ZOET, ZACHT, ZEN
Jaar van lancering: 2010
Laatst bijgewerkt: 26/06/12
Neus: Delphine Jelk
Flaconontwerp: Martin Szekely
Ben me de laatste tijd aan het verdiepen in amandel. De reden: de geur ervan wordt steeds meer gebruikt als geprononceerd detail in hart en basis van parfums. Dat komt volgens mij omdat de poederzachte en zoete noot een elegant alternatief is voor vanille. Minder vol, minder oriëntaals, minder ‘kleverig’.
Het is ook een mooie vervanger voor iris als je een geur meer richting hemel, dan richting aarde wil laten gaan. En de twee gaan ook goed samen. En het allermooiste: de neus heeft met amandel een hulpmiddel bij de hand dat symbool staat voor een periode in het leven toen alles nog onschuldig was: de eerste kinderjaren.
Amandel heeft net zoals kamille en lindebloesem iets sentimenteels, iets puurs. Maar ik kan me ook indenken dat mensen het niet lekker vinden omdat het toch te veel gourmand is. Niet iedereen wil naar banketbakkersspijs ruiken.
De amandel is een sierlijke bloeiende boom met open kroon die een hoogte kan bereiken van twaalf meter. Dat de bloesems zo opvallen is logisch: de (Prunus amygdalus, Prunus dulcis) behoort tot de rozenfamilie. Al vroeg in het jaar zijn de vruchten te onderscheiden. Qua vorm hebben ze iets weg van kleine abrikozen. Afgeraden wordt om ze onbeperkt te eten: ze bevatten amygdaline. Deze stof is bepalend voor de geur (zoet), smaak (zoetheid) als voor de eetbaarheid (giftig). En inderdaad, dit is de uit spionage en detectiveverhalen bekende geur van bittere amandelen, ofwel blauwzuur of cyaankali.
Volgens de geschiedenisboeken ligt de oorsprong van de amandel in het oude China. Van daaruit heeft de boom via India en Perzië in de veertiende en vijftiende eeuw zijn weg naar Europa gevonden. Hier haakt Roger & Gallet met Amande Persane in, want de geur is geïnspireerd op de tuinen van Isaphan. Dit is de oude hoofdstad van Iran, bekend om zijn rijke geschiedenis en unieke, oosterse architectuur en parken en tuinen. Heet nu Esfahan. Een bezoekje waard als je de foto’s bekijkt. Met name het Meidan Emam-plein met omliggende gebouwen (in 1979 door de Unesco tot Werelderfgoed verklaard).
En in deze lommerrijke en paradijselijke tuinen – ik weet niet of ze nu nog bestaan – schijnen ooit veel amandel- en citrusbomen te hebben gebloeid waarvan de witte bloesems en een subtiel, zacht en fris geurspoor verspreiden. Leuk weetje dat Roger & Gallet levert: het woord paradijs is afkomstig van het oud-Perzische pardis dat ‘tuin van de heer’ betekent.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het is bij mijn weten de eerste keer dat amandel in niet niche-kringen zo duidelijk de hoofdrol speelt. En dat ruik je. Eigenlijk een vreemde combinatie: een sprankelende eau fraîche met de intieme warmte van amandel. En om eerlijk te zijn, ervaar ik eigenlijk alleen het laatste.
De opening van bergamot en sinaasappel verdwijnt direct na de eerste spray. Dan onderga je direct de zacht-lieflijke noot van amandel, die nog zachter wordt door iris en zoet in de lak wordt gezet met de rumachtige noot van tonkaboon.
Als Amande Persane langer op de huid zit ontplooit zich de mooie droge en stralende noot van de cederhout. Ik vind het een echte vrouwengeur met de werking van een security blanket: geborgen, warm en veilig.
En baby’s zullen omringd door Amande Persane – geurkaars, bodylotion – snel in een vredige slaap vallen. Volwassenen ook, mits ze van amandel in een geur houden. Met andere woorden: de geur heeft ook een hoog Zen-gehalte… je wordt er rustig van.
RUIK & VERGELIJK
Amandel ruik je ook heel goed en heel veel in:
Castelbajac Castelbajac (2001)
Campos di Ibiza Flor de Almendra (20??)
Montale Amandes Orientales (20??)
Carner Tardes (2010)
Een mooie amandelnoot heeft ook:
Dior Hypnotic Poison (1998)
Yves Saint Laurent Cinéma (2004)