NAPOLEONZUURTJE
POËZIE-ANGHAUCHTE COLOGNE
Jaar van lancering: 2017
Laatst aangepast: 08/08/18
Neus: inconnu
Beetje overdreven gesteld: zonder eau de colognes (of is het nu eaux de cologne in het Nederlands taalgebied?) kom ik de zinderende hitte van nu niet door. Trouwens ook tijdens lauwe zomers bewijzen ze me een goede dienst. Op strategische plekken staan ze in mijn tot woning omgebouwde Saksische boerderij in Drenthe klaar als ik behoefte heb aan instant-verfrissing.
De grotendeels op toeval berustende keuze dit seizoen: Eau de Shiso (lekker groen-bloemig) en Cédrat (klassieke citrus met houtige ondertoon) van Roger & Gallet, Colonia Esperia (scherp citrusfris) van Torre of Tuscany.
Niet een cologne, maar wel enorm alternatief hip-groen-fris (op basis van tomatenblad), zeg maar ‘vegan’: Stecca van Hilde Soliani. Net aangeschaft voor de gein: Mersin Limone van Kartopu (100ml voor drie-euro-nog-wat bij de lokale ‘Turk’ in Hoogeveen). Net aangeschaft ‘voor de serieus’: Cologne Extra Vieillevan Oriza L. Legrand.
De eerste is een soort antimuggenspray op basis van citroenmelisse en citroen – nu altijd handig – die vervliegt du moment je hem sprayt. Laatste kocht ik blind door mijn goede ervaringen met dit anno 1720 opgerichte parfumhuis én omdat het ‘zo lekker’ wordt geleverd: een 50ml-verstuiver die je na lediging tot de laatste druppel kunt vullen met de ‘bijleverde’ 250ml-flacon.
Tegelijkertijd met Cologne Extra Vieilleverscheen La Fleur d’Orangeren La L’Eau de Corse. Waar ik vanuit was gegaan, is niet gebeurd: de formules zijn voor zover ik weet niet gebaseerd op oude. Vreemd, want eigenlijk niet meer dan logisch gezien de rijke geschiedenis Oriza L. Legrand,
Wel leuk voor de poëzieliefhebbers: het colognetrio is ‘opgehangen’ als eerbetoon aan de oranjebloesemboom uit 1669 van de Franse dichter Jean de la Fontaine (het meest bekend om zijn dierenfabels): Éloge de l’Oranger (onderdeel van Les amours de Psyché et de Cupdidon):
Sommes-nous, dit-il, en Provence?
Quel amas d’arbres toujours verts
Triomphe ici de l’inclémence
Des aquilons et des hivers?
Jasmins dont un air doux s’exhale,
Fleurs que les vents n’ont pu ternir,
Aminte en blancheur vous égale,
Et vous m’en faites souvenir.
(La Fleur d’Oranger)
Orangers, arbres que j’adore,
Que vos parfums me semblent doux !
Est-il dans l’empire de Flore
Rien d’agréable comme vous ?
(La L’Eau de Corse)
Vos fruits aux écorces solides
Sont un véritable trésor ;
Et le jardin des Hespérides
N’avait point d’autres pommes d’or.
Lorsque votre automne s’avance,
On voit encor votre printemps;
L’espoir avec la jouissance
Logent chez vous en même temps.
(Cologne Extra Vieille)
Vos fleurs ont embaumé tout l’air que je respire;
Toujours un aimable zéphyre
Autour de vous se va jouant.
Vous êtes nains; mais tel arbre géant,
Qui déclare au soleil la guerre,
Ne vous vaut pas,
Bien qu’il couvre un arpent de terre
Avec ses bras.
Zijn we, zegt hij, in de Provence?
Wat veel groenblijvende bomen
Triomf van de guurheid
Van de noorderwind en winters
Jasmijn die een zoete lucht uitademt,
Bloemen die de wind niet kon aantasten,
Blanke amandel is gelijk aan u
En laat u me als herinnering
(La Fleur d’Oranger)
Sinaasappels, bomen die ik adoreer
Uw parfums lijken me zacht
Bestaat er in het koninkrijk der bloemen
Iets aangenamer dan u?
(La L’Eau de Corse)
Uw fruit met stevige schors
Zijn een ware schat
En de Hesperidentuin
Heeft geen andere gouden appels
Wanneer uw herfst nadert
Ziet men nog steeds uw voorjaar
De hoop met het genot
Verblijven bij u tegelijkertijd
(Cologne Extra Vieille)
Uw bloemen hebben alle Lucht geparfumeerd die ik inadem;
Altijd een vriendelijke, goddelijke oostenwind
Spelen rondom u
U bent een dwerg, maar wat een reuzenboom
Die aan de zon de oorlog verklaart
Maak je geen zorgen
Hoewel hij een hectare land bestrijkt
Met zijn armen
WAT COLOGNE EXTRA VIEILLE IK EIGENLIJK?
Normaliter wanneer ik een geur als siroop omschrijf, bedoel ik dat negatief. Toch komt die gedachte bij Cologne Extra Vieilleook direct naar boven borrelen, maar dàn heerlijk fris zoals luchtbellen in een glas zich een weg naar de oppervlakte banen, wanneer ze worden overgoten door ijs en water.
Eenvoud siert een eau de cologne – gebeurt hier vol overgave. Op de bodem ligt de citrussiroop; een rijke mix van bergamot, citroen, oranjebloesem, sinaasappel, limoen en neroli. Bijna alle ‘westerse’ citrusvarianten gebotteld. Per soort natuurlijk niet te detecteren; het gaat om het totaalgevoel: helder, knisperend, maar niet strak en schurend, met een lichtbloemig en lichtgroen ondertoontje door respectievelijk lavendel en rozemarijn.
Roept associaties op met de citruszuurtjes van (die zo lekker in je gehemelte knetteren) van het merk Napoleon – genoemd naar de ‘Nachtmerrie van Europa’ die zelf über-verzot was op colognes en ‘waarvan’ nog steeds een cologne te koop is gebaseerd op de door zijn hulp onderhouden kruidentuin die Napoléon Bonaparte had op zijn laatste verbanningsoord Saint Helena. Blij: de afronding, want witte musk-vrij. Het is een (niet op de homesite vermelde) lichthoutig fond voor mijn gevoel zwevend tussen cederhout en hooi (coumarine).
Cologne Extra Vieillezou je bijna aan je mond zetten. Durf ik het wel, durf ik het niet? Niet, want ik ben bang dat op de achtergrond ‘stiekem’ synthetische ingrediënten meespelen waarvan het water je eerder uit dan in de mond loopt.