‘FATSOENLIJKE’ VETIVER
‘RIJKDOM VAN HET WOUD NA EEN HELDERE HERFSTDAG’
Jaar van lancering: 2017
Laatst aangepast: 29/09/17
Neus: Nathalie Lorson
Hoe krijg je het op papier. Hoe is het mogelijk dat iemand ‘van boven’ – David Beckham zelf bijvoorbeeld – niet heeft ingegrepen. Ik bedoel: sommige dingen zijn in het dagelijkse sociale verkeer vanzelfsprekend en mensen die dat niet vinden: er zijn andere kanalen om dat aan de kaak te stellen. Via serieuze media tot vuil spuwende trollen op social media. Maar laat de parfumwereld hier in ieder geval van gevrijwaard, laat die niet in fatsoensrakkerij vervallen.
Men neme respect. Is een waarde die volgens het persbericht ‘door veel mensen wordt gekoesterd. Onder vrienden, familie, collega’s en voor onszelf is respect een universeel principe dat aan de basis ligt van wat het betekent een fatsoenlijk mens te zijn’.
Afgezien van het feit dat de voormalige stervoetballer – die samen met zijn vrouw en zijn kinderen inmiddels tot de ‘nieuwe adel’ behoort – ‘het echt geweldig vindt om zijn nieuwe geur te lanceren die precies is geworden zoals hij het zicht voorstelde’, hoopt hij eveneens dat ‘iedereen zich iets bij de naam kan voorstellen en er zijn eigen interpretatie aan geeft’. Laatste is natuurlijk grappig: respect kun je namelijk ook heel respectloos interpreteren. Denk daar maar eens over na.
In ieder geval: Respect huldigt ook een belangrijke ‘waarde’ bij mannengeuren, want een van de meest favoriete ingrediënten bij mannen speelt hier de hoofdrol: vetiver. Dit zouden meer mensen moeten weten in de parfumerie tijdens het verkooppraatje: ‘Onttrokken aan de wortels van het tropische gras heeft vetiver-olie een opvallende rokerige noot die mannelijkheid uitstraalt’. En afgezien van de geur – die ik eerder wil omschrijven als een houtachtige frisheid die met behulp van wierook aan aardsheid wint – is vetiver duurzaam met een wortelsysteem dat helpt erosie en overstromingen voorkomen in tropische klimaten.
David Beckham doet er nog een schep bovenop: ‘zijn’ vetiver is op verantwoorde, milieuvriendelijk wijze geteeld in Haiti en draagt het EcoCert-keurmerk. Hiermee steunt Beckham Haitiaanse producenten bij de ontwikkeling van ecologische productiemethoden die de unieke kwaliteit van dit ingrediënt behouden en de lokale gemeenschap versterken en de levensstandaard verhogen. En dat is echt nodig, helemaal gezien de bijna apocalyptische natuurrampen die het eiland de afgelopen tien jaar teisterden. Wat dat betreft: respect.
WAT RESPECT IK EIGENLIJK?
Vetiver (foto) vormt dus het hoofdbestanddeel van de geur. Is dat werkelijk zo? Niet helemaal dus afgaande op de inwerking van Respect op mijn – onlangs officieel geregistreerde – levenspartner, een hardcore vetiver-fan. Zijn reactie een half uur na het blind aanbrengen: ‘Dat past toch prima dat ik het niks vind’. Verder uitwijdend: ‘Dat oceanische dat erin zit, is dat niet al lang voorbij?’ Dat laatste zit er niet in, maar ik begrijp het wel. Want over alle ingrediënten heen waait een briesje die je als oceanisch kunt interpreteren, in dit geval de mix van kardemom (groen-fris) en lavendel (wasgoed-fris) die voor de extra frisheid wordt versterkt met grapefruit en watermeloen (laatste goed te ruiken).
De transformatie naar de houtachtige basis – vetiver, patchoeli, mos – wordt in het hart in gang gezet met basilicum (ook goed te ruiken). Alleen, Respect krijgt niet die typische vetiver-signatuur van droog hout, bos, donker en omgewoelde aarde. Hiervoor verantwoordelijk volgens mij: de niet in de ingrediëntenlijst vermelde lucht/water-noot. Die zorgt voor een fatsoenlijke vetiver of, zoals het persbericht vermeldt, ‘een rijkdom van het woud na een heldere herfstdag’. Alleen wil de echte vetiver-liefhebber juist het gevoel hebben dat hij door een bos wandelt waar de zon juist geen kans krijgt zijn licht te laten schijnen op het ‘sous-bois’, het vermolmde kreupelhout.
Dat ervaar je bijvoorbeeld wel in Encre Noire (2006) van Lalique. Een very-very-very-vetivergeur ook gemaakt door Nathalie Lorson. Jammer toch eigenlijk dat tegenwoordig zoveel geuren in de ketenparfumerie zo zijn doorgewerkt, zijn ‘doorgeconfectionneerd’ waardoor de ware essentie van een bepaald ingrediënt wordt gecamoufleerd. Ik geloof namelijk dat wanneer Encre Noire in de flacon van Respect had gezeten, de beoogde doelgroep niet gillend, loeiend, schreeuwend de parfumerie had verlaten, maar met respect de geur tot zich had genomen en… gekocht.
PS: ik snap de promotieclip niet.
GEURENGOEROE 