PROFESSIONELE FRISHEID UIT HET PARFUMCIRCUIT
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 29/06/15
Neus: onbekend
“Mijn droom was om professionele wielrenner te worden.” Zegt Paul Smith. Hoe je je toch in mensen kunt ‘vergissen’. Geurengoeroe dan. Ik heb hem nooit geassocieerd met sporten, in welke vorm dan ook. Maar wat blijkt: ‘Voor zijn elfde verjaardag kreeg hij een racefiets, waar op hij tijdens juniorwedstrijden mee reed.’ Vijf jaar later sloeg het noodlot toe: Paultje kreeg een fietsongeluk dat zijn ‘wielercarrière’ abrupt eindigde.
Had hij niet deze pech gehad, dan hadden we waarschijnlijk nooit van Paul Smith als modemerk gehoord. Dus… Dat zijn fietsfascinatie geen ‘van dik hout zaag men marketinggebabbel’ is, blijkt niet alleen uit zijn in 2014 gelanceerde collectie 531 – vernoemd naar de buizen voor de fietsframes van Reynolds Technology. En in zijn vrije tijd trapt hij nog regelmatig op de fietspedalen en – fijn om te weten – is bevriend met Bradley Wiggins en Mark Cavendish.
Paul Smith vond de Tour de France 2015 een goede gelegenheid om zijn nieuwste geur te presenteren, want als er een sport extreem is… extreem in de zin van bloed, zweet en tranen. Zo extreem dat een tijd lang proffietsers het niet zonder doping kon stellen om zicht te houden op de fel begeerde gele trui. En om duidelijk te maken dat Extreme Sport geschikt is voor alle mannen, zegt Paul Smith: “De geur is fris, levendig en dynamisch en niet alleen geschikt voor sportmannen, maar voor iedere man met een actieve levensstijl zonder te sporten.” Maar dat riekt eerder naar een zin geschreven door de copywriter van Paul Smith Perfumes Inc.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Echt extreem fris is Extreme Sport niet. In de zin van: het is geen pure watergeur, en de afronding is – sort of verrassend – eerder licht sensueel te noemen, dan ‘sportief’.
Een commerciële sportgeur voor mannen opent tegenwoordig groen. Dat ruik je heel goed als de scherp-frisse grapefruit en bloemig-frisse bergamot (waarover een regenbui lijkt te zijn gevallen) bijna zijn uitgewerkt: een ‘wolk’ van pepermunt (uit Marokko) prikkelt de neusvleugels. En daarvan neemt de intensiteit toe door een pittige zwarte peperinjectie – een werkzame combi zonder niesgevaar. Voor de licht florale noot staan de ‘mannelijke bloemen’ geranium en lavendel garant – maken de geur lichtjes zoet en geven lucht.
Gelukkig wordt Extreme Sport niet afgerond met witte musk, die kan de citrusvruchten – met name in eau de colognes – nog wel eens doodslaan. De onbekende neus koos voor een houtachtige finish van door zon ‘droog gemaakt’ cederhout. En wierook. Leuk van laatste is dat die in Extreme Sport door de frisse openingsnoten minder rokerig en bedwelmend overkomt, en juist het andere hout nu een mooi, droog laagje geeft: denk as. Tonkaboon, zorgt voor een licht sensuele noot, geeft warmte zonder dat de frisheid echt verloren gaat.
GEURENGOEROE 