ROZENWATER-REVIVAL
NACHTELIJKE DAUW NA-PARELEND OP FRAGIELE, ZACHTROZE ROZEN
Jaar van lancering: 2019
Laatst aangepast: 28/08/19
Neus: Michel Almairac
De roos, een van de meest geliefde ingrediënten in parfums. Alleen, vreemd genoeg, houden we over het algemeen niet van pure rozencreaties. Het schijnt zelfs zo te zijn dat een huis met een roos in de naam het moeilijker heeft om bevooroordeelde klanten – die denken dat ze alleen maar rozengeuren verkopen – aan zich te binden: Parfums de Rosine, Dear Rose.
De roos die we echt lekker vinden is meestal een boeket van luchtige bloemen ondersteund door roos. Bij Chloé is dat de magnolia. Die breekt als ware de zoetheid van ‘koningin van de tuin’ open, geeft haar lucht. ‘Best wel’ gewaagd dat de nieuwe variatie van Chloé’s Signature eigenlijk een en al roos is gebaseerd op een van de oudste toepassingen van de roos: als rozenwater. Een bijproduct dat vrijkomt bij de destillatie van de damascena- en centifoliaroos. Alleen met deze omschrijving doe je haar tekort. Het is het zachtste water denkbaar: zoet, rozig, fluwelig.
WAT L’EAU IK EIGENLIJK?
Alles draait om natuurlijkheid en frisheid. Je hebt niet veel verbeelding nodig bloeiende rozen bij dageraad te zien: de dauw van de nacht zie je nog na-parelen op de zachtroze, fragiele blaadjes. L’Eau benadert het klassieke rozenwater op een nieuwe manier door meer te focussen op de frisheid dan op de delicate zachtheid van de roos. Michel Almairac doet dat door een aquatoets toe te voegen – alsof fris rozenwater door je handen stroomt. In feite, alles wat Signature schenkt ervaar je, alleen meer ongedwongen.
Opvallend is dus de kenmerkende lychee-noot waarvan de zoetheid iets meer is aangezet en gevangen zit in een cocon van grapefruit. Het ‘geurgevoel’: een zomerse sorbet. De roos en magnolia spelen hetzelfde spel, alleen lichter.
Het totaaleffect: zoetige fluwelige fruitigheid in een aura van dauwdruppels met op de achtergrond een woody-musky-ambery basis. Verwar L’Eau (citrus floral) niet met L’Eau de Chloé (chypre floral) en Roses de Chloé (citrus floral met bergamot).
HER KIND OF L’EAU
Ik liet een goede vriendin – erg kieskeurig en sharp minded wat geuren betreft – blind een aantal samples ruiken van geplande introducties. Sample 1: ‘Wel lekker, maar niet mijn smaak’. Sample 2: ‘Next!’ Sample 3: ‘Het mooiste voor het laatste bewaard zeker. Ik herken iets, veel rozen, veel lucht, veel frisheid – lekker!’ Ik onthul de naam: L’Eau van Chloé. Zij: ‘Ik vermoedde al zoiets.’ Ik: ‘Wat is jouw favoriete geur eigenlijk, lately?’ Zij – lachend: ‘Chloé, die eerste met rozen.’ Ik: ‘Maar ik dacht je niet van rozen hield’. Zij: ‘Dat dacht ik ook, tot dat…’.
Ik: ‘Hoe heb je Chloé Signature ontdekt?’ ‘Oh, heet die zó? Bij een ander, op mijn werk. Ik moest een patient, die voor het eerst bij ons was, naar de tandarts begeleiden. Ik rook iets heerlijks. Iets zoets, iets bloemigs, iets dat naar goede zeep ruikt. Ik had daarna het gevoel of ik de geur zelf had opgespoten, ik rook hem constant. Toen ze bij me kwam voor het maken van een vervolgafspraak, vroeg ik het haar. En jouw ‘basisvraag’ altijd in gedachten houdend, vroeg ik hoe zij Signature had ontdekt – zij, grappig hè, ook weer bij een ander. Een familielid als ik me goed herinner.’
Ik: ‘Wat vind je zo lekker aan de geur?’ ‘Zul je misschien gek vinden, maar ik ben erachter gekomen, dat ik eigenlijk meer van geuren hou die naar een goed stuk rozenzeep ruiken, dan naar een echt parfum. Niet te opdringerig. Chloé heeft voor mij dat ook: ik ruik rozen, ik ruik zon, maar ook iets zachts en strelends. Telkens als ik de geur opdoe – heb onlangs een tweede, grotere flacon aangeschaft – word ik blij. Bij de eerste begon het glim-metaal trouwens wel erg te vlekken.’ Ik: ‘Dat heet dan een personalized vintage-effect.’ Zij: ‘Tuurlijk!’ Ik: ‘Ga je L’Eau gebruiken, denk je?’ Zij: ‘Spray nog eens… hmm, enorm fris, misschien voor erbij, maar dan moet ik hem wel voor mijn verjaardag krijgen.’
GEURENGOEROE 