OP PAPIER: NIEUWSGIERIG MAKEND
OP DE HUID: EEN NONDESCRIPT, DIFFUUS IDEE VAN GEZOETE BLOEMEN
Jaar van lancering: 2019
Laatst aangepast: 03/06/2019
Ik durf bijna niet naar Youtube te gaan om te kijken wat Dolce & Gabbana dit keer allemaal uit de kast heeft gehaald, om het verhaal van Dolce Peony kracht bij te zetten. Want wat het duo ter promotie van hun afgelopen geuren heeft gedaan… het leek wel of ze hun ‘amata isola’ – Sicilië – helemaal hadden afgehuurd.
Met als kers op deze taart van decadentie overlopende overdaad Sophia Loren stralend als ‘la matrona’. Zoiets kost geld, heel veel geld, heel veel veel geld. En mijn inmiddels cliché-vraag is dan: gebruik al die miljoenen ‘gewoon’ eens ter compensatie voor de compositie. Gebeurt dus niet.
De boodschap van het Italiaanse modeduo: ‘Fris, vrij en heerlijk vrouwelijk; onze nieuwe geur brengt een vrolijke kleurentint naar de tuin. De pioen is een symbool van positieve energie, een bloemeninspiratie. Ze is gevuld met betekenis – vooral in Azië, waar het geluk, gezondheid en rijkdom symboliseert en het gezin eer betuigt’.
Dat eennalaatste is interessant gezien daar parfum veel minder dan ‘bij ons’ voor het persoonlijk genot wordt gebruikt. Met name China, waarvan we de bewoners als ze op reis zijn met ‘open armen’ worden ontvangen door de lokale middenstand (ik noem alleen Giethoorn) en cultuur- en kunstbevorderaars (ik noem niks).
De gemiddelde Chinees is namelijk niet gewend parfum te dragen. De reden? Tijdens het communistische bewind van Mao Zedong (1949-1976) was het officieel verboden om geur te gebruiken (werd beschouwd als symbool van burgerlijke decadentie). Dus verloren ze het gebruik van parfum en de kunst eromheen (eeuwenlang gecultiveerd vóór Mao).
Hoewel de Chinezen 20 procent van de wereldbevolking vertegenwoordigen, is hun aandeel in de verkoop slechts 1 procent. Omdat ze, vooral de jongere generatie, de geneugten van de westerse levensstijl hebben omarmd, worden ze dus ook steeds nieuwsgieriger naar parfums. Ze kopen vooral lichte, easy going geuren waarin niet zozeer de compositie, maar de reputatie van het merk doorslaggevend is.
Wat China betreft had Dolce & Gabbana wel wat goed te maken, gezien hun recente faux pas waarin ze in een social media-campagne een Chinees ogende jonge vrouw pizza, pasta en cannoli laat eten met chopsticks. Met een social media firestorm tot gevolg waarin de deze ‘racial stereotype’ zwaar werd bekritiseerd.
Het geeft maar weer eens aan dat je tegenwoordig als global luxury brand heel voorzichtig moet zijn. Wat voor de een funny en tongue in cheek is, is voor de ander reden het alarm aan te zetten. Want nu telt is niet exclusivity maar ‘inclusivity’. Wat dat betreft moet Dolce & Gabbana eens contact opnemen met Alessandro Michele van Gucci…
WAT DOLCE PEONY IK EIGENLIJK?
Is een ‘non offensive’ geur die je de pioenroos wel op een erg opvallende manier laat ruiken. Ik althans ruik de typische gepeperde, kruidige roos nauwelijks/niet.
Ter vergelijk, ging ik mijn tuin in waar een paar struiken uitbundig bloeien. Die dus wel. En wat wou ik graag de andere ingrediënten ook ruiken. Ik heb de flacon nu al voor 1/10 leeggespoten, maar het lukt maar niet.
Een reden zou kunnen zijn waarom ik de pioen niet in al haar heerlijkheid ruik, is dat ze – na de frisfruitige uitbarsting van roze peper, bergamot en nashi-peer – wordt gechaperonneerd door een bloem die je nog maar zelden ruikt in geuren: cyclaam. Die is behoorlijk zoet (eigenzinnig dat wel) van zichzelf, maar overschaduwt wellicht in dit geval de bloem die in de naam van de geur ligt besloten.
Geldt ook voor de Bulgaarse roos en fresia – where are you? Het moet gezegd: de combinatie van deze bloemen kan een verrassend parfumkwartet opleveren. Maar het gebeurt niet. Ik vraag me af hoe dit kwartet geroken zou hebben, als het was ondergebracht in de Velvetnichelijn van Dolce & Gabbana. Ik vermoed een pur sang bloemenparfum, hopende dat het in de buurt komt van een à la Trois Fleurs-benadering (2009) van Parfum d’Empire.
Toch maar even naar Youtube gegaan, en ik moet zeggen: Dolce & Gabbana hebben zich enigszins, sort van ingehouden. En wat een leuk singersongwritermelodietje!