TOUCHÉ!
POP UP-J’ADORE SCENT BAR! ALS DIOR HET GOED DOET
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 11/12/15
Neus: François Demachy
Model: hoe heet ze ook al weer?
Wordt al een tijdje voorspeld: Diors J’adore (1999) gaat Chanels N°5 (1921) plaats innemen van ’s werelds best verkochte parfum. Moet je knap vinden. Is het in bepaald opzicht ook. Alleen kun je je afvragen of al die, ik ga uit van, tientallen marketingmiljoenen, wel de moeite waard zijn. Mijn inmiddels bekende bedenking: de aandacht wordt teveel van inhoud naar imago verschoven. En het gaat maar door. Dior en Chanel troeven elkaar jaarlijks af met spectaculaire en overdonderende campagnes waar je van onder de indruk moet zijn, en waar andere luxe labels zich – nog – niet aan durven te wagen. Of er gewoon weg het geld niet voor – over – hebben.
J’adore en N°5 zijn zó aanwezig rondom de feestdagen in de media dat je wel een ‘Ich bin der Welt abhanden gekommen’-kluizenaar moet zijn, wil je voorkomen dat je het niet bewust, dan wel onbewust, dan wel je in onderbewuste opslaat… en bij binnenkomst in de parfumerie voor een ‘cadeautje’ voor vrouw/vriendinlief bijna automatisch loopt naar... Correctie toegevoegd op 12 december: La vie est belle (2012) van Lancôme steekt deze twee wat imponeergedrag betreft inmiddels aardig naar de kroon.
Om de inmiddels, ik ga uit van, miljoenen gebruiksters trouw te laten blijven aan een van deze toppers, worden nouveautés binnen deze lijn gepresenteerd. Verkoop komt eigenlijk op de tweede plaats, waar het om gaat: rumoer creëren zodat de vaste gebruiksters het blijven kopen. Bij Chanel is dat dit seizoen wel heel duidelijk: een facet geslepen kristallen flacon gevuld met 900 ml van het extract van N°5. Heel erg flauw: prijs op aanvraag. Gaan de ‘poor old buggers’ die zich dit niet kunnen veroorloven hun geliefde variatie hierdoor minder ‘liken’ bij dit ‘zo maar publiekelijk prijsgeven’? Of verhoogt dit juiste het luxe gevoel?
Dior gooit het over een andere én best wel ingewikkelde boeg: J’adore Touche de Parfum. Volgens het persbericht ‘meer dan een parfum, een uitnodiging tot originaliteit, een creatieve manier van parfumeren, een olfactieve mis-en-scène’. De bijna (zelf)verstikkende zelfbewieroking van Dior voor ‘goed, zal wel’ nemend, is J’adore Touche de Parfum in het kort een basisgeur die alle J’adore-variaties transformeert tot een nieuwe.
Ik vind dat altijd tricky – de klant zelf voor parfumeur laten spelen. Bestaande geuren mengen vanuit een artistiek en creatief standpunt is een ander ding; ik doe het als geen ander met www.lebienaime.com. Maar de gemiddelde klant verwacht nog steeds kant-en-klaar-parfums. Daarnaast bestaat kans op teleurstelling: als parfum maken zo gemakkelijk is waarom dan nog… Ook moet je over een verdomde goede neus beschikken, wil je de transformatie goed ondergaan en ervaren. Dan de prijs: 20ml € 94,50.
WAT MENG IK EIGENLIJK?
J’adore Touche de Parfum is volgens de officiële receptuur een concentraat van sandelhout uit Sri Lanka en ambrette – dat prachtige zaadje met zijn aards-warme, musky, zwoelzoete noten – gecombineerd met een melange van witte bloemennoten die ook in de verschillende J’adore-variaties bloeien. Maar ik bespeur op de achtergrond meer: ‘ander’ hout en poederig musk.
Van alle variaties heb ik er slechts nog een in mijn collectie, mijn favoriet: J’adore Voile de Parfum door zijn nadruk op iris. En verdomd het is waar wat François Demachy beweert: het sandelhout met zijn roos- en melkachtige accenten geeft de adorabele sluier een soort van gewicht, krijgt een vasthoudende onderlaag. Ik ben benieuwd wat deze variatie doet, en of die volgend jaar is gestopt of wordt geprolongeerd met een nieuwe ‘touche’.
Maar wat een ‘tool’ voor de parfumerie! Waar iedereen over praat en elkaar napraat – story telling, beleving – krijg je met J’adore Voile de Parfum op de winkelvloer aangereikt: het gevoel van niche in de ketenparfumerie. Stel je voor: een Dior scent bar en vaste fans uitnodigen om op verschillende manieren J’adore te ervaren, en waarmee het accent van imago naar kennis en ervaring wordt verlegd. Glaasje wijn erbij dat de lichtheid van de eau de toilette-versie oproept, hapje erbij dat de volheid van de L’Absolu benadrukt.
Wat wel voorkomen moet worden (maar Dior nu juist als toegevoegde waarde ziet): ‘Zich parfumeren met J’adore Touche de Parfum is een eindeloos speelveld, een labyrint van geuren waarin u met eindeloos combineren de juiste geurexpressie vindt’. Want: kans op verdwalen ligt om hoek (van het labyrint).
Bij succes is Chanel verplicht om dat op zijn minst te evenaren, op zijn best te overtreffen. By the way: ben benieuwd hoe deze kijk op ‘geur-variëren’ door Givenchy verkooptechnisch werd ervaren: het couturehuis lanceerde dit jaar al een dergelijke kijk met Ange ou Démon Le Parfum Accord Illicite.