VOLATIELE MUSKROOS/ROOSMUSK
Jaar van lancering: 2018
Laatst aangepast: 09/05/18
Neus: Sophia Constant
Grappig, leuk, interessant of hoe moet je het eigenlijk omschrijven wat je onlangs is opgevallen? Voor mij alle drie, in ieder geval bij mijn recente bezoek aan Parijs toen ik langs de winkels en over het plein van het Palais Royal slenterde, en ik het ‘huis’ zag van de neus Sonia Constant.
Ik dacht nog: ‘Zo, niet echt wereldberoemd, heeft zij toch een goede backer weten te vinden, want de prijs die je daar per vierkante meter aan huur betaalt… .’ Next thing you know, meldt ze zich als fan aan op mijn Instagramaccount – erikmaartenjeroenzwaga – en vindt ze vooral mijn schetsen leuk voor mijn ophanden zijnde project: PdPdP, ParfumdePoètedeParfum. Ik bedoel maar. Next thing you know part two: meldt ze op haar account, die ik natuurlijk per omgaande ging liken, dat ze ook de neus is van Narciso Rouge.
Moet ik nog zeggen wat de bedoeling is van de geur? Ik bedoel, het adjectief rouge staat voor iets waar eigenlijk nu de doodstraf op moet staan voor mensen die het in hun communicatie nog durven te gebruiken: passie. De laatste, meest mallotige reclameboodschap die ik in deze hoorde: ‘Passie voor matrassen’. Hellup!
Marketing Sheisido Group belde Narciso Rodriguez: ‘Kunnen we zeggen dat jij dit over Narciso Rouge hebt gezegd: ‘Ik wilde de verleidelijke basis van de originele Narciso vesterken. Het is niet alleen sexy, de geur wakkert de passie aan’.’ Dit gesprek is natuurlijk denkbeeldig en het antwoord zal natuurlijk positief zijn geweest. Hij kan niet anders, maar…
WAT NARCISO ROUGE IK EIGENLIJK?
… het verbaast me steeds meer dat consumenten Narciso Rouge (en gelijkgestemde verleiders) als een ‘volwaardige’ geur zien, want het is allemaal zo ‘geleidelijk’, zo ‘tussen de regels door’. Een compositie gepresenteerd als een eau de parfum terwijl je wat geurintensiteit blijft hangen in een eau de toilette.
Ik ga dan echt twijfelen aan mezelf: ruik ik wel wat de bedoeling is? Dat ruik je in ieder geval: aan de door poederige musktonen gedomineerde geur van Narciso wordt de bloem toegevoegd die symbool staat voor liefde in overdrive: de roos. Meer gespecifieerd: de Damascus-roos. Met zijn licht-fruitige en bloemige-zoete nuances breekt het de musk als het ware open.
En ook de basis ondergaat een transformatie door het toevoegen van hout. Denk vetiver, wit en ‘zwart’ cederhout. Alleen, en hier is de twijfel weer, ik ruik het hout niet echt. Het is vaag hout, het is blank hout maar ik ervaar niet de nuances eigen aan deze hout-noten. Ik bedoel: bij een combi van vetiver en (blank of zwart) cederhout ruik ik in mijn gedachten iets anders dan het voorgeschotelde. In the end blijft de poederige, ‘bebourdoirde’ musk-sensatie toch het langst hangen; musk is niet voor niets het fetish-ingrediënt van de ontwerper. Op naar de volgende Narciso-flanker. Ik stel voor: een met heel veel, heel veel narcis. That’s in a name toch?
GEURENGOEROE 