van gedroogd fruit dat naadloos overgaat in een drankeuforie dat je in de jaren vijftig aantrof in de ‘betere’ burgerlijke huisbar: rum, gin en cognac. Het effect: het stijgt naar je hoofd. Deze alcoholische scherpte komt tot rust in de vol-sensuele basis. Lekker, maar cliché: romig sandelhout, muskachtig cistus labdanum, bosachtig patchoeli en vanille (foto). Dit wordt gelukkig gecompenseerd door komijn en tabak.
Die zorgen voor een droge, rokerige en kruidige noot ondertoon waardoor Les Yeux sont Faits een eigen karakter behoudt. De rum, gin en cognac moet je trouwens niet al te letterlijk nemen. De geur van elk van deze sterke drank is vaak een compositie van verschillende ingrediënten. Zo is de geur van gin vaak een melange van jeneverbes, citrusessences en kruiden, en die van rum en cognac van vanille, harsen en chocolade-achtige noten.
RUIK & VERGELIJK
Nog zo’n illegale geur uit het niche-circuit:
Frapin Speakeasy (2012)
Een legale geur uit het casino-circuit:
Davidoff The Game (2012)
GEURENGOEROE 