ZOMERPRET OP NIVEAU?
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 23/06/15
Neus: Sidonie Lancesseur
Illustraties: Sophie Matisse (foto onder)
Ik kon een spontane lach niet onderdrukken toen ik de werken van de achterkleindochter van Henri Matisse (1869-1954) zag die de flacons sieren van drie By Kilian-geuren Straight to Heaven Splash of Lemon, Good Girl Gone Bad Splash of Neroli en Bamboo Harmony. By Kilian mag zijn parfums als kunst beschouwen – zijn goed recht; aan anderen te beoordelen of deze zelfbenoemde titel gerechtvaardigd is.
Maar de, ik weet niet hoe ik ze moet omschrijven – pennenvruchten? collages? – van Sophie Matisse zijn dat in ieder geval niet. Een armoedig aftreksel van de knipsels die haar overgrootvader ‘gedwongen’ was te maken omdat hij op latere leeftijd de penselen niet meer kon hanteren. Ik vind: sommige dingen doe je niet. Bijvoorbeeld: een auto Picasso noemen. Uit winstbelang je naam op sigaretten drukken (‘Yves Saint Laurent’ doet het nu voor de tweede keer). De ‘erfenis’ van overgrootopa gebruiken en dan nog slecht gevoerd uit ook. En niet zoals By Kilian beweert: “Sophie Matisse’s designs achieve a remarkable feeling of movement and freedom through radiant colors and iconic forms.”
Iconic forms? Iconic? Daar is het toverwoord van de luxesector weer, dat een gewoon musthave-product per direct promoveert tot it-status. En de rest van zijn beschouwelijke woorden: cliché en algemeen. Check: wissel Sophie Matisse met je favoriete kunstenaar. Grote kans dan je dan zult zeggen: ‘Klopt, treffend gezegd’. Is dat het geval, dan weet: gemeenplaats. Nog niet overtuigd: vergelijk een van Matisse’s laatste werken – La perruche et la sirène (1952-53), hieronder afgebeeld – met dat van zijn nazaat voor By Kilian. Nog niet: tot 27 augustus live te bewonderen in het Stedelijk Museum in Amsterdam op de tentoonstelling De oase van Matisse.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Is de ketenparfumerie tot veler opluchting voor en achter de counter zo goed als uitgezomergeurd, poppen de eenmalige zomervariaties plotseling op in de… nicheparfumerie. Of all places! Wordt dit een nieuwe trend? Van de drie die By Kilian nu presenteert – Straight to Heaven Splash of Lemon, Good Girl Gone Bad Splash of Neroli, Bamboo Harmony – is aan de laatste niets veranderd. Logisch gezien de inhoud – een soort Kenzo-geur met niche allure. En sluit goed aan bij de zomerse interpretaties van de eerste twee.
Eigenlijk passen zomer en By Kilian (nog) niet (zo goed) bij elkaar gezien zijn collectie. Die is voluptueus, drama, boudoir, over the top luxe. Het is volgens mij een bewuste stap in Kilian Hennessy’s parfumpolitiek. Met toegankelijke geuren een nieuwe groep consumenten (geïnteresseerd maar nog niet echt bekend met niche) aanboren. Zoals bijvoorbeeld Tom Ford reeds met zijn very, very easy going-variaties op Neroli Portofino (2007) doet. En, for that matter, Frédéric Malle met zijn Cologne Indélébile (2015).
Straight to Heaven Splash of Lemon is leuk gedaan. De citroen en bergamot jagen als een wind over de bloem-houtige oorspronkelijke compositie uit 2007. Vooral vind ik die met de tutti frutti en kruidige rum goed samengaan. Zorgen voor een originele zomerse sprankeling van de geur die daarna gewoon zijn beproefde, maar mooi-warme uitwerking doet. Nadat de bloemen zijn vervlogen neem je duidelijke hout- en ambernuances waar van Straight to Heaven. Respectievelijk cederhout en patchoeli, en musk en vanille.
Good Girl Gone Bad Splash of Neroli. Eerlijkheid gebied te zeggen: Good Girl Gone Bad (2012) nog nooit geroken tot nu toe. De reden: teveel andere geuren die om aandacht vragen. Dat is een. De naam: dat is twee. Valt voor mij in de categorie good girls go to have, bad girls to Amsterdam. Flauwe toerist T-shirt-merchandise. Plus: een cd van Rihanna uit 2007 heette ook al zo.
Maar de geur: gewoon lekker. Ik hou dan toevallig van neroli (wat frisser, groener en minder bloemig-fris dan oranjebloesem – zie foto) en die krijgt hier een opvallend fruitig-zoet ondertoontje. Ook niet onaangenaam.
Komt natuurlijk door de elegante jasmijn-osmanthus-viooltje-combinatie van de oorspronkelijke compositie waarvan volgens mij de heftigheid van de narcis en tuberoos is getemperd. Want ik was de geur voor de zekerheid toch maar even in cognito gaan ruiken. Ik hoop dat jullie me niet een grote geurzeur vinden, maar hoe lekker fris ook, voor niche vind ik zowel Straight to Heaven Splash of Lemon als Good Girl Gone Bad Splash of Neroli te gewoon lekker. Dit kan ook betekenen dat niche mainstream ‘dreigt’ te worden. Niet getreurd: nieuwe merken kunnen niet wachten de plaats van de eerste generatie nieuwe nichehuizen (anno 2000 tot anno 2010) in te nemen.
GEURENGOEROE 