ARMANI VOOR DE MAN
MAAR DAN MET ÉCHT ITALIAANS RAFFINEMENT
AROMATISCH IN OVERDRIVE
Jaar van lancering: 2005
Laatst aangepast: 29/09/19
Neus: Enzo Galardi
Járen geleden toen het begrip niche geleidelijk aan in mijn hersenen begon door te sijpelen – wil zeggen: ik naam het voor notie aan; deed er niet echt veel mee – ontdekte ik 1920. Ik was toen ‘best wel’ onder de indruk, want ik rook meer dan ik gewend was. Wat dan?
Nou, een geur die minder georkestreerd overkwam, een geur die dichter bij de natuur stond. Wat ik verkeerd deed: Bois uitspreken. Ik dacht op zijn Frans, bois als hout, en logisch gezien de compositie. Daarna liet ik het merk een beetje links liggen, zag af en toe wat voorbijkomen op internet maar was niet echt getriggerd.
1920 Extreme, voor vier vijfde gevuld, kon ik onlangs voor drie euri’s kopen bij een tweedehands winkel in Assen. De uitbater was waarschijnlijk niet op de hoogte van de status van het merk en had geen moeite gedaan het op internet op te zoeken. Ik deed het om erachter te komen hoe je de naam uitspreekt, en waarom.
Bois blijkt dus een afkorting voor Bottega Italiana Spigo en 1920 slaat op het oprichtingsjaar. Toen begon de grootvader – Guido Galardi – van de huidige neus – Enzo Galardi – te experimenteren met formules in zijn bottega (winkel) in Florence. Met name met lavendel die groeide op heuvels rond de stad. Hoe het verder precies is gegaan, weet ik niet, en is ook niet echt interessant – wil zeggen: ik word een beetje moe van al die merken die zo hameren op hun geschiedenis vol traditie, passie en verhalen.
Feit is dat volgens verschillende sites 1920 in 2012 tijdens de Fifi Awards in New York werd onderscheiden met een ‘van de vijf beste reukuitdrukkingen’. Waarom en wie de andere vier waren, wordt niet duidelijk. Ook geen zin om dit uit te zoeken omdat die Fifi Awards steeds meer aan geloofwaardigheid begint in te boeten – vind ik. Anyway, inmiddels is Bois een parfumhuis met een sterke reputatie met een inmiddels uitgebreide collectie dat heel goed aanvoelt wat de fragrance-fijnproever zoekt in de nicheparfumerie.
WAT 1920 EXTREME BOIS IK EIGENLIJK?
Net zoals 1920 komt die zeer natuurlijk over, maar dan niet zozeer extremer maar eerder intenser, wat natuurlijk eigenlijk hetzelfde is. Alleen staat intenser in mijn beleving meer voor verfijning, terwijl extreme meer marketing driven is.
Wat ik vooral in 1920 Extreme ervaar is een Armani-toets maar dan minder glad en uitgestreken. Ik doel hier op de verschillende intense versies die er verschenen van Acqua di Giò pour Homme – zoals Acqua di Giò pour Homme Profumo (2015) en Acqua di Giò Essanza pour Homme (2012).
Die gaan ook de diepte in, maar blijven ‘op weg ernaartoe’ toch plakken aan synthetische moleculen waardoor die verdieping niet echt bereikt wordt. Bij Bois is net allemaal wat ‘eerlijker’. Vooral mooi en ‘handig’: je ruikt de opeenvolgende ingrediënten zo goed. Merk je direct in de opening. De frisse flits van bloemig lavendel met bergamot, gevolgd door salie, die ook, interessant, een rol speelt in bovengenoemde Acqua di Giò pour Homme-variaties. Met dit verschil: in 1920 Extreme ruik je die op zijn puurst want niet gehinderd door acqua-noten.
In het hart ruik je die aangename ‘mannelijke’ combi van jasmijn en geranium (de laatste maakt de eerste groener) terwijl de salie blijft resoneren. De basis is een perfect uitgevoerde eenwording tussen sterk hout en zalvende zoetmakers. Ofwel, sandel- en cederhout geven een krachtig-stoer signaal met zoete, ingehouden noten van vanille en tonkaboon.
1920 Extreme wordt neergezet als ‘fluid’ – de huidige parfumpolitieke correcte omschrijving van androgyn – maar ik geloof dat meer mannen dan vrouwen ervoor zullen kiezen. Vooral nu – het stormt, het ‘herfst’ – komt de geur tot volle wasdom. Denk een openhaard-vuurtje na een wandeling door het bos en je zit gebakken.
GEURENGOEROE 