KNISPEREND, ‘ELEKTRISCH’, MINERAAL, GROEN, DORSTLESSEND, WARM
CLAIR-OBSCUR-COLOGNE
Laatst aangepast: 18/07/19
Jaar van lancering: 2016
Neus: Jean-Claude Gigodot
En toen was het zomer en dus tijd voor lekker, knetterend vermaak. Voor mij is dat dan eau de cologne of een iets in die richting. En zo kwam ik uit op de geur waarover ik al regelmatig heb gesproken tijdens parfumpraatjes met www.parfumaria.com.
Hoe komt het toch dat je een bepaalde voorkeur hebt concerning geuren? Het cliché wil dat sommige geuren je in a whiff terug katapulten naar een gebeurtenis lang geleden plaatsgevonden. Ander cliché in relatie tot deze: het wordt eigenlijk alleen maar gekoppeld aan positieve herinneringen. Heb het eerder gezegd en herhaal het weer een keer: als je verkracht wordt onder een bloeiende amandelstruik dan gaat deze associatie beheurlijk mank.
Zover ik weet heb ik tijdens mijn jeugd nooit iets van de bittere oranjebloesem geroken. Ik snuffelde wel eens aan de Boldoot-cologne van mijn oma van moeders kant, maar dat kan het niet geweest zijn. En trouwens Oma van Onna heeft me tijdens mijn prille jaren een paar keer behoorlijk gemept met een van haar slippers (was het nu de rechter of de linker?)… en toch word ik gewoon blij, om niet te zeggen euforisch, als ik Neroli Animalis spray over mijn armen en in mijn nek.
Trouwens, ik werd onlangs weer eens gewezen over de cologne-onwetendheid die heerst bij veel noordelingen. Mijn oudste broer die al dertig jaar in Nieuw-Zeeland woont was onlangs een week bij mij te gast in mijn vrijwillige verbanningsoord Gees. Het was warm en dus stonden her en der in huis op strategische plekken enkele flacons opgesteld van mijn eigen gemaakte eau de cologne genoemd re-cologne.
Een mix van 77 verschillende versies variërend van supermarktkoopjes (Bien-Être, DelHaize, Thomas) tot de meer verfijnde (zoals Guerlain, Hermès, Oriza L. Legrand). Hij zag me sprayen en ‘begreep’ het niet. Toen ik hem de sensatie uitlegde en hij het zelf ook deed, zag ik hem ‘opfleuren’. Ja, inderdaad dat is fris en lekker. En vroeg of hij een flacon mocht hebben. Mocht, alleen vergeten te geven. Sturen we alsnog op.
WAT NEROLI ANIMALIS IK EIGENLIJK?
Anyway, met Neroli Animalis heb je een eau de cologne in eau de parfum-concentratie. Op de site van Maison Encens wordt de geur omschreven als een ‘clair obscure’. Ofwel, spelend met licht en donker.
Klopt. Eerst een overload ‘licht’, denk citroen – geel, zuiver, scherp, fris. Dan een scheutje oranjebloesem bliksemsnel gevolgd door neroli. Heerlijk, want exact zoals neroli hoort te zijn: honingzoetst, metaalachtig met groene en pittige facetten. Het duurt een tijdje voor de geur zijn ‘obscuriteit’ bereikt. Want tussen het ‘licht’ en de ‘duisternis’ neem je een mooie bloemennoot waar. Subtiel, maar detecteerbaar, geranium. Voor het houtige, groenige aspect wordt dat andere extract van de bittere sinaasappel gebruikt: petit grain.
Eigenlijk is obscuur in Neroli Animalis een warme onderstroom. Opgeroepen met vanille-infused amber, een subtiele injectie van milky-rokerig benzoïne en ambergris. Laatste verklaart ook de marine-achtige noten. Alsof de ‘neroli-bloesems’ op hun hoogtepunt van bloei in een tropische zee vallen. Animaal wil ik het noemen. Maar kan me indenken dat sommigen vinden dat de geur naar ‘pippi de chat’ (kattenpis) stinkt, iets wat vaak wordt beweerd wanneer de indolen van oranjebloesem en dus neroli worden benadrukt.
Wat ik dan weer niet snap: mijn partner zei toen ik de geur voor de eerste keer had opgespoten: ‘Lekker die wierook!’ Zou hij stiekem de flacon en dus de naam van het merk hebben gezien? Want de associatie ontgaat me. Of zou hij de benzoïne er hebben uitgepikt? Zo zie je maar weer: bijna iedereen ervaart geur anders.
GEURENGOEROE 