NÓG EEN KEER PARIJS!
PLUS: SEPHORA GEEFT SOORT VAN STATIEGELD OP FLACONS
Jaar van lancering: 2016
Laatst aangepast: 12/05/16
Neus: Olivier Cresp, Harry Fremont, Dora Baghriche-Arnaud
Model: Christa Cober, Jérémie Laheurte
Foto/videografie: Clément Duro, Pierre Dupaquier, Billy Kidd
Ik liep gisteren Sephora in de shoppingmall I2 van Place d’Italie (Parijs) binnen. Ligt in het dertiende arrondissemen. Is zo’n – veronderstelde – xxl shopping fun experience waar je je de hele dag kunt vermaken, mocht je zin hebben. En mocht je de overdaad aan hebbedingen in de opruiming – soldes! 70% discount! – teveel worden, dan is er nog altijd de vertrouwde Hema. In Sephora – om de suggestie van topdrukte te wekken, was er maar één kassa geopend – hing die ‘klasieke’ onbestemde lucht van met elkaar in onmin levende, te kwistig rond gespoten geuren. Een soort van strakke, harde witte musk met doffe bloemnoten als ‘eindbestemming’ die in zichzelf is gestikt door het ontbreken van een echt goede ventilatieinstallatie.
De grootste aandachtrekker: Mon Paris van Yves Saint Laurent. Mais oui! Pourquoi pas? Vraiment original! Ik heb het persbericht niet gelezen, maar afgaande op de inhoud kan ik me indenken dat de geur is gemaakt voor startende meisjes op de parfummarkt. Die hadden al Baby Doll (1999) en Parisienne (2009) en alle variaties daarop. Maar die zijn voor deze doelgroep – schrik niet – wellicht nog te uitgesproken van karakter volgens doelgroepanalyses. En nog zoiets: in Saint Laurents geurportefeuille zat nog geen fruity, flowery, maar vooral very white musky verwennerij voor haar. Lees ik net: ‘a modern olfactory interpretation of love, free of all the obstacles, dedicated and intense’. Dat zie je het koppeltje echt heel professioneel uitstralen op Youtube. Hopelijk bestaat er ook een ‘making of’ en ‘behind the scenes’-video.
Met die presentatie zit het dus wel snor: typiquement Saint Laurent en niet cliché rockchick dellerig als Black Opium (2012) plus variaties. Maar: boringly voorspelbaar. Dit wordt volgens mij nu onder international lifestyle & taste for the billions verstaan. De flacon (mooie, strakke variatie op Paris uit 1984) is onderste boven gefotografeerd – symbolisch voor het effect denken we maar.
Maar ook hier: meer marketing dan vervoering. Precies passend in de mal die L’Oréal voor Yves Saint Laurent heeft gemaakt. En dat moet er natuurlijk echt anders uitzien dan bijvoorbeeld Giorgio Armani die bij de concurrent Marionnaud in hetzelfde winkelcentrum allerlei variaties van Acqua di Gioa (2010) op de schappen heeft.
WAT MON PARIS IK EIGENLIJK?
Ik vraag me af hoeveel procent natuurlijke ingrediënten in Mon Paris zit. Dit naar aanleiding van een recent interview met een neus die off the record meldde dat het percentage drastisch afneemt in masstigegeuren… Misschien in de opening een snufje bergamot – mist in ieder geval de kenmerkende sprankelende, bloemige frisheid. Tussen twee haakjes: of zou het komen dat de reeds bezwangerde lucht in Sephora al het natuurlijke in een geur plat slaat. Dat Mon Paris dus buiten in het echte Parijs anders, dus natuurlijker ruikt? Het fruit – framboos, aardbei, peer – kan alleen maar in het laboratorium zijn nagemaakt en voldoet aan de huidige roodfruittrend dit keer iets ‘wit zoetiger’ door peer.
Het hart: de opgevoerde, uiterst gevaarlijk datura geeft aan de bloemen voor mij niet echt een andere draai: pioenroos, sambacjasmijn en oranjebloesem. Zoet-bloemig klassiek, maar niet in volle bloei. Maar ook hier geldt de zojuist genoemde tussen twee haakjes. Maar het gaat natuurlijk om de basis, die trouwens niet lang op zich laat wachten: drie soorten (!) witte musk, ambroxan en patchoeli. Ofwel, een cleane, te overbekende poederige basis met iets wat lijkt op een houtidee. Moeten samen ‘een provocerend klassieke chyprestructuur opleveren’. Ech nie!
Gooi je leeg gespoten flesjes niet weg vanaf nu. Bewaar de doppen voor www.lebienaime.com en stop de flacons in een tas, ga er mee na Sephora Parijs en je krijgt twintig procent korting op de geur die je koopt. Of er addertjes onder het gras zitten en of je de kleine lettertjes goed moet lezen, ik weet het niet. Het is in ieder geval een prijzenswaardig initiatief perfect aansluitend op het advies van de S(ociaal) E(conomische) R(aad) van vorige week: we moeten veel meer, veel meer recyclen.
GEURENGOEROE 