GOOD TO BE BAD – MY ASS!
Geurengoeroe is in New York geweest. Voor werk, verantwoordelijk als hij is voor het learningmagazine – Juice – voor Coty-medewerkers op de werkvloer in vijf Amerikaanse winkelketens. Een eerste indruk, of beter gezegd, een eerste algehele deceptie.
Ik ben dus bezig met een artikel over hoe geuren worden gepromoot en verkocht in de Verenigde Staten. Om precies te zijn: New York. Terwijl hiermee bezig, zat een ergernis me constant lastig te vallen in mijn achterhoofd. Een ergernis die in a way voor mij het faillissement van designergeuren illustreert. En wel de nieuwste van Carolina Herrera. Ik heb begrepen dat de ontwerpster nu definitief afscheid van haar huis heeft genomen. Had ze voor mij al eerder mogen doen, en wel op het moment dat haar facelift haar geheel ongeloofwaardig maakte.
Even tussendoor: over gezichtsaanpassingen gesproken: veel van de mensen die ik tijdens mijn parfumwerkbezoek ontmoette, bleken – bij niet al te nadere inspectie – op z’n minst hun voorhoofd te hebben volgespoten met good old botox. Zelfs die cute guy van pak’m beet 30/35 die werkte in de Philosophy-winkel in de nieuwe shopping mall van het WTC (een bezoek waard) ‘klaagde’ dat al zijn vrienden het ook deden.
Good Girl heet dus de meest recente geur van Herrera. Wat een armoe, wat een lelijkheid, wat een ‘marketing-über-geur’-aanpak. Geen kennismaking waard. De flacon verwacht je eerder in een winkel gelijk de 1-euroshop of Tati in Parijs (waar de marketinglui van Paco Rabanne volgens mij ook inspiratie opdeden voor Invictus).
Ik bedoel: voor mij oogt de flacon als een prijs die je kunt winnen in de schiettent op de kermis. Maar dan weet je dat je wordt gefopt. Het heeft niets vandoen met geur en daarnaast is Good Girl zo hopeloos ouderwets in uitstraling (vond ik al toen By Kilian iets soortgelijks qua naam een paar jaar geleden lanceerde) en het serieus nemen van de vrouw als consument. Een flacon in de vorm van een überstiletto-heel – de boodschap is duidelijk. En dan de slogan: Good to be Bad. Inside or outside barf? Mijn uitgangspunt bij een slogan: als je’m kunt omdraaien, stelt het niets voor. Bad to be Good. Bestaat er ook een opvangcentrum voor geur-ontgoochelden?
Gelukkig, ter compensatie biedt Herrera ook een soort van nichelijn. Nee hè, voor de zoveelste keer amber, oud, roos, patchoeli, tuberoos en neroli in een uniek licht geëtaleerd met Amber Desire, Oud Couture, Burning Rose, Nightfall Patchouli, Herrera Tuberose, Neroli Boheme. Ben echt héièêl, héëèêl benieuwd.
Misschien presenteert Donald Trump binnenkort ook niche – developed by Melania I hope – in zijn winkel in de Trump Tower. Zullen we dan via testers ermee mogen kennismaken? Met Empire en Success lukte mij dat niet. Of die waren gestolen – niet zo moeilijk gezien het lanterfanterende personeel. Of is het een bewuste keuze in de The Donald-verkooppolitiek: Trump koop je blind want boven alle twijfel verheven.